Την Κυριακή που μας πέρασε καμιά εικοσαριά άτομα με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους εμφανίστηκαν στον σταθμό του μετρό στο Μοναστηράκι με βαριοπούλες. Μέσα σε λίγα λεπτά έσπασαν αυτόματους πωλητές, ακυρωτικά μηχανήματα, τζαμαρίες κι έφυγαν ανενόχλητοι. Μία ημέρα νωρίτερα παρόμοια επίθεση είχε σημειωθεί στον σταθμό του μετρό στον Κεραμεικό. Οι δράστες, σύμφωνα με τα φέιγ-βολάν που σκόρπισαν στον χώρο, φαίνεται ότι προχώρησαν στους βανδαλισμούς –ή τις «επεμβάσεις»–, διεκδικώντας ελεύθερες μετακινήσεις για όλους.
Λίγες μέρες νωρίτερα είχε ανακοινωθεί από τη διοίκηση του μετρό ότι από δω και στο εξής θα ακούγεται κλασική μουσική από τα ηχεία όλων των σταθμών του δικτύου. Το δελτίο Τύπου έγραφε ότι «στο πλαίσιο αυτό, μεταδίδονται ήδη περισσότερα από 580 έργα μεγάλων συνθετών, μεταξύ των οποίων οι Vivaldi, Chopin, Bach, Mozart, Beethoven και Liszt, ενώ σύντομα το πρόγραμμα θα εμπλουτιστεί με συνθέσεις και άλλων κλασικών δημιουργών». Και όχι μόνο αυτό, αλλά η ΣΤΑ.ΣΥ., στην προσπάθειά της να μετατραπούν οι σταθμοί σε «σκηνές τέχνης και πολιτισμού», κάλεσε τρία μουσικά σύνολα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών να δώσουν ισάριθμες συναυλίες σε κεντρικούς σταθμούς. Στις 27 Φεβρουαρίου, στον σταθμό της Ομόνοιας, έδωσε συναυλία το Metallon - Κουιντέτο Χάλκινων Πνευστών και Κρουστών, στις 5 Μαρτίου βρέθηκε στον Πειραιά το Κουιντέτο Ξύλινων Πνευστών, ενώ στις 19 Μαρτίου έχει προγραμματιστεί να εμφανιστεί στο Σύνταγμα το Τρίο Εγχόρδων με φλάουτο.
Και ενώ, προφανώς, δεν υπάρχει κάποια διασύνδεση στις παραπάνω ειδήσεις, φαντάζει αρκετά παράδοξο να τέμνονται δύο τόσο διαφορετικοί κόσμοι στις αποβάθρες του μετρό. Φανταστείτε μόνο να εισβάλει μια ομάδα «γνωστών-αγνώστων» σε έναν σταθμό με βαριοπούλες και να τον σπάει υπό τους ήχους του Κουιντέτου Χάλκινων Πνευστών και Κρουστών...
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία για το σύνολο της επιβατικής κίνησης του 2015 που δημοσιοποίησε η ΣΤΑ.ΣΥ. πριν από λίγες μέρες, το μετρό πέρσι «έχασε» το 1/4 περίπου των επιβατών του.
Οι περισσότεροι θα συμφωνούσαν ότι η βία και οι επιθέσεις εναντίον εγκαταστάσεων των μέσων μαζικής μεταφοράς δεν είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να διεκδικήσεις δωρεάν μετακινήσεις με αυτά. Από την άλλη, πολλοί μπορεί να κριτικάρουν την επιλογή της κλασικής μουσικής ως επίσημου ηχητικού χαλιού που θα ακούν εκατοντάδες χιλιάδες επιβάτες καθημερινά στις μετακινήσεις τους. Ναι, είναι κάπως ουδέτερη επιλογή, δηλαδή δεν θα αγανακτήσουν πολλοί στο άκουσμά της, αλλά φαντάζει κάπως ελιτίστικη σε μια πόλη που δεν έχει μεγάλη παράδοση σε αυτού του είδους τη μουσική.
Ο καθένας, φυσικά, μπορεί να κάνει την κριτική του και να διεκδικεί ό,τι θεωρεί σωστό. Όμως η ουσία βρίσκεται αλλού και οι αριθμοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το «καμάρι της πόλης». Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία για το σύνολο της επιβατικής κίνησης του 2015 που δημοσιοποίησε η ΣΤΑ.ΣΥ. πριν από λίγες μέρες, το μετρό πέρσι «έχασε» το 1/4 περίπου των επιβατών του. Συγκεκριμένα, το 2015 χρησιμοποίησαν το μετρό 143.968.172 επιβάτες, ενώ το 2014 το ίδιο νούμερο ήταν 180.439.000. Οι επιδόσεις της ΣΤΑ.ΣΥ. σε επίπεδο επιβατών πέρσι ήταν οι μικρότερες από το 2010 και μετά, ενώ σε επίπεδο εξαετίας η μεγαλύτερη επιβατική κίνηση στο μετρό σημειώθηκε το 2010, με 185,4 εκατομμύρια επιβιβάσεις. Κι όλα αυτά πριν αυξηθεί η τιμή του ενιαίου εισιτηρίου στα 1,40 ευρώ.
Το μετρό μας είναι μικρό και δεν μπορεί να συγκριθεί με άλλα τεράστια δίκτυα, όπως αυτό της Νέας Υόρκης ή του Λονδίνου. Καλό θα είναι όμως να έχουμε στο μυαλό αφενός την τιμή του εισιτηρίου στον Tube και τις μεγάλες και συχνές καθυστερήσεις στις περισσότερες γραμμές της Ν. Υόρκης την ώρα που διαβάζουμε για τον δείκτη κανονικότητας στο μετρό της Αθήνας, τον αριθμό δηλαδή των εκτελεσμένων δρομολογίων με καθυστέρηση μικρότερη των δύο λεπτών, ο οποίος διαμορφώθηκε την περασμένη χρονιά στο 99,9% για τις γραμμές 1 και 2 και στο 100% για τη γραμμή 3.
Είναι κοινό μυστικό ότι αυτοί οι 40 εκατ. λιγότεροι επιβάτες του μετρό το 2015 δεν χάθηκαν. Εκεί είναι, τουλάχιστον οι περισσότεροι, απλώς χρησιμοποιούν το δίκτυο τζάμπα και άρα δεν καταγράφονται. Κάπως έτσι, το μετρό έχει γίνει ξανά ελλειμματικό και τα όνειρα της γραμμής 4 και της 24ωρης λειτουργίας απομακρύνονται.