Υπάρχουν site που μπαίνεις να ενημερωθείς, site που μπαίνεις για ψυχαγωγία, site που μπαίνεις για να σου φτιάξει το κέφι και άλλα που είναι πηγή γνώσεων και τα επισκέπτεσαι συνήθως όταν ψάχνεις κάτι συγκεκριμένο (τα οποία είναι τα πιο βαρετά site στο ίντερνετ).
Το slang.gr τα συνδυάζει όλα αυτά, εκτός από το κομμάτι της πλήξης: πληροφορεί, διασκεδάζει, σε κάνει να χαμογελάσεις (ή να γελάσεις δυνατά), σε μαθαίνει νέα πράγματα και είναι πραγματικά ένα από τα πιο απολαυστικά ελληνόφωνα site που υπάρχουν μέσα σε όλο αυτό το χάος.
Οι άνθρωποι που το διαχειρίζονται δεν κάνουν απλή καταγραφή λέξεων και φράσεων, συγκεντρώνουν συνεχώς νέο υλικό μιας γλώσσας που εξελίσσεται και γίνεται όλο και πιο πλούσια καθημερινά, το ταξινομούν και το διαθέτουν σε οποιονδήποτε θέλει να τεστάρει τις γνώσεις του, να μορφωθεί, ή απλά να χαζέψει νέες φράσεις της καθομιλουμένης που είναι πρωτότυπες και εξαιρετικά ευφάνταστες. Το έργο τους είναι πολύ σημαντικό, γιατί πέρα από το διασκεδαστικό του πράγματος όσοι συμμετέχουν και το συντονίζουν καταγράφουν πολιτισμό.
Η συνέντευξη αυτή χρειάστηκε σχεδόν ένα εξάμηνο για να ολοκληρωθεί, με ανταλλαγή πολλών μηνυμάτων, με μεγάλα κενά στην επικοινωνία και παρανοήσεις (μέχρι να διαπιστώσω ότι οι συντονιστές του site είναι απλά ντροπαλοί και δεν συμπαθούν καθόλου τις συνεντεύξεις). Τελικά ο λαχνός έπεσε στον vicar, που πήρε το ΟΚ των υπόλοιπων, μάζεψε τις απαντήσεις και με την διευκρίνιση «την οπτική μου στο σάιτ δεν ειν' απαραίτητο να τη μοιράζονται άλλοι χρήστες ή ακόμη και άλλοι συντονιστές» τις έστειλε για δημοσίευση. Ιδού ολόκληρη η συζήτηση:
― Πότε και πώς ξεκίνησε το slang.gr; Ποιος το ξεκίνησε;
Το σλανγκ τζι αρ πρωτοανέβηκε το 2006. Τώρα τα παρασκήνια, τα ξέρει μόνο το αφεντικό, ο Τίτος (ιδιοκτήτης του σάιτ και αρχιχαμάλης επί των τεχνικών), ο οποίος δεν πολυμιλάει για τέτοια πράματα.
― Τι ακριβώς καταγράφετε;
Λέξεις και γλωσσικά φαινόμενα των ελληνικών, καθώς και ιστορικά και πραγματολογικά στοιχεία επ' αυτών, που με την καμία δε βρίσκεις σε τυπικά λεξικά ή γραμματικές. Το φόκους είναι οτιδήποτε μπορεί κανείς ν' αποκαλέσει «αργκό», αλλά μοιραία η κουβέντα απλώνεται συχνά από τις διαλέκτους και τις ζαργκόν ως και στην καθομιλουμένη.
Το σάιτ, για να το πούμε κλισεδιάρικα, μας έχει χαρίσει κατά καιρούς από στιγμές τρελού γέλιου, έως στιγμές βαθιάς έκλαμψης (περί τα γλωσσικά και μη), και σε κάθε περίπτωση πάρα πολλές δυνατότητες για ειλικρινή επικοινωνία επί παντός επιστητού (γλωσσικού ή μη).
― Ποια είναι η σχέση σας με τη γλώσσα; Έχετε ασχοληθεί με οποιονδήποτε τρόπο με τα ελληνικά;
Η συνισταμένη των χρηστών, απ' όσο έχει φανερωθεί τουλάχιστον αυτά τα χρόνια, απέχει σημαντικά από τους χώρους που ασχολούνται επαγγελματικά με τη γλώσσα, ας πούμε φιλολογία, γλωσσολογία, λεξικογραφία, αλλά και δημοσιογραφία ή συγγραφή -υπάρχουν τέτοιοι χρήστες, αλλά είναι συγκριτικά πολύ λίγοι. Επίσης, απέχει σημαντικά από τους χώρους που τυπικά θα συνδύαζε κανείς με την αργκό, χώρους του κοινωνικού περιθωρίου δηλαδή. Πρόκειται γι' ανθρώπους που απλά έχουν μία άλφα εξοικείωση με το ίντερνετ και μια καλή παραπονιάρικη κάψα με τα γλωσσικά -με τις δικές της προκείμενες η κάθε κάψα βέβαια.
― Αν εξαιρέσεις ελάχιστες προσπάθειες (τα βιβλία του Πετρόπουλου, το Μικρό Λεξικό Σεξουαλικών Όρων του Χ. Τσούκα, τα βιβλία του Νίκου Πλατή…) ο πλούτος της νέας ελληνικής γλώσσας –ιδιαίτερα της slang- δεν έχει καταγραφεί. Γιατί; Ποια είναι η δικιά σας εμπειρία από το διάστημα που ασχολείστε με το slang.gr, πόσο δύσκολο είναι να φτιάξεις ένα λεξικό με την γλώσσα που καθημερινά εξελίσσεται;
Σίγουρα είναι πολύ λιγότερες απ' τις αντίστοιχες για την επίσημη γλώσσα, αλλά δεν ξέρω αν είναι και ελάχιστες οι προσπάθειες καταγραφής της αργκό, ή οποιασδήποτε μη τυπικής γλώσσας. Υπάρχουν σίγουρα κι άλλα σχετικά βιβλία, και πρόσφατα (πιχί Ν. Μακροδήμος και Χ. Ακριτίδης, «Λεξικό της αργκό», Δρόμων, 2007) και παλιότερα (πιχί το κλάσικ «Λεξικό της πιάτσας», του Βρασίδα Καπετανάκη, πρόσφατα απ' τις εκδόσεις Αλφειός), και το κυριότερο, υπάρχουνε και άλλες σχετικές ιστοσελίδες, όπως η «Παρδαλή λέξη» (www.pardalilexi.gr) ή, πάλι, το «Λεξικό της αργκό» (greekargo.blogspot.gr). Στις μέρες μας το διαδίκτυο βοηθάει πολύ στην καταγραφή, όχι μόνο επειδή από κάποιες απόψεις διευκολύνει τεχνικά την ανάλογη δουλειά, αλλά και επειδή στους κόλπους του δεν αποθαρρύνεται η αποτύπωση του σύγχρονου αποκλίνοντα λόγου όπως γίνεται στα παραδοσιακότερα μέσα (άσε την αργκό, σκέψου μόνο όλ' αυτά τα ιστολόγια των κυπραίων, οι οποίοι παρά τη σχολική τους εκπαίδευση με τα ελλαδίτικα, γράφουν πλέον ονλάιν όπως μιλάν μεταξύ τους -χάρμα οφθαλμών!...).
Υπόψιν όμως και το άλλο: σε συνδυασμό και με τις λίγο-πολύ ευνόητες αντιξοότητες κοινωνικοπολιτικού χαρακτήρα που έχει ή είχε ν' αντιμετωπίσει οποιαδήποτε τέτοια μελέτη, το θέμα παρουσιάζει και εγγενείς δυσκολίες. Η γλώσσα για την οποία μιλάμε έχει την ιδιαιτερότητα, σε σχέση με την τυπική γλώσσα, αφενός να μην καταγράφεται τόσο συχνά στα μέσα, είτε μιλάμε για λόγο γραπτό (τύπος, λογοτεχνία) είτε για προφορικό (τηλεόραση, κινηματογράφος) και αφετέρου να διέπεται από μία ρέουσα ασάφεια πολύ μεγαλύτερη απ' αυτήν που έχεις στην και καλά παγιωμένη τυπική γλώσσα. Ε, είναι δύσκολο να στήσεις ένα αξιόπιστο και στοχευμένο λεξικό χωρίς να έχεις πάτημα σε ένα αρκούντως ευρύ, αξιόπιστο και συνεπές σώμα κειμένων, αναγκάζεσαι ν' αμβλύνεις τα κριτήριά σου.
Σε κάθε περίπτωση, τόσα χρόνια στο σλανγκ τζι αρ μάθαμε, θέλαμε δε θέλαμε, ν' αναγνωρίζουμε καταρχήν όλ' αυτά τα παραπάνω. Κατόπιν, είδαμε ότι κόντρα στις δυσκολίες, η ηλεκτρονική συνεργασία μπορεί να ξεπεράσει πολλά τέτοια εμπόδια, αρκεί να υπάρχει κέφι. Το σάιτ, για να το πούμε κλισεδιάρικα, μας έχει χαρίσει κατά καιρούς από στιγμές τρελού γέλιου, έως στιγμές βαθιάς έκλαμψης (περί τα γλωσσικά και μη), και σε κάθε περίπτωση πάρα πολλές δυνατότητες για ειλικρινή επικοινωνία επί παντός επιστητού (γλωσσικού ή μη).
― Ποια είναι η διαδικασία για να ανέβει μια λέξη ή μια φράση στο site; Υπάρχουν κριτήρια σύμφωνα με τα οποία συμπεριλαμβάνεται μια νέα λέξη; Πώς τσεκάρετε αν υπάρχουν όντως οι νεολογισμοί που έχει σκοπό να ανεβάσει κάποιος και δεν είναι απλά δικιά του επινόηση; Συμβαίνει να ανεβάζουν λέξεις που φτιάνουν για να αστειευτούν;
Η διαδικασία καταχώρισης (που μπορεί να είναι ορισμός, σχόλιο, πολυμέσο, ή ποστ στο φόρουμ) είναι απλή: ανοίγεις ένα λογαριασμό, όποιος η όποια και να 'σαι, και γράφεις. Τα κριτήρια καταχώρισης είναι καταρχήν προσωπικά, του εκάστοτε χρήστη δηλαδή. Κατόπιν, με τον καιρό, ζυμώνονται μέσα από συζητήσεις του χρήστη με τους άλλους χρήστες του σάιτ. Μέσα από τέτοιες ζυμώσεις έχουν στο μεταξύ διαμορφωθεί και κάποια ας πούμε κοινά κριτήρια, που μοιράζονται οι περισσότεροι παλιοί χρήστες, αλλά οπωσδήποτε δεν είναι τέτοια ώστε εξαρχής να απαγορεύουν αναρτήσεις -είναι όμως τέτοια ώστε να ευνοούν αναρτήσεις.
Έτσι, οι καταχωρίσεις είναι καλό να αφορούν κυρίως τη γλώσσα, να παρέχουν επιπλέον πληροφορία απ' αυτή που ήδη υπάρχει σε τυπικά λεξικά ή στη σχολική γραμματική (πληροφορία γλωσσική, γεωγραφική, κοινωνιολογική, ιστορική, ό,τι), να είναι δοσμένοι με ειλικρίνεια, και να παρέχουν παραδείγματα χρήσης από τρίτους -εκτός κι αν πρόκειται για λεξιπλασία, οπότε και είναι καλό αυτό να δηλώνεται (εμπίπτει εξάλλου στο «ειλικρίνεια»). Απ' την άλλη, αποθαρρύνεται η κατ' εξακολούθηση προσχηματική χρήση του σάιτ για άσχετους σκοπούς: πολιτικολογία, καμένο χιούμορ και κοροϊδία, τσόντες, λογοτεχνική εξάσκηση, κοινωνική δικτύωση και τρολάρισμα... Όλ' αυτά υπάρχουν, άλλα στα καλύτερα του σάιτ λειτουργούν δορυφορικά και επικουρικά, με επίκεντρο πάντα τη γλώσσα.
Το βασικό είναι ότι το τσεκάρισμα αυτών των κριτηρίων -εδώ και χρόνια, αν όχι απ' την αρχή-αρχή- γίνεται εντέλει συλλογικά: ανεβάζω έναν ορισμό, βγαίνουν μετά από κάτω άλλοι και συμπληρώνουν, διορθώνουν, προτείνουν... Και άμα ανεβάσω έναν ορισμό εντελώς για τον πέο, συνήθως θα βρεθεί κάποιος από κάτω να με κράξει. Κάπως έτσι πάει. Ειδικότερα για τους νεολογισμούς που ανεβάζονται λάθρα, είναι όντως δύσκολο να πεις ότι κάτι δεν λέγεται (είναι δύσκολο στη γλώσσα να φτάνεις σε άτοπο), ευκολότερο να πεις ότι κάτι λέγεται, και κάπου στη μέση να δεις πόσο συχνά και από πόσους λέγεται. Σε τέτοιες περιπτώσεις, και πάλι, η συλλογικότητα, χάρη στο συνιστάμενο γλωσσικό αισθητήριο που υπερβαίνει κατά πολύ το αισθητήριο οποιουδήποτε μεμονωμένου χρήστη, βάζει τα πράγματα πολύ συχνά στη θέση τους.
― Είναι «ταμπού» η slang; Είχατε ποτέ αντιδράσεις για κάποια λέξη/φράση που ανέβηκε; Γενικά, σας στέλνουν αρνητικά σχόλια;
Ταμπού να είναι η αργκό ως αντικείμενο ή η χρήση της αργκό; Και στα δύο η απάντηση είναι «ναι, σε κάποια περιβάλλοντα». Για παράδειγμα, στα γήπεδα η χρήση αργκό δεν είναι καθόλου ταμπού. Αλλά σίγουρα, ως αντικείμενο και ως χρήση, είναι ας πούμε ταμπού μέσα στη σχολική τάξη, όπως είναι και οι διάλεκτοι (και όπως δεν είναι τ' αρχαία...).
Η αργκό επίσης θεωρείται θα λέγαμε μεμπτή και αποφεύγεται σε χώρους όπως η βουλή, η εκκλησία, συγκεκριμένα έντυπα και συγκεκριμένες εκπομπές (πιχί ειδήσεις), η πανεπιστημιακή αίθουσα... Πάντως, μια και τ' αναφέραμε, στα ακαδημαϊκά, η αργκό στην πράξη μπορεί να αποφεύγεται έως και να κατακρίνεται, αλλά ως αντικείμενο είναι τουλάχιστον οκέι (κάτι σαν το σεξ πλάκα-πλάκα).
Στο σλανγκ τζι αρ τώρα, κατά καιρούς γίνονται αρνητικά σχόλια από επισκέπτες σε ορισμούς λημμάτων τα οποία εκ φύσεως μπορεί να θίγουν (αθλητικά, εθνοτικά), αλλά δεν συμβαίνει συχνά, και θα 'λεγα τα εκλαμβάνουμε ως προερχόμενα από ανθρώπους που είτε συχνάζουν αποκλειστικά στα γήπεδα, ή συχνάζουν αποκλειστικά σε σχολεία, εκκλησίες και βουλή -και σε κάθε περίπτωση δεν έχουν καταλάβει τι πάμε να κάνουμε στο σάιτ.
― Από την εμπειρία που σας έχει δώσει αυτή η καταγραφή, τελικά γίνεται φτωχότερη ή πιο πλούσια η ελληνική γλώσσα όσο περνάει ο καιρός; Ισχύει ότι οι νέοι άνθρωποι μιλούν όλο και με λιγότερες λέξεις;
Αυτά τα κλισέ περί φτώχειας, με το συμπάθιο, αλλά είναι υστερόβουλες παπαριές που λένε διάφοροι βαρετοί, γραφικοί, έως και πολιτικά επικίνδυνοι νοσταλγοί των παλαιοελληνικών, και τις οποίες αναμασάνε θύματά τους. Αν «κινδυνεύουν» από κάτι τα ελληνικά καθαυτά, είναι από ατημελησία, από έλλειψη φροντίδας και εμπιστοσύνης απ' τη μεριά των ομιλητών. Ε και όχι, κόντρα στο παραμύθι της λεξιπενίας που πάει να θρέψει ακριβώς την έλλειψη εμπιστοσύνης, αν κοιτάξεις τι μιλιέται και τι γράφεται στις μέρες μας, βλέπεις ότι δεν κινδυνεύουν τα ελληνικά ποσώς, έλεος.
― Για τα greeklish τι γνώμη έχετε; Και για τα emojis; Τα χρησιμοποιείτε;
Τα γκρίκλις μωρέ ήταν ένα αναγκαίο κακό, όπως είν' η γελοία δυστοκία του ελληνικού πληκτρολογίου σχετικά με την άνω τελεία, ή τα τονισμένα κεφαλαία ξερωγώ, που τρων ακόμα θάψιμο σ' εφημερίδες για κάποιον τεχνικό λόγο που θα 'πρεπε να εκλείπει πλέον. Βοήθησε όμως: κατέστησε σαφές σε πολλούς, αν και κάπως βίαια ίσως, ότι το όποιο οπτικό ίνδαλμα της γλώσσας είν' απλά ένα ίνδαλμα, δεν είν' η γλώσσα.
Αυτό, ειδικά για τη μελέτη της μη τυπικής γλώσσας, είναι θεμελιακή παρατήρηση που σε ξαλαφρώνει από ένα σωρό κόμπλεξ και άγχη που μας φορτώνουνε απ' το σχολείο. Και σ' αφήνει ελεύθερο να σκέφτεσαι πιχί για «ακουστικά ινδάλματα», και κατ' επέκταση για πέρ' από ινδάλματα, για αφαιρέσεις που ενδέχεται να οδηγήσουν και σε βαθύτερα θέματα γραμματικής, συντακτικού και γενικά γλωσσολογίας.
Ή, προς άλλες κατευθύνσεις, σε βάζει να σκέφτεσαι -και σου δίνει και έτοιμα στοιχεία!- για κοινωνικές και πολιτικές πτυχές της γλώσσας: θα υπάρχουν φιλόλογοι που επιλέγουν να γράφουν με λατινικούς χαρακτήρες συστηματικά, όπως υπάρχουν και μαθηματικοί που κοπιάζουν τεχνικά για να καταφέρουνε να γράψουν σε ηλεκτρονικά μέσα με περισπωμένες, βαρείες και σούξου-μούξου. Στο ελληνικό γλωσσικό τοπίο υπάρχουν και οι δύο ομιλητές, αλλά αν στ' αλήθεια πιστεύεις ότι τα μόνα αποδεκτά (γραπτά, εν προκειμένω) ελληνικά είναι ξερωγώ αυτά που σου μαθαίνουν στο σχολείο, και τον έναν και τον άλλον θα πρέπει να τους ξεγράψεις απ' τ' αποδυτήρια· σ' αυτήν την περίπτωση ούτ' ο ένας κερδίζει, ούτ' ο άλλος, αλλά σίγουρα εσύ χάνεις.
Τέλος πάντων, αν και με παράδοξο ή έμμεσο τρόπο, νομίζω ότι οι νέες τεχνολογίες έχουνε υποστηρίξει τέτοιου τύπου διαπιστώσεις και παρατηρήσεις.
Τώρα τα ιμότζις που λες, όπως και τα παλιότερα βασικά σμάιλιζ, ενώ ξέρω ότι λοιδωρούνται από κάποιους, εγώ βλέπω ότι συνιστούν δυνητικά μία τεράστια επέκταση της στίξης: στην παραδοσιακή στίξη, πέρ' απ' τα καθαρά ρυθμικά σημάδια, τα γλίσχρα μέσα που έχουμε σχετικά εξαντλούνται στο ερωτηματικό, το θαυμαστικό, τ' αποσιωπητικά, την άνω-κάτω τελεία, παύλες και παρενθέσεις, και μετά μου λες εσύ για φτώχεια;!... :-) Και πάρ' το και αλλιώς: μιά απ' τις βασικές λειτουργίες της γλώσσας, λέμε, είναι να εξυπηρετεί την επικοινωνία, και απ' αυτή την άποψη η επικοινωνία είναι το βασικό κι ο γραπτός λόγος το δευτερεύον· ε εντάξει, υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν ότι ένα απόκρυφο αρχαιοελληνικό ρητό ούτε καν της αττικής διαλέκτου, αξίζει όσο χίλιες εικόνες, και υπάρχουνε κι οι άλλοι που δε μασάνε να κοτσάρουνε ιμότικα στα κείμενά τους όταν τους λείπει το ρητό.
Και οι μεν και οι δε, βέβαια, θα κριθούν για το κείμενό τους, και όχι μόνο με επικοινωνιακά, αλλά και με αισθητικά κριτήρια: όσο αποκρουστικός ή γελοίος μπορεί να γίνει ο κάθε ζουράροις σε αγορεύσεις του, τόσο αποκρουστική και γελοία μπορεί να γίνει και η κάθε x!ona†h2♥♥4 που γράφει μόνο με παρδαλά τζιφάκια.
― Υπάρχουν λέξεις/φράσεις που δεν γνωρίζατε από όσες ανεβαίνουν στο site; Υπάρχει κάποια που σας έχει κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση; Χρησιμοποιείτε τις νέες λέξεις που μαθαίνετε;
Σαφώς. Τι να πρωτοθυμηθείς. Σαλονικιός εγώ, απ' το σάιτ πρωτοέμαθα το βρόμικο. Επίσης, κάτι που δεν ήξερα απ' τη ζωή μου στη Θεσσαλονίκη αλλά που μου έμαθε το σάιτ, είναι ότι καλή η μαλακία, αλλά με το γαμήσι γνωρίζεις κόσμο... Υπάρχουνε μετά εντυπωσιακές περιπτώσεις λέξεων που ξεκίνησαν στο σάιτ και έχουν βγει στο μεταξύ προς τα έξω, όπως ο τουκανισμός.
Και υπάρχουν και εντυπωσιακές αναρτήσεις που ξεφανερώνουνε πράγματα κάτω απ' τη γλώσσα, που για διάφορους λόγους είναι δύσκολο να τα δεις χωρίς ψάξιμο, ή χωρίς ν' αφεθείς στην τριβή με τη γλώσσα έξω απ' το επίσημο σχολικό δόγμα. Μιλάω για παρατηρήσεις πραγματολογικές, ιστορικές, ετυμολογικές, αλλά και γραμματικοσυντακτικές. Στο σάιτ υπάρχουνε κάποια απίστευτα τέτοια διαμαντάκια (δες ας πούμε το μπούτ, ή το προστακτική αντί για απαρέμφατο), αλλά δεν είναι της ώρας, ούτε είναι κι εύκολη μια εξαντλητικότερη απαρίθμηση, καθώς απλώνεται σε ορισμούς και σχόλια, και άντε να τα μαζέψεις.
― Σας απασχολεί ποτέ πόσο θα «ζήσει» μια λέξη που ανεβάζετε;
Όχι ιδιαίτερα. Οπωσδήποτε, τα απολύτως εφήμερα λήμματα μάλλον δεν μας ενδιαφέρουν. Δύο θαύματα και πενήντα χρόνια για την αγιοποίηση του λήμματος.
― Η γλώσσα είναι τολμηρή και ανανεώνεται συνέχεια και στα αγγλικά καταγράφεται πολύ συχνά κάθε τι καινούργιο από επίσημους φορείς και πανεπιστήμια. Στα ελληνικά γνωρίζετε αν συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Με πληροφορούν απ' το κοντρόλ ότι με το πρόσφατο Λεξικό της Ακαδημίας πήγε να γίνει κάτι τέτοιο, αλλά. Υπάρχει επίσης και η Ελετό -που θα μου πεις δεν καταγράφει, άρα ούτ' αυτή. Έχω την αίσθηση ότι αν υπήρχε τέτοιος φορέας που να κάνει τέτοια δουλειά με την απαιτούμενη επάρκεια, θα το 'χαμε οπωσδήποτε ακούσει κάπως στο σάιτ. Ρώτα όμως και κάναν ειδικό.
― Σας έχει προσεγγίσει κανείς να αξιοποιήσει το απίθανο υλικό που περιέχει το site σας; Έχετε σκεφτεί να κάνετε κάποια έκδοση;
Έναν απ' τους συντονιστές μας, λέει, τον προσέγγισε μια φορά ένας εξηντάρης βαψομαλλιάς στην Ομόνοια... Λεπτομέρειες δεν μας αποκάλυψε. Αλλά και συνολικά μας έχουν προσεγγίσει, συγκεκριμένα από τον ακαδημαϊκό χώρο: η Άννα Ιορδανίδου, απ' το πανεπιστήμιο της Πάτρας, είχε εκδηλώσει πριν χρόνια κάποιο ενδιαφέρον, αλλά το πράγμα δεν προχώρησε σε συνεργασία.
Όσο για την έκδοση, ναι, η ιδέα ακούγεται κατά καιρούς από τα πρώτα χρόνια κιόλας του σάιτ. Κάποτε συζητιόταν μέχρι και το γύρισμα ενός ντοκιμαντέρ για το σλανγκ, είχε φτάσει και πρόταση στην Ερτ (προ Νερίτ), που δυστυχώς δεν ευοδώθηκε. Και στο μεταξύ, βέβαια, έχει ήδη κυκλοφορήσει πρόσφατα το «Μπαγιάτηδες και χαμουτζήδες» απ' τις Εκδόσεις Αρχείο, μία έκδοση στην οποία εμπλέκονται διάφοροι άνθρωποι του σλανγκ, με πρώτο και καλύτερο τον Μπάμπη το Μεταξά φυσικά, που σαφώς είναι βιβλίο επηρεασμένο σε κάποιον βαθμό απ' την εμπειρία του συγγραφέα στο σάιτ -πάντως το βιβλίο αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση «το σλανγκ τζι αρ σε έντυπη μορφή».
Κοίτα, το σλανγκ είναι σάιτ, ιστοσελίδα, ονλάιν εγχείρημα απ' την αρχή του, και αν αναλογιστείς το αντικείμενό του -την διαρκώς εξελισσόμενη μη τυπική γλώσσα- η διαδικτυακή μορφή είναι θα 'λεγα η πιο ταιριαστή στα χρόνια μας. Για μας λοιπόν, συλλογικά, προέχουν άλλα: μετά από μία ριζική τεχνική αλλαγή του σάιτ που ολοκληρώθηκε τους περασμένους μήνες, προέχει πλέον για μας ο εντοπισμός του όντως απίθανου υλικού ανάμεσα σε είκοσι χιλιάδες λήμματα -που συχνότατα, δυστυχώς, είναι απίθανα με την κακή έννοια- και η ανάδειξή του με τρόπο χρηστικό και ευσύνοπτο από τρίτους. Δεν αποκλείεται λοιπόν μια έντυπη έκδοση, αλλά οπωσδήποτε επείγει πρώτα συνέχεια στο ονλάιν μέτωπο.
― Ποια είναι «η νέα λέξη του 2015» για σας;
Άσε μας βρε κυρ-Ιλό... :-) Ρώτα τον Σαραντάκο. Στο σλανγκ τζι αρ, κάθε νέα λέξη είναι μια νέα λέξη, και έχουμε πολλές από δαύτες κάθε χρονιά. Πάααρα πολλές...
30 ΛΗΜΜΑΤΑ
στο κατούρι πηγάδησα
Ψευτοφαινόμενο τύπου "γλώσσεψα την μπέρδα μου", με διάθεση αυτολογοκρισίας από τον ομιλητή, για να μην ακουστεί η λέξη που περιγράφει τη διαδικασία του "στραγγίγματος", δηλαδή της ούρησης. Προέρχεται από εποχές που ήταν μπας κλας να βρίζεις και να αναφέρεσαι με όποιον τρόπο στη γενετήσια περιοχή και στα πέριξ αυτής και στις λέξεις που περιγράφουν λειτουργίες - διαδικασίες της, ιδίως τα μικρά παιδιά που κάποτε ήταν πράγματι παιδιά και φέρονταν ως τέτοια και επειδή η καρδιά τους δεν πήγαινε να μιλήσει τόσο σκληρά (τα "κατουρώ - χέζω", έπαιζαν ως "πιπί - κακά" για πολλά χρόνια μέχρι και τη μέση εφηβεία), αλλά και επειδή η αγωγή του καλού και καθωσπρέπει παιδιού μετρούσε κι επαινούταν, με αποτέλεσμα να μη θέλουν να απογοητεύσουν το περιβάλλον τους με αντίθετες συμπεριφορές. Έτσι γίνεται και αυτοσαρκασμός, και χαβαλές και αποφορτίζεται η ένταση ενός παραπόνου.
Το να κατουρήσει κάποιος τα παλιά χρόνια σε ένα πηγάδι, που για τα χωριά μέχρι και πρόσφατα ήταν η μοναδική πηγή πόσιμου νερού, κατευθείαν από τον υδροφόρο ορίζοντα, λογιζόταν ως απαράδεκτο, γιατί την μόλυνε και μετά έπρεπε να αναζητηθεί άλλο πηγάδι ή άλλη φλέβα που θα οδηγούσε σε άλλο τμήμα του υδροφόρου, μη ρυπασμένου. Μετά την ανακάλυψη του ένοχου, επερχόταν μπανάρισμα από την τοπική κοινωνία, προς παραδειγματισμό. Έτσι η φράση:"στο πηγάδι κατούρησα", σημαίνει πως μένω στην απ'έξω, αποκλείομαι από ένα μυστικό, από μια δραστηριότητα, από μια ομάδα και έτσι κοινωνικά τίθεμαι στο περιθώριο. Χρησιμοποιείται και από κοινωνικές ομάδες εθισμένες στο "μπινελίκιον" (σε όποιο βαθμό, από το μικροαστικό μέχρι το λιμενεργατικό - φορτιγατζήδικο) προς μετριασμό του γλωσσικού βόθρου και χάριν χαριτωμενιάς, εκτός κι αν θεωρείται πολύ φλώρικο ή γουτσίστικο.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
1.- Ψιτ! Θα σου το πω, αλλά μην το πεις στις άλλες ότι σου το'πα και προπαντώς στην Κατερίνα, γιατί για κείνη πρόκειται... Της αρέσει ο Βασίλης, αλλά επειδή ξέρει ότι σου αρέσει κι εσένα απ'την παρέα και θ'αρχίσεις να φωνάζεις και δε θα της άφηνες και περιθώρια να κινηθεί κάτω απ'τη μύτη σου, σ'άφησε στην απ'έξω επίτηδες ένα μήνα τώρα!
- Α,ναι; Κι εγώ στο κατούρι πηγάδησα δηλαδή; Ωραία φίλη είσαι κι εσύ που τώρα το θυμήθηκες να μου το πεις... Τί φίλη, δηλαδή; Φίδι!
βράσε ρίγανη
Όταν βρίσκεται κανείς σε κατάσταση αναμονής, και προκειμένου να χάνεται ο χρόνος χωρίς να γίνεται κάτι εποικοδομητικό, καλύτερα να φτιάξεις ένα αφέψημα χρήσιμο που προστατεύει από τα κρυώματα, αλλά και κατά την περίοδο κρυώματος μαλακώνει το βήχα κι έχει αποχρεμτικές ιδιότητες, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό του σύστημα και ωφελώντας την υγεία σου γενικότερα.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
- Πού'ναι τόση ώρα; Γιατί αργεί;
- Και θα κάθεσαι εδώ, μες στο κρύο να τον περιμένεις μέχρι να'ρθει; Βράσε ρίγανη!
κουλτουροπάθεια
Ασθένεια της Εποχής. Παρουσιάζεται συνήθως σε ανθρώπους που έχουν λύσει τα βιοτικά τους προβλήματα. Βασικά συμπτώματα της το αφηρημένο βλέμμα και οι λεκτικές ασυναρτησίες. Κάνει θραύση στις μέρες μας, βρίσκεται σε έξαρση στις πόλεις μας... Είναι μεταδοτική και ενίοτε ανίατη.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
" Ένας μαυροπίνακας καλυμμένος με λευκά ορνιθοσκαλίσματα από τον Αμερικανό καλλιτέχνη Σάι Τουόμπλι πουλήθηκε στον οίκο δημοπρασιών Σόθμπις χθες το βράδυ στην αστρονομική τιμή των 70,5 εκατομμυρίων ευρώ." Αυτό είναι ένα απτό δείγμα ΚΟΥΛΤΟΥΡΟΠΑΘΕΙΑΣ
ψωμί τυρί δεν είχαμε χοντρή ψωλή γυρεύαμε
Όταν κάποιος δεν έχει εξασφαλίσει αυτά που χρειάζεται για να ζήσει, βρίσκεται σε τραγική κατάσταση οικονομική και γενικά, όμως ζητά τη διασκέδαση και την απόλαυση και τις θεωρεί πιο σημαντικές από την επιβίωση. Είναι μια κατάσταση σαν να λέμε ψωμί-τυρί δεν είχαμε, λουλούδια για τ' αρχίδια μας, στον πούτσο μου λουλούδια, κολόνια για τ' αρχίδια μας, εδώ καράβια χάνονται βαρκούλες αρμενίζουνε, εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται. Όλες αυτές οι παροιμίες μιλάνε πιο πολύ για περιττές πολυτέλειες, ενώ η δική μας παροιμία μιλάει πιο άμεσα για την προτίμηση της απόλαυσης που τη θεωρούμε πιο σημαντική από τα βασικά της επιβίωσης.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
-Εδώ δεν έχει το κράτος να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και πάμε και δίνουμε εκατομμύρια για να παίρνουμε οπλικά συστήματα να την μπαίνουμε στους Τούρκους.
-Ψωμί τυρί δεν είχαμε, χοντρή ψωλή γυρεύαμε.
τσίου τσίου
Το ζίου ζίτσου. Πετούμενη και μελωδική χαριτωμενιά, αφ' ενός γουγλιζόμενη και αφεδύο αρκετά παλιά, όπως φαίνεται από το τελευταίο, Τσιφόρειο παράδειγμα που παραθέτω χοντρικά και από μνήμης.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Όταν "αγαπητέ βλάκα" μια μέρα που πηγαίναμε στο τσίου-τσίου και υπήρχε το ΜΕΓΑ δίλημμα μεταξύ των παιδιών μετά το τέλος της προπόνησης ΣΤΑΛΟΝΕ Ή ΣβΑΤΖΕΝΕΓΚΕΡ (ποια ταινία να δούμε στην τηλεόραση) και πλακωνόντουσαν ποιος είναι πιο καραγκαγκάν-ουάου εμείς είχαμε το θάρρος να τους πούμε να μη δουν κανέναν απο τους δυο, πως και οι δυο είναι το ίδιο μπούρδες... εδώ
- Άμα σε πετύχω πουθενά θα σου σπάσω το κεφάλι.
- Πάω 7 χρόνια ζιου-ζιτσου δε σε παίρνει γι' αυτό μη μιλάς...
- Και γω κάνω τσιου τσιου και κάνω και την καινούργια πολεμική τέχνη που είναι της μόδας την ''τονπαιρνωκαιαποπισου'' εκεί.
Σηκώθηκε ο Καρδερίνας που είναι μποξέρ και πήγε να τον βαρέσει, αλλά κάτι του έκανε ο άλλος και μετά ο Καρδερίνας κάθισε και πονούσε και είπε "αυτά τα πράματα είναι τσίου τσίου". (Και μην αρχίσουμε τα βαριά, έχει ζημιές). Τσιφόρος, κάπου.
πάω γαμιώντας
1. πάω κάποιον γαμιώντας
Ταλαιπωρώ κάποιον, τον τρέχω, τον πάω πίπα-κώλο. Δέρνω κάποιον, τον ξυλοφορτώνω, ιδίως υπό τη μορφή απειλής: "θα σε πάω γαμιώντας".
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
μου 'ρχεται ώρες ώρες να τους σπάσω το κεφάλι γιατί έχουν αποθρασυνθεί και αντιμιλούν τα τσόλια ( προς το παρόν πέραν αναφοράς τους περικόπτω και ημερομίσθιο όταν δεν προσέρχονται εγκαίρως 8) ρε θα τους πάω γαμιώντας ,δεν έχουν καταλάβει με ποιον τρελό έχουν μπλέξει) .
Μην απειλείς ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ γιατί σε δύο ώρες που δίνεις διορία μαλάκα εγώ θα σε πάω γαμιώντας βόλτα όλο το Αιγαίο και θα το απολαύσεις με μπόλικη δόση αλμύρας...
2. πάω γαμιώντας (αμτβ.)
Πάω σφαίρα, τρέχω πολύ, οδηγώ πολύ γρήγορα. Λειτουργώ άψογα.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Επίσης υπάρχουν μόνο δύο επιλογές; Ή πάω σαν ΚΟΤΑ, ή πάω γαμιώντας;! 40 km/h σε αστικό δρόμο με όριο 50 km/h θεωρείται ΚΟΤΑ;! Με στεναχωρεί να διαβάζω τέτοιες απόψεις.
κράζει η πουτάνα την παρθένα
Όπως λέμε "φωνάζει ο κλέφτης". Όταν κάποιος που είναι ο χειρότερος από όλους ασκεί κριτική σε άλλους για θέμα στο οποίο αυτός είναι χειρότερος, με θράσος και ξετσιπωσιά.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Φάγανε, φάγανε, φάγανε επί τριάντα χρόνια, τώρα ασκούνε και κριτική για διαφθορά. Κράζει η πουτάνα την παρθένα ρε φίλε!
Τσιπρανδρέου
Σύνθετη λέξη από Τσίπρας και Παπανδρέου, έχει χλευαστικό και υποτιμητικό χαρακτήρα. Σημαίνει άνθρωπο παπατζή που άλλα υπόσχεται και άλλα κάνει.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
- Ρε Γιώργο, μας δίνει μια επιταγή μεταχρονολογημένη ο Σάκης, να την δεχθώ;
- Όχι, είναι Τσιπρανδρέου ο άνθρωπος, θα μας χώσει μέσα άγρια.
σταρογρούνα
Επί ευσώμου γυνής με πολλά περιττά ξύγκια, προσομοιαζούσης με χοιρινό θηλυκού γένους τεραστίων διαστάσεων, το οποίον έχει παχύνει τρώγοντας αποκλειστικά δημητριακά και ιδιαίτερα σιτάρι.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Πόσο θα φας; Σήκω από το τραπέζι επιτέλους, έχεις γίνει όπως η στραρογρούνα!
εκεί που βγάζεις το ψωμί σου μη βάζεις το καυλί σου
Παροιμία που συμβουλεύει να ξεχωρίζουμε την εργασία μας από το σεξ γιατί αλλιώς υπάρχουν άσχημα αποτελέσματα και δεν αξίζει να ρισκάρει κανείς τη δουλειά του για μια ερωτική κατάκτηση.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
-Περιμέναμε να δούμε κι εμείς τη γραμματέα του Νίκου και να είναι κανένας μούνος τρελός και έσκασε μύτη μια μπαζόλα. Τι σκατά, τόσο πετυχημένος λογιστής δεν μπορεί να προσλάβει κάνα τούμπανο;
-Σωστός ο Νίκος. Εκεί που βγάζεις το ψωμί σου μη βάζεις το καυλί σου. Όταν δουλεύεις πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος. Γαμάς μετά άμα είναι το βράδυ με τα λεφτά που έβγαλες.
-Δηλαδή έτσι ή αλλιώς ταπί θα μείνεις.
-Τζάκποτ δύο στα δύο. Και πήρα τη θέση του αρχισυντάκτη στην εφημερίδα και μου κάνει τα γλυκά μάτια η κόρη του εκδότη.
-Άκου να σου πω, εκεί που βγάζεις το ψωμί σου μη βάζεις το καυλί σου. Έτσι μουρντάρης που είσαι θα την κερατώσεις καμιά ώρα και μετά θα σε πετάξει και από τη δουλειά ο πατέρας της. Αν ζήσεις.
-Το βράδυ κάνουμε βάρδια στο στρατόπεδο με το Τζενάκι, ξέρεις αυτήν την πολύ σέξι ΕΠΟΠ που μας ήρθε.
-Φίλε εκεί που βγάζεις το ψωμί σου μη βάζεις το καυλί σου. Κανόνισε να σας πάρει καμιά κάμερα να χαμουρεύεστε να γίνει σκάνδαλο.
καρμιροσάκουλος
Ο τσιφούτης, τσιγκούναρος, ξηνταβελόνης, σπάγγος, φραγκοφονιάς, ψειροσκοτώνης, της οικονομίας, ο ξεραίνων το παξιμάδι, όλα αυτά.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Μαζεύει ο καρμιροσάκουλος, και δώστου...τι θα τα κάνεις καημένε; Ωρε, έχουν τα σάβανα τσέπες;
2. καρμιροσάκουλος
Τοπικός ιδιωματισμός από την Αρκαδία για τον τσιγκούνη. Για ιδιωματισμούς από την Αρκαδία δες εδώ. Για ενδιαφέρουσες υποθέσεις για την ετυμολογία του καρμίρης δες εδώ.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Δεν δίνει του αγγέλου του νερό ο καρμιροσάκκουλος!
η μούχλα, η ρούχλα και η ζαρούχλα
Έκφραση που υποδηλώνει την απόλυτη ραστώνη, τεμπελιά, αποχαύνωση.
Την άκουσα πριν από καμιά τριανταριά χρόνια.
Τα δύο πρώτα συνθετικά της αναλύονται διεξοδικά στα λήμματα μούχλας, ρούχλας (με τα σχόλιά τους) και στα σχόλια του λήμματος ρούχλα.
Το τρίτο που αναφέρεται στο ομώνυμο χωριό της ορεινής Αχαΐας, μπήκε κττμγ μάλλον για λόγους ομοιοκαταληξίας, προκειμένου να συμπληρωθεί το τρίπτυχο, κατ' αναλογίαν προς άλλες "τριφυείς" εκφράσεις του τύπου "η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα" κλπ.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Πέρασα να τους πάρω για καμιά βόλτα, μπας και ξεκουνήσουνε λιγάκι. Πού τέτοια τύχη; Τους βρήκα σε κατάσταση ημιαποσύνθεσης: Η μούχλα, η ρούχλα και η ζαρούχλα.
μενουμευρώπης
Πολιτικός χαρακτηρισμός για τον Νεοέλληνα που θέλει να μείνουμε στην Ευρωζώνη ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση πάση θυσία, -θα πει (σύμφωνα πάντα με τους χρησιμοποιούντες την έκφραση) πάση ανθρωπο-θυσία ή πάση θυσία των άλλων-, για τον ευρωμαϊντανό.
Ο όρος εγκαινιάστηκε στα συλλαλητήρια του Ιουνίου και Ιουλίου 2015 υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, επέζησε όμως πέραν αυτών για να δηλώσει κάποιον που οι πολιτικές του θέσεις διαμορφώνονται υπό το βάρος της απόλυτης προτεραιότητας του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Ελλάδας, ακόμη και εις βάρος άλλων σημαντικών προτεραιοτήτων. Κατά κανόνα χρησιμοποιείται από ιδεολογικούς αντιπάλους ως ελαφρός μειωτικός χαρακτηρισμός. Οι μενουμευρώπηδες κατηγορούνται από τους χρησιμοποιούντες την έκφραση ως ανήκοντες σε δύο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων: Είτε πρόκειται για ευρωπανηλίθιους που καίτοι ευρωπαλαιστές λατρεύουν με φανατισμό ως ευρωταλιμπάν το [ευρωπέος]8 την ιδιότητα του να είσαι Ευρωπαίος. Είτε για λαμόγια που κρύβουν υπό τον μανδύα του φιλοευρωπαϊσμού τα ταξικά τους συμφέροντα. Οι μενουμευρώπηδες έχουν βέβαια διάφορες απαντήσεις, αλλά τέσπα εδώ μας ενδιαφέρουν τα γλωσσικά έως και ρητορικά στοιχεία της πολιτικής, μην επεκταθούμε.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
ΠΟΣΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΦΙΛΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ «ΜΕΝΟΥΜΕΥΡΩΠΗΔΕΣ»? [...] Ήδη και μόνο από το παραπάνω, βλέπω χιλιάδες «μενουμευρώπηδες» στη φυλακή, καθώς, στην Ελλάδα, το να αφήνεις επί μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενους την ίδια στιγμή που έχεις φροντίσει στους προσωπικούς σου λογαριασμούς να έχεις εκατ. χιλιάδες ευρώ, συγκαταλέγεται στις… επιχειρηματικές αρετές. Αν τώρα προσθέσουμε και τα υπόλοιπα κακουργήματα, (όπως πχ. ΕΣΠΑ και διαφόρων τύπων επιδοτήσεις σε μαϊμού επιχειρήσεις που μετατρέπονται σε προσωπικές περιουσίες), μίζες σε διαγωνισμούς κλπ, σίγουρα το ΟΧΙ θα έβγαινε με 99,9% αφού οι κρατούμενοι δεν ψηφίζουν.
Μη φοβάσαι μαν! Μενουμευρώπης είναι κι αυτός, κρύψε τη χατζάρα σου! (Μπανάθα)
κερβερότεκνο
Καλιαρντή λέξη, δηλώνει το τεκνό που είναι της απολύτου εμπιστοσύνης αυτού που το έχει για τεκνό. Προφανώς από τον μυθολογικό σκύλο Κέρβερο, που φύλαγε τις πύλες του Άδη.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Σκέφτομαι να στήσω χρυσελεφάντινο ανδριάντα στο με σικ γιάνκη. Είχε όλες τις προϋποθέσεις να μου ήταν συμπαθής. Έσιαξε το μπερντέ του εις την αλλοδαπή και διακατέχεται από μια προτεσταντική ηθική, σε αντίθεση με τους βλαχοκαρνιώτες μικρομέγαλους ιθαγενείς μετόχους και τις δημοσιογραφικές βουβουζέλες τους που μου προκαλούν μια α πριόρι αποστροφή. Από εκεί και πέρα όμως ...Δεν γνωρίζω αν μπενάβει την τσεκουράτη γλώσσα της αλήθειας του Νότη, τη γλώσσα των ψεμμάτων των αλητών-κλεφτών-πολιτικών, τη λογοτιμήτικη των Μελ Μελ & Μελ ή την απροσδιόριστη του πρίκηψ; Δεν ξέρω γιατί μας τίμησε με τη παρουσία του, όσες φορές ήταν εντός ελληνικού πλάνου. 'Ηρθε να προσκυνήσει το δέλτα της Κυριάκου; Να προμηθευτεί με Καλαματιανά σοκολοτάκια ή να βρει κάνα τιβουπί θήλυ να κρεμαστεί; Τον μόνο που μπάνισα ουκ ολίγες φορές ήταν το κερβερότεκνό του, ένα αγνώστου ταυτότητας αντικείμενο, ο οποίος είχε πιάσει στασίδι εντός του κοινοβουλίου και προσέθετε την τελευταία πινελιά γραφικότητας . Κοινώς είχε κουλάρει την παρουσία μας σε τέτοιο βαθμό, που είχαμε καταντήσει πλατινένιοι χορηγοί του αχόρταγου. (Πολιτικό καλιάρντεμα αποκατέ).
ψωλάρμπεης
Όστις μονίμως ψωλαρμενίζει υπό την γενετήσια ορμή τση κάτω κεφαλής του, γράφοντας στον ζμπόυτσο τoυ το μέλλον του κι άλλα σοβαρά πράγματα.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Μην περιμένετε να τελειώσει πανεπιστήμιο αυτός ο ψωλάρμπεης. (Δημήτρης Τσαφαράς, Λαγκαδινό Λεξικό, Εκδ. Μέθεξις, Θεσσαλονίκη, 2013, σ. 231).
Τοπική σλανγκιά από την ορεινή Αρκαδία.
Εκ του ψωλαρά και του γαμοσλανγκοτέτοιου μπέης (< τουρκ. bey, "άρχοντας").
βαρώ σα διάολος/σαν το διάολο
1.Υπερπροσπαθώ για αβέβαιο αποτέλεσμα. Το αδύνατον της έκβασης σχεδόν προκρίνεται, ειδικά όταν αυτός που καταβάλλει την προσπάθεια βρίσκεται ακόμα υπό το ακαφελόγιστο και η παραζάλη μεταξύ ξύπνιου και ύπνιου αν και στέκεσαι στα δύο σε κάνει να φέρνεις πιο πολύ σε ζόμπι παρά σε άνθρωπο. Ο διάολος εδώ δηλώνει το ζόρικο του πράγματος, της δύσκολης αυτοσυγκέντρωσης, αυτού που διαβάλλει τον ειρμό, τη σκέψη. Όνομα και πράμα, κάνει ότι λέει ο ίδιος, μόνο που εδώ ο διαβολέας είναι ο ίδιος ο δράστης της ίδιας του της ενέργειας, αυτός και ο φραγμός με γκάφα - υπερβολή που προκάλεσε την αχρηστία του, πριν βρεθεί σε κατάσταση νεκροζώντανου. Τα πράγματα για να λυθούν είναι απλά. Ένας καφές, περισσότερη συναίσθηση, πεποίθηση ή συνειδητοποίηση κι έτσι έρχεται πιο κοντά το επιθυμητό αποτέλεσμα. Συνώνυμα: σκουντουφλώ, παραπαίω.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
1.- Ξύπνησα το πρωί με ένα κεφάλι νά!
- Ξύδια;
- Πολλά... Άσε, όλο το πρωί βαρούσα σαν το διάολο να διαβάσω για μεθαύριο, αλλά τίποτα... Πάλι τα ίδια θα γίνουν απόψε... Με τέτοια μυαλά αν αυτή τη φορά περάσουμε μάθημα, εμένα να με χέσεις...
2.Καταβάλλω υπερπροσπάθεια για αποτέλεσμα που δεν εξαρτάται από μένα το τελικό του σκέλος, παρά ένα μεγάλο του μέρος από την επίδοσή μου, το φιλότιμό μου, την ευσυνειδησία μου. Βιοπαλεύω για την κοινωνική και ηθική πραγματικότητα με πρόθεση αγγέλου και δύναμη διαβόλου.
πυρομάνουλο
Λέγεται για κάποιον ή για κάποια που είναι τόσο σέξυ, ώστε ανεβάζει τη θερμοκρασία στο πέρασμά του/της.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
-Ρε συ τι πυρομάνουλο είναι αυτός ο μπάρμαν!
- Άσε, άσε με το που τον βλέπω ανάβω!
μεϊμαρίτσες
Όπως γράφει κι εδώ, νέα τρέλα σαρώνει την πολιτική: μετά τις Ρουβίτσες, τις Βαρουφίτσες τώρα και Μεϊμαρίτσες! Τόση λατρεία για το Βαγγέλα!
Τα τρελιά μιλφογκρούπιζ του Μεϊμαράκη, δηλαδή.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Τις Ρουβίτσες τις ήξερα, τις Μεϊμαρίτσες όμως όχι ... Γιατί ένα νέο κορίτσι να θέλει να βγει φώτο με το Μεϊμαράκη? Νομίζω με ξεπερνά πέρα από κάθε άλλο ... αλλά μου δείχνει και το "μέλλον" αυτής της έρμης χώρας. Lifo
Τα πάλαι ποτέ ΚΑΠΗ εχουν γεμίσει Μειμαριτσες #ekloges2015_round2
ντουποπατατότεκνο
Στα καλιαρντά είναι ο σέξι πυγμάχος. Ντουπ είναι το ξύλο, πατάτα είναι η γροθιά (και αντιστρόφως μπουνιά η πατάτα), επειδή θεωρείται με λίγη καλιαρντοφαντασία ότι μοιάζουν. Ντουποπατατότεκνο είναι επομένως ο πυγμάχος που είναι τεκνό.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Αβέλω και ντέζι για ένα ντουποπατατότεκνο τζασλό! Είμαι ντεζοντουπού;
κλαψομουνίαση
Μια από τις εις -ιαση σλανγκικές παθήσεις. Συμβαίνει όταν η κλάψα και η κλαψομουνιά λάβουν διαστάσεις χρονίας ασθένειας ή και επιδημίας, αν μεταδοθεί η αρρώστια. Από κλαψομουνίαση πάσχει αυτός που δεν αναλαμβάνει ηρωικά τις συνέπειες μιας κατάστασης, αλλά συνεχώς κλαίγεται ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί κάτι άλλο, ότι αυτό που του συνέβη δεν του άξιζε. Συχνά ως καζαντζίδης έχει υπερβολικά μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και για αυτό θεωρεί ότι ματαιώθηκε και αδικήθηκε.
Δίνω τον λόγο σε ένα γλαφυρό παράδειγμα που περιγράφει την κλαψομουνίαση, παραπέμποντας και στον σύνδεσμο για τη συνέχεια.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Και φυσικά το έντεχνο είναι κλαψομουνίαση και αμορφωσιά (στο πιο έντεχνο :lol:). (Πχόρουμ).
Οι σκύλοι, αν μη τι άλλο, είναι ορίτζιναλ και δεν κουβαλάνε την κλαψομουνίαση των έντεχνων. (Εδώ).
Να τελειώνει η «αριστερή» κλάψα! Η συνεχιζόμενη κλαψομουνίαση των Συριζαίων (αυτών που έμειναν, όχι των αποστατών) καταντάει εντελώς ανυπόφορη – και πολιτικά επιζήμια για τη χώρα αλλά και για την κυβέρνηση. Να το πούμε απλά: κανένας δεν ψήφισε τον σύριζα στις 25 Ιανουαρίου για «να σκίσει τα μνημόνια». Ούτε για να κρεμάσει κουδούνια στη γάτα, ούτε για να διακορεύσει αλύπητα τα νεοφιλελεύθερα λιοντάρια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. [...] Επίλογος: όποιος ζαλίζεται ή φοβάται, πάει και κοιμάται. Θα ήταν κιόλας ευχής έργον να αδειάσουν το πολιτικό χώρο που (παραδόξως και προσωρινά) κατέχουν όσοι επιμένουν στην «αριστερή» κλαψομουνίαση.
λαρύγγω
Μειωτικά, αυτός/ή που κάνει πεολειχία μέχρι να ξελαρυγγιαστεί, η τσιμπουκλού.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Ίσα μωρή λαρύγγω, θα πνιγείς απ' το στριγκάκι σου.
με τε γκομενέτε
Προέρχεται κι αυτό (όπως και το ντελαμαγκέν), από την υπερσλανγκική Ζαγωραία βαρυμπομπία, "Έντε λα μαγκέτε Bοτανίκ" (1975), που είναι η γαμάτη διασκευή του ρεμπέτικου "Ο μάγκας του Βοτανικού" (1933, 1η εκτέλεση Κασιμάτης).
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Μικρός ειναι ο κόσμος όταν συναντας παλιό φίλο στο εξωτερικό, κανονιζεις για καφε με τε γκομενετε κι έρχεται με μια πααααααρα πολύ γνωστή σου.
γελάει σαν στρουμφάκι την άνοιξη
Αναφέρεται σε άνθρωπο που χασκογελάει χωρίς προφανή λόγο.
Από το παλιό ανέκδοτο:
- Γιατί, όταν έρχεται η άνοιξη, τα στρουμφάκια γελάνε συνέχεια;
- Γιατί το γρασίδι τους γαργαλάει τα αρχίδια!
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
- Εσύ γιατί γελάς σαν στρουμφάκι την άνοιξη; Θες κάτι;
- Όχι απλά κάτι διάβαζα εδώ στο κινητό..χιχιχι
Ωραία γκόμενα στο facebook
To facebook μας δίνει τη δυνατότητα να παρουσιάζουμε μια ωραιοποιημένη έκφραση του εαυτού μας που συχνά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Δημιουργούνται έτσι νέα εμπορευματοποιημένα πρότυπα ομορφιάς τα οποία υπάρχουν μόνο στον εικονικό κόσμο και όχι στη καθημερινή μας ζωή και επαφή. Για να ανταποκριθούμε σε αυτή την νέα διαμόρφωση των σχέσεών μας, χρειαζόμαστε και νέες εκφράσεις. Έτσι η έκφραση ωραία/ος γκόμενα/ος στο facebook απαντά στην αναντιστοιχία μεταξύ εικονικής και πραγματικής ομορφιάς.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Ψιλομέτρια η κοπέλα που τρώει το παγωτό της εκεί, αλλά πρέπει να 'ναι ωραία γκόμενα στο facebook.
τoν έχει μεγαλύτερo / μακρύτερο
Τάχα υπαινιγμός, για να ειπωθεί οτι κάποιος έχει τoν μεγαλύτερo ή μακρύτερο μπούτζο/ πέοντα, ή την μεγαλύτερη -άντε και μακρύτερη-, μαλαπέρδα/ ψωλή.
Εν αρχή ην ο επιστημονικός λόγος:
Γιατί ο άντρας τον έχει μεγαλύτερο από τους συγγενείς του;
πουτσαρού
Το θηλυκό του πουτσαρά, δηλαδή η πουτσαρίνα, η παλικαρού.
Κατά το βυζαρού.
Στο χωριο μου αμα καμια υπερεκτιμα δυνατοτητες και εαυτον την λενε "μαρη πουτσαρου" οχι δεν εχει υποτιμητικη εννοια σαν το "αρχιδω".
παθαίνω ποιότητα (πχιότητα)
Λέγεται σαρκαστικά, οτι δήθεν το υποκείμενο άλλαξε και από λαϊκουριά του κερατά, έγινε ποιοτικός, γουστάρει την πχιόττα, την πχοιότητα.
Έγινε γνωστό από το Σταρόβιο άσμα (του 2011), "έχω πάθει ποιότητα".
Συνώνυμο: παθαίνω μόρφωση.
Από την Μποφίλιου στους Πυξ Λαξ και τούμπαλιν... Απόψε έπαθα πχιότητα!
κιμπαροπουρός
Καλιαρντή λέξη εκ των κιμπάρης και πουρό (βλ. λήμματα για ετυμολογία). Ο Ηλίας Πετρόπουλος δίνει τη σημασία μερακλής (ή μερακλής), αλλά φαντάζομαι μπορεί να έχει όλες τις σημασίες του κιμπάρης που δίνει το Πονηρόσκυλο, κι εφόσον μιλάμε για κάποιον πουρό, πρόκειται για έναν ηλικιωμένο κιμπάρη, ο οποίος ενδέχεται να σκάει τα λεφτά του μάλλον με διάθεση χορηγού τ. suggar daddy ή πουστοπατέρα- ζάχαρη, σε τεκνά και τεκνίτσες μικρότερης οικονομικής δύναμης. Ο επίμονος κιμπαροπουρός συχνά ανταμείβεται για την επιμονή του.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Στη χούμση κιμπαροπουρό με λιμπερτόζα και ματσιάρα κουρκουλετζού βακουλοκρεμαστή κωλοτσιτσίρισε με νταμιροκλύσμα το σκελοσάλιαγκα χωρίς σπανοκουκούλα κι ο τραχανάς η γιδοτεκνοσυντήρητη ζήτηξε τσουκτροκλάκα. (Αποκατέ).
Μετάφραση κατά προσέγγιση: Στη φυλακή (ή μήπως στο μπιντιεσεμικό ντάντζιον;) κιμπάρης ηλικιωμένος με ελευθεριάζουσα και πλούσια πουτανιάρα παντρεμένη βασάνισε με (κάποιο τέλος πάντων είδος από) ένεση γέρο χωρίς προφυλακτικό και ο γέρος ο επαρχιώτης ζήτησε μαστίγιο.
δεν έχω στον ήλιο μπίρα
Αστειατόρικο λολοπαίγνιο με το δεν έχω στον ήλιο μοίρα. Αν θελήσουμε να βρούμε κάποιο νόημα πέρα από τον τιραμισουρεαλισμό της τροπής της πρωτότυπης έκφρασης που αναφέρεται στην μοίρα υπό τον ήλιον, τότε θα λέγαμε ότι η μπίρα και δη η περιπτερόμπιρα είναι ένα από τα πλέον φτηνά ποτά, προτιμώμενο από τους φτωχούς, που δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση σε ακριβά κοκτέλια και καραουισκάκια. Εξ ου και η συναφής τροπή γνωμικού: Όπου φτωχός κι η μπίρα του. Μια μπίρα δε, όχι παγωμένη, ούτε στο ψυγείο ενός σπιτιού, αλλά στον ήλιο μπορεί να διαθέσει στον εαυτό του ακόμη κι ένας άστεγος με τα λίγα ευρώπουλα που θα βγάλει από τη φιλανθρωπία. Ωσεκτουτού, όποιος δεν έχει στον ήλιο μπίρα είναι ζάφτωχος και εντελώς τελείως λούζερ. Νταξ η έκφραση πιο πολύ για το σουρεαλιστικό λολάδι χρησιμοποιείται, από πάσχοντες από σεφερλίτιδα.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
- Δεν έχουμε στον ήλιο μπύρα! Τι συμβαίνει με τους νέους στην εποχή μας; Τι κρύβεται πίσω από τα πρόσωπα των 20χρονων που είτε σπουδάζουν είτε έχουν ενταχθεί ενεργά στην... εργατιά;
αρντάν πουτσεκλαντάν
Λέξη με την οποία θέλουμε να δείξουμε την απόλυτη αραγματική κατάσταση.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Λείπει η καργιόλα η υπεύθυνη στη δουλεία και όλοι είμαστε αρντάν πουτσεκλαντάν.Άραγμααααααααα.
άνω γαμήδια
Επικό σχήμα λόγου που το λέμε υποτιμητικά ώστε να τονίσουμε την υπερβολική βλαχιά κάποιου/ας! Παραπέμπει σε ονομασία ορεινού τόπου η χωριού πολύ μακρυά από τον πολιτισμό!
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Και ήρθε η κάθε βλαχούτσα απο τα άνω γαμήδια να μας το παίξει κυρία στην πρωτεύουσα!
Ρε μαλάκα μιλάς και εσύ για καλά αμάξια?Είχατε και στο χωριό σου στα άνω γαμήδια τέτοια πράματα?
πέθναμαν απτζέστα
Σε απλά Λαρισαϊκά, κοντεύουμε να πεθάνουμε από τις υψηλές θερμοκρασίες. Το λένε μόνο για το πάνω από 40°C...
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
-Τι φτιανς μαρί; Τι κάνει η οικογένεια;
-Τι να κάνουμε; Πέθναμαν απτζέστα!!!
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 26.3.2016
σχόλια