ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με αφορμή το άρθρο της lifo με τα σακίδια για τα παιδιά των προσφύγων, αποφάσισα χθες να φτιάξω ένα μαζί με την 6άχρονη κόρη μου.Της είχα ήδη προ ημερών εξηγήσει, ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στη χώρα μας που χρειάζονται βοήθεια γιατί έρχονται από χώρες με πόλεμο - είχαμε ψωνίσει άλλη φορά τρόφιμα για αυτό το σκοπό.Αγοράσαμε τα απαραίτητα (υπήρχε συγκεκριμένη λίστα), και μπήκε στην άκρη η τσαντούλα να σταλεί σήμερα. Κάποια στιγμή λοιπόν, τη βλέπω αθόρυβα να προσπαθεί να στουμπώσει μέσα ένα πάκο πράγματα, οπότε πάω κοντά και τί να δω - είχε βάλει τα καλύτερά της ρούχα διπλωμένα, κάλτσες, βρακιά και παιχνίδια.-Τί κάνεις εκεί αγάπη μου, αφού την ετοιμάσαμε την τσάντα με ό,τι ζητούσαν.- Όχι μαμά, δεν είναι αρκετά αυτά που βάλαμε, τα παιδιά χρειάζονται ρούχα και πιο πολλά παιχνίδια, όχι μόνο ένα. Εμένα δεν με πειράζει να έχω πιο λίγα, έχω ήδη πολλά. Θα πω και του μπαμπά να βάλει μέσα και λεφτά, πώς θα πάρουνε να φάνε?Ο μόνος λόγος που δεν έβαλα τα κλάμματα είναι γιατί θα το μπέρδευα το παιδί... Απλά την αγκάλιασα και της είπα ότι είμαι πολύ τυχερή που την έχω.