ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελικα ο καφες ειναι εξαρτηση; Ειναι η καφεινη εξαρτηση; Δεν ξερω. Εγω παντως δε μπορω να ζησω χωρις καφε. Ειναι το ναρκωτικο μου. Αλλοι εχουν τα τσιγαρα, αλλοι τα ναρκωτικα, αλλοι το αλκοολ. Εγω εγω τον καφε. Ναι λοιπον, ειμαι εξαρτημενος απο τον καφε. Και δε νιωθω καμια ενοχη γι' αυτο. Το απολαμβανω. Και μου αρεσει να το απολαμβανω. Τις εξαρτησεις μας πρεπει να τις απολαμβανουμε και να τις αγαπαμε. Εκτος αν ειναι τοσο βλαπτικες για τον οργανισμο μας που μπορει να οδηγησουν σε σοβαρες αρρωστιες ή στο θανατο.Ειχε παει 5 το απογευμα. Ειχα ηδη πιει δυο καφεδες. Εναν το πρωι και εναν δευτερο το μεσημερι. Εκανα προοδο, ειπα στον εαυτο μου, αφου σημερα καταφερα να μην πιω καφε στη δουλεια. Πιστευα πως θα καταφερω να περιορισω επιτελους τους καφεδες που πινω καθε μερα. Ο λογος; Τις τελευταιες μερες με ειχε πιασει στομαχοπονος και τον απεδωσα στους πολλους καφεδες που επινα, που οι περισσοτεροι ειχαν γαλα. Πριν καιρο μαλιστα εκοψα τους καφεδες για μια ολοκληρη βδομαδα. Ειχε παει λοιπον 5 το απογευμα και ενω σκεφτομουν τα πραγματα που επρεπε να κανω και το γυμναστηριο που επρεπε επιτελους να παρω αποφαση να ξεκινησω, το σωμα μου με οδηγησε στο κρεβατακι. Ηθελα μονο να ξαπλωσω στο διπλο κρεβατακι μου και να μη σκεφτομαι τιποτα. Αλλη μια χαμενη μερα φαινοταν οτι περναει απο μπροστα μου και ενιωθα πολυ νυσταγμενος και βαριεστημενος για να την αδραξω. Και τι εγινε; Μια ακομα μερα που θα την περνουσα στο κρεβατακι, ησυχα και ωραια. Μετα ομως; Μετα θα μαζευονταν παλι ολα αυτα που επρεπε και κυριως που ηθελα να κανω και θα ηταν τοσα πολλα και το αγχος θα ηταν τοσο μεγαλο που τελικα δε θα εκανα παλι τιποτα. Σας θυμιζει κατι αυτο; Εμενα ετσι ειναι η ζωη μου πολυ καιρο τωρα.Αλλα οχι. Δεν ηθελα παλι να κοιμηθω. Ετσι βγηκα εξω και πηγα και πηρα εναν φρεντο εσπρεσσο απο την καφετερια της γειτονιας.Και μονο οτι εχω διπλα μου τον καφε μου να με περιμενει μου δινει κινητρο να συνεχισω δυναμικα τη μερα και να κανω οσα πρεπει και θελω να κανω. Δε μπορω χωρις καφε. Χωρις καφε κοιμαμαι. Χωρις καφε η ζωη δεν εχει νοημα. Γιατι δεν ειναι απολαυστικη. Και μια ζωη που δεν ειναι απολαυστικη δεν εχει νοημα για μενα. Γιατι να αρνηθουμε τις απολαυσεις; Τι καλυτερο και πιο υγιες απο τις απολαυσεις; Ξερω, χρειαζεται μετρο. Αλλα εμενα καμια φορα αυτο το μετρο με καταπιεζει, μου προκαλει αγχος, το βλεπω σαν στερηση, σαν κατι ξενερωτο, σαν πενια. Γιατι να καταπιεζω τον εαυτο μου; Αμα θελω να πιω καφε και δεν πιω, μπορει να ειναι καλο για το στομαχι μου, αλλα θα καταπιεστω, αρα θα κανω κακο στην ψυχολογια μου, συνεπως και στο στομαχι μου.Το καλυτερο για μενα ειναι να βρεις τη χρυση αυτη τομη αναμεσα στην απολαυση χωρις ενοχες και στο μετρο χωρις καταπιεση.Stefanos Lymbertas