Προσοχή: Είναι κάπως άβολο

Σοβαρά τώρα, έχουνε ειπωθεί όλα αυτά;;!! Όχι ότι δεν τους το έχω, αλλά μετά από όλα αυτά η άβολη στιγμή ήταν η κουβέντα "Όλοι οι οπαδοί των clubs των Pink Floyd σε όλον τον κόσμο παρακολουθούν μέσω Epsilon την κηδεία του Παντελίδη"; Το οποίο βρε αδερφέ το λες έως και χαριτωμένη σουρεάλ υπερβολή, ένα γουστόζικο αστείο για να σπάσει η μιζέρια και η κλαούνα; Σαν εκείνον τον συγγενή σε κάθε τελετή ταφής που θα κάνει χιούμορ την πιο απίθανη στιγμή και θα σκάσουν κάποια δειλά χαμόγελα κάτω από τα πρησμένα μάτια. Όχι, όχι, όχι, τελικά πιστεύω ότι αυτό αποτελεί μάλλον την πιο ήπια στιγμή του τηλεοπτικού θρήνου, οδυρμού, σπαραγμού, Οιμωγής για την απώλεια του σπουδαίου Έλληνα μουσουργού - το έργο του οποίου πώς θα μπορούσε άλλωστε να αφήσει ασυγκίνητο το παγκόσμιο κοινό που ξέρει να αναγνωρίζει την καλή μουσική από όπου κι αν προέρχεται; Δηλαδή, τουλάχιστον το μήνυμα της Franka έχει και κάποια βάση αν το καλοσκεφτείς ...Εκείνο που με άφησε ολωσδιόλου μαλάκα, ωπ... παρντόν, ενεή είναι το "έπεσε θύμα της αδίστακτης γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας"! Εμ, φίλε μου, και η κηδεία του Παντελίδη θέλει το Γερμανό της.Αλλά όπως ενημερώνεις έδωσε και ένα ρεσιτάλ μίσους η ίδια η μάνα του Παντελίδη! Οk, παράλληλη πραγματικότητα loading completed.Άραγε ήταν το μίσος τόσο πένθιμο όσο άρμοζε στην τηλεόραση που εκείνη την στιγμή πλάνταζε από αβάσταχτο πόνο ή έκανε το μεγάλο contrast με τα πάνελς; Ενδιαφέρουσα πινελιά στον καμβά της ενημέρωσης.Κρίμα να μην παρακολουθώ ελληνική τηλεόραση αυτές τις μέρες. Πρέπει να προσφέρουν ανεκτίμητα μαθήματα τρασαρίας. Όπως καταλαβαίνω την έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, το λες και αναγωγή σε Τέχνη, οι άνθρωποι είναι ογκόλιθοι στον τομέα τους. Αλλά, πάλι, ευτυχώς που δεν παρακολουθούσα γιατί δεν είμαστε τώρα για να μπαίνουμε σε διλήμματα, όπως πχ : Πρώτα να γελάσω μέχρι δακρύων και μετά να κλάψω μέχρι υστερικού γέλιου ή αντιστρόφως;

Ναι, ειπώθηκαν κι αυτά κι άλλα που δε συγκράτησα...Α, κι ένας συνάδελφος του μακαρίτη που δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του, βγήκε και παραπονέθηκε επειδή τάχα μου η Πολιτεία ξέχασε τον Παντελίδη. Εννοούσε ότι έπρεπε να έχει κάνει δήλωση ο Υπουργός Πολιτισμού! Δηλαδή έτσι και τα τινάξει η Βίσση, βλέπω να κηρύσσεται τριήμερο εθνικό πένθος. Αυτοί είμαστε, ας το πάρουμε απόφαση...

Haifischnet, παραλιακή θα είναι σίγουρα μια φορά. Μα τί τα θες, εδώ πάμε για τα εννιάμερα και ο Υπουργός κωφεύει ακόμα... Η επίσημη πολιτειακή αρχή επίσης δεν έχει εκφράσει μέχρι στιγμής συλλυπητήριο μήνυμα. Εντάξει, οι άνθρωποι είναι προκλητικοί.

Αφήνω κατά μέρος τους περίεργους χμ... "κανονικούς" κατά τα άλλα τύπους που λυμαίνονται το δημόσιο χώρο, χρόνο, αισθητική και οτιδήποτε έχει ξεμείνει σε παιδεία τέλος πάντων στον άμοιρο τηλεθεατή τους. Δεν έχουνε παραιτέρω αξία αναφοράς ούτως ή άλλως. Εφόσον συνομιλώ με τον σκηνοθέτη του "Τη λένε Εύα" Αντώνη Μποσκοΐτη, οφείλω να ευχηθώ από καρδιάς κάθε επιτυχία στην παράστασή σας. Αν και δεν νομίζω ότι έχετε ανάγκη τις ευχές μου, καθώς βλέπω από τις κριτικές του κοινού σε δυο μεγάλα sites. Και φιλιά στην Εύα από μια ασήμαντη άγνωστη θαυμάστρια του ταλέντου της μα κυρίως του λόγου της που διακρίνεται από μια αυθεντική ατόφια ουσία και ένα ανεπιτήδευτο ύφος. Μας μεταφέρει το φως της αθέατης πλευράς του φεγγαριού. Θα προσπαθήσω να προλάβω ίσως(;) να τη δω την παράσταση, μολονότι αυτή την περίοδο βρίσκομαι εκτός πόλης. Να σκίσετε παιδιά!

Nanina Zola, σε ευχαριστούμε πολύ και θα μεταφέρω στην Εύα τα καλά σου λόγια. Να έρθεις όποτε θες. Μέχρι τέλη Απριλίου θα παίζουμε στην Αθήνα και μετά έπονται επαρχία και Κύπρος.

Προτείνω η Λεωφόρος Βουλιαγμένης να μετονομαστεί σε Λεωφόρο Παντελή Παντελίδη.