ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε ενα μηνα μπαινω στα 20. Εδωσα 2 φορες πανελληνιες γεγονος που δεν ηταν επιλογη μου παρα θεληση των γονιων μου. Την πρωτη φορα ειχα τοσο αγχος πραγμα που σημαινει : Λυποθυμιες, κρισεις πανικου κλπ και παρολα αυτα καθηγητες και γονεις να με πιεζουν να συνεχισω γιατι σιγουρα θα περναγα νομικη?.και συνεχισα.. Με αποτελεσμα την πρωτη φορα να μην περασω πουθενα. Την δευτερη φορα ξεπερνωντας τις κρισεις πανικου και με την στηριξη των φιλων μου καταφερα να περασω κοινωνιολογια αθηνων μια σχολη που δεν ηταν επιλογη μου αλλα των γονιων μου οι οποιοι ανακατευτηκαν με το μηχανογραφικο μου. Το πρωτο εξαμηνο ηταν η χειροτερη περιοδος της ζωης μου: Τσακωμοι, καυγαδες, εισαι αχρηστη και κακομαθημενη και εμεις πληρωναμε για να γινεις ανθρωπος. Καναμε μια συμφωνια να μεινω μεχρι το τελος του β εξαμημου και να μην τα παρατησω αλλα να κανω 10%. Παντα ηθελα να περασω εργοθεραπεια και επειτα να ασχοληθω με το θεατρο αλλα ναι. Οι γονεις μου θελουν το "καλο μου". Δεν ξερω τι να κανω βρισκομαι σε αδιεξοδο. Μαλλον δεν θα αντεξω ολο το β εξαμηνο γιατι καθε εβδομαδα πηγαινω στον τοπο καταγωγης μου. Δεν μπορω αλλο πνιγομαι. Κι αν δεν αντεξω αντιο ονειρα. Δεν μπορω αλλο νιωθω οτι πνιγομαι. Ειμαι ο πιο αχρηστος ανθρωπος στον κοσμο