__________________
1.
Καλημέρα Αμπούλα και αναγνωστες! Λοιπόν, εχω ένα πρόβλημα. Φοβάμαι τα αεροπλάνα! Δε τα φοβάμαι φυσιολογικά όπως κάθε άνθρωπος ομως.. Κατα καιρούς εχω πάθει και κρίσεις πανικού επάνω, μετα για ένα διάστημα επέλεγα να ταξιδεύω με αλλα μέσα οταν ήμουν μόνη μου και ας έπαιρνε μέρες! Βέβαια, οταν κανονίζουμε παρέα ταξίδι με φίλους πηγαίνω απλα χάνω δέκα χρόνια απο τη ζωή μου. Πραγματικά αν με δείς κατα τη διάρκεια και μετα ειναι να με λυπάσαι. Αρχές Απρίλη λοιπόν (ελπίζω να προλάβω απάντηση) θα πρέπει να ειμαι για τέσσερις ώρες πάνω στο αναθεματισμένο. Ήθελα να ρωτήσω δεδομένου και των υπερατλαντικών σου ταξιδιών αν έχεις να μου προτείνεις κάτι για να ξεχάστω λίγο.(ryanair θα ναι ούτε φαΐ να περάσει λίγο η ώρα). Εχω πάρει μια φορά lexotanil αλλα τίποτα σου λεει..με το που προσγειώθηκα κοιμόμουν όλη μέρα. Να αρχίσω τα κρασιά;;να πιω τίποτα άλλο; Να πάρω τα άνθη του μπαχ;; Εσείς τι κάνετε ρε παιδιά;;- Αεροπόρος
Όταν έχουμε φοβίες που μας εμποδίζουν να ζούμε όλες τις πτυχές της ζωής, πάμε σε ένα καλό ψυχολόγο και μαζί του κάνουμε βήματα προς την απελευθέρωση. Μην ρωτάς άλλους τι κάνουν. Είναι κάτι που θα λύσεις εσύ, μόνη σου, με τη βοήθεια ενός ειδικού. Δεν θα περάσει από μόνο του, ούτε θα περάσει με συμβουλές αγνώστων στο ίντερνετ.
__________________
2.
Αγαπητή Α μπα, θα ήθελα τη συμβουλή σου σε ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Είμαι 40 χρονών, παντρεμένος με 2 παιδάκια, ηλικίας 5 και 2 ετών. Και εγώ και η γυναίκα μου έχουμε τις δουλειές μας στην Ελλάδα, σταθερές χωρίς πολλά χρήματα. Έχω όμως πρόταση να πάω να δουλέψω σε έναν ευρωπαϊκό οργανισμό στις Βρυξέλλες. Τα χρήματα είναι εξαιρετικά καλά και μπορούν να μας εξασφαλίσουν μια άνετη ζωή για εμάς και τα παιδιά μας. Τα παιδιά θα μπορούν να πάνε σε οποιοδήποτε ιδιωτικό σχολείο με πληρωμένα όλα τα έξοδα, η οικογένειά μου θα έχει πλήρη ιατρική κάλυψη, κτλ. Το πρόβλημα είναι η γυναίκα μου, η οποία είναι κάθετη και δεν θέλει να έρθει μαζί μου. Της πρότεινα να πάμε για ένα χρόνο δοκιμαστικά, παίρνοντας άδεια άνευ αποδοχών από τις δουλειές μας. Ούτε αυτό θέλει να κάνει, κλαίει και χτυπιέται. Ενώ τα επιχειρήματά της είναι πολύ λογικά, οι αντιδράσεις της με κάνουν να υποπτεύομαι ότι έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, το οποίο δεν έχω αντιληφθεί τόσο καιρό (παρόλο που είμαστε σχεδόν 20 χρόνια μαζί). Εγώ, από τη μια δε θέλω να στενοχωρώ τη γυναίκα μου, από την άλλη θέλω να δώσω ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά μου, σε μια χώρα που δεν έχει τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας. Είμαι πραγματικά απεγνωσμένος και δεν ξέρω τι να κάνω.- Makis
Μάκη, δεν δίνεις αρκετά στοιχεία. Είναι άλλη η απάντηση αν δεν συμφωνείτε σε κάτι σημαντικό ως ζευγάρι, και τελείως άλλη αν υποψιάζεσαι ότι η γυναίκα σου έχει ένα ψυχολογικό πρόβλημα που δεν είχες αντιληφθεί.
Αν συμβαίνει το δεύτερο, η διαφωνία σας είναι μια αφορμή για κάτι που αφορά την υγεία της, και η υγεία της είναι πάνω από όλα. Με μπέρδεψες κάπως στο «τα επιχειρήματα της είναι λογικά», γιατί η αντίδραση της είναι συναισθηματική, όπως λες. Δεν ξέρω τι σημαίνει «κλαίει και χτυπιέται», δεν ξέρω αν κλαίει εύκολα, αν κλαίει μόνο για αυτό το θέμα, για ποιο λόγο σκέφτεσαι κάτι παθολογικό (τι διαφορετικό έχεις εντοπίσει δηλαδή;) Όλα αυτά πρέπει να τα συζητήσεις μαζί της. Την έχεις ρωτήσει γιατί αντιδρά τόσο συναισθηματικά; Τι φοβάται ακριβώς;
Το κλειδί είναι πάντα η επικοινωνία. Οι φωνές και τα κλάματα δείχνουν κάποιο εμπόδιο στην επικοινωνία. Αφού γνωρίζεστε είκοσι χρόνια και υπάρχει αγάπη, πρέπει να βρείτε ποιο είναι το εμπόδιο και να μιλήσετε με όλη σας την ειλικρίνεια.
__________________
3.
Αγαπητη μου,
ειμαι νεος αγροτικος γιατρος σε ενα χωριο της Ελλαδας λιγο εξω απο την Χαλκιδα. Η καταγωγη μου ειναι απο εκει οποτε ερχομαι καθημερινα σε επαφη με γνωστους-φιλους-φιλους φιλων-σογια-σογια φιλων. Οποτε ειμαι λοιπον σε μια κοινωνικη εκδηλωση δηλ σε γαμους και πανηγυρια παντα ερχονται 2-3 γνωστοι κυριως μεσης ηλικιας κι αφου με χαιρετησουν μου αναλυουν καποιο προβλημα υγειας τους και μου ζητουν συμβουλη. Εγω τους απαντω παντα( αν κρινω οτι το προβλημα χρηζει διερευνησης) να περασουν απο το αγροτικο ιατρειο για εξεταση - παραπομπη αλλου αν θελουν την ιατρικη μου συμβουλη γιατι δεν μπορω να κανω ιατρικη του ποδαριου( τι θεωρω απο ανευθυνο εως επικινδυνο να πεταω απο δω κι απο κει συμβουλες). Το αποτελεσμα ειναι να μου εχει βγει το ονομα του σνομπ, που βαριεται να ασχοληθει, κακου γιατρου που αποφευγει να δωσει λυση επειδη δεν ξερει κα πολλα. Το θεμα ειναι οτι σκοπευω να γινω γενικος γιατρος στην περιοχη και δεν θα ηθελα να χαλασει ετσι η φημη μου πριν καν αρχισω. Για πες μου κι εσυ τη γνωμη σου γιατι με απασχολει πολυ! Τι νααπανταω σε ερωτησεις εκτος ιατρειου ωστε να φαινομαι σωστος επαγγελματιας χωρις να παρεξηγουμαι;- doctorinneed
Κάνεις πολύ καλά που δεν κάνεις ιατρική του ποδαριού, όσο και αν τους δυσαρεστείς. Αυτό, μην το αλλάξεις. Αυτό που πρέπει αλλάξεις είναι ο τρόπος που μεταφέρεις το μήνυμα. Μην λες «δεν μπορώ να κάνω ιατρική στο πόδι» γιατί, ενώ είναι πολύ σωστό, ακούγεται σνομπ. Ο κόσμος απαιτεί πάντα να γίνεται το δικό του, εδώ και τώρα – οτιδήποτε λιγότερο το βλέπει ως απόρριψη.
Προτείνω να λες «κύριε Μήτσο, πολύ ενδιαφέρουσα η περίπτωση σου» (όλοι μεγαλοπιάνονται όταν τους λες ότι έχουν ενδιαφέρον), και προτείνω να πάρεις δύο ντεπόν/να κάνεις γαργάρες με αλατόνερο/να τρως κάθε μέρα ένα ροδάκινο (πες κάτι που ακούγεται ιατρικό αλλά είναι εντελώς ανώδυνο), και αν δεν σου περάσει σε τέσσερις μέρες, κάνε έναν κόπο να περάσεις από το γραφείο να τα πούμε, γιατί θέλω να ασχοληθώ σε περισσότερο βάθος.»
«Να τα πούμε» να λες, όχι «να περάσουν από το ιατρείο για εξέταση ή παραπομπή». Μην μεγαλοπιάνεσαι κι εσύ, ιατρικός γιατρός σε ένα χωριό είσαι.
__________________
4.
Α,μπα μου καλησπέρα! Εύχομαι πραγματικά να έχεις έρθει στην θέση μου(ή στο περίπου) γιατί αλλιώς πιστεύω ότι δεν θα γίνω κατανοητή. Έχω έναν φίλο που τον θαυμάζω για τα ταλέντα του, τον αγαπώ για τον συναισθηματικό και πνευματικό του πλούτο και είναι και κάτι ακόμα που δεν μπορώ- ή θέλω να μην μπορώ -να προσδιορίσω. Τον σέβομαι και του έχω εμπιστοσύνη. Ξέρω ότι κάθε λεπτό που περνάω μαζί του αξίζει. Τα μάτια του είναι τα πιό εκφραστικά μάτια που έχω δει και θέλω να τα κοιτάω για ώρες και να βυθίζομαι σαυτά, νιώθωντας την ζεστή του αύρα. (ναι, μου βγάζει τόσο ρομαντισμο).Θέλω να είμαι δίπλα του και αυτός το ίδιο. Δεν τον έχω σκεφτεί σεξουαλικά( κάτι πολύ σπάνιο για μένα) . Έχω σκεφτεί, όμως, να ήμασταν ζευγάρι και φοβάμαι μην κουραστώ εγώ από τον χαρακτήρα του ή μην βαρεθεί αυτός από τον δικό μου. Και φυσικά το σημαντικότερο ,μην τον πληγώσω. Το μόνο που ξέρω σίγουρα ότι θέλω, είναι να είμαι στην αγκαλιά του γιατί με ηρεμεί. Αυτό μου φτάνει. Στο παρελθόν είχαμε συζητήσει ότι κάτι υπάρχει παραπάνω μεταξύ μας, αλλά αποφασίσαμε χωρίς πολλά λόγια, να αφήσουμε τα πράγματα έτσι όπως είναι, γιατί πιστεύαμε και οι δύο ότι δεν θα βγει σε καλό αν το δοκιμάσουμε. Έμεινε έτσι. Και συνεχίσαμε να κάνουμε πολύ καλή παρέα. Όταν τον βλέπω με άλλες κοπέλες το μόνο που θέλω είναι να μην τον πληγώσουν και να μην απομακρυνθεί από μενα. Δεν θεωρώ απαραίτητο να ξέρω αν νιώθει τώρα κάτι παραπάνω για μένα, ίσως και να μην θέλω. Μόνο να κάνουμε πράγματα μαζί θέλω και το επιδιώκει και αυτός. Δεν τον βλέπω όπως και τους άλλους φίλους μου. Αλλά ούτε και σαν "γκόμενο". Θα ήθελα να ξέρω αν είναι ερωτικό όλο αυτο.(απο την μεριά μου πάντα). Χρειάζεται όμως να το καταλάβω, όντως? Και αν ναι. Πώς? Αν όχι, γιατί?Και γιατί να θέλω να το μάθω , αφού δεν θέλω να αλλάξει κάτι?(ή φοβάμαι να αλλάξει?) .Νιώθω ότι πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό! Όλες οι μούτζες(σωστικές ή μη) δεκτές!- not-good-swimmer
Δεν έχει τίποτα το ρομαντικό ο πλατωνικός έρωτας. Έχεις εξιδανικεύσει έναν άνθρωπο βγάζοντας από την εξίσωση το σώμα. Δεν είναι και τόσο δύσκολο όσο νομίζεις.
Η απάντηση για αυτό που ρωτάς εξαρτάται από το αν είσαι ανοιχτή στο να βρεις άλλον άντρα για σεξουαλική και συναισθηματική σχέση, και αν κάνεις κάτι για να το πετύχεις. Αν νομίζεις ότι τώρα είσαι καλυμμένη, υπάρχει πρόβλημα. Χρησιμοποιείς αυτό το δεκανίκι για να νιώθεις προστατευμένη, ώστε να μην χρειάζεται να πάρεις ρίσκα.
Αν δεν το νομίζεις, ίσως να σου περάσει από μόνο του. Σε κάθε περίπτωση, σκέψου πολύ καλά τι κάνεις. Έχει χάσει κόσμος χρόνια και χρόνια από τη ζωή του με τέτοιες βλακείες.
__________________
5.
Α μπα μου, σου γράφει άλλος ένας φανατικός και καθημερινός σου αναγνώστης. Είμαστε σε σχεση με μια κοπέλα κ αισθάνομαι είτε οτι εγω με τη συμπεριφορά μου κ το χαρακτήρα μου την επηρεάζω είτε ότι επίτηδες θέλει να μου λέει και να κάνει αυτά που αρέσουν σε μένα ή σκεφτομαι εγώ. Συνεχώς! ακόμη κ στα μικρότερα πράγματα, όπως πχ το πού θα βγούμε να φάμε, το πού θα κάτσουμε για καφέ, το αν θα κοιμηθούμε παρέα σπίτι μου. Είναι σαν να ακολουθεί πιστά ότι της λεω, σαν να καταστέλει το εγώ της και να μην έχει άποψη. Και αν κάποιες φορές έχει, πάντα στο τέλος συγκλίνει στη δικη μου κ φαινεται να συμφωνει. Ακομα κ αν στην αρχη ήταν εκ διαμετρου αντιθετη. Πχ πρόσφατα σε μια συζητηση σχετικά με το μεταναστευτικό ή με την ψηφιση του συμφώνου συμβίωσης που κάναμε διαφορες κουβέντες (ξέρω οτι ειναι πολύ συντηρητική γενικα) έφτασε να συμφωνει κ να επαυξάνει με ο,τι λεω εγω που ειμαι πιο ανοιχτόμυαλος κ δεκτικος γενικά στη διαφορετικότητα του άλλου κ στις επιλογές του καθενός. Ωστόσο, πονηρευτηκα κάποια στιγμή και έβαλα μια φιλη μου να της κάνει ακριβως την ίδια συζητηση βεβαια, κ οι απόψεις που εξεφρασε ήταν ακριβώς αυτές που ανέμενα κ σε μενα δεν ειχε εκφράσει βέβαια. Και φτάνω στο ζητουμενο τωρα. Με εκεινη, περναμε αρκετα καλα, κανουμε σχεδια για το μελλον (ή μάλλον κανω και απλά συμφωνει!) και γενικά πάει καλά το πράγμα. Ωστόσο ή εγώ είμαι χειριστικός και πιεστικός και απόλυτος και δεν το έχω καταλάβει ή είμαι εντελώς βλάκας και θύμα και εκείνη προσπαθεί να με εχει σε ένα ροζ συννεφάκι για να παραμεινουμε μαζι.... ή τιποτα από τα δύο και είναι απλά η ιδέα μου. Δεν ξερω κατά πόσο ειναι αληθινη αυτη η σχεση που έχουμε κ δεν ξερω αν αξιζει να συνεχισουμε απο τη μία, απο την άλλη όμως η αυτοθυσία (έτσι προσπαθώ να εκλάβω το ότι σε όλα βάζει εμένα μπροστά κ όχι τον εαυτό της) με συγκινει πολλές φορές και με κολακευει ενώ άλλες με εξοργιζει γιατι νιωθω οτι δεν εχει δικη της προσωπικότητα, τουλάχιστον μπροστά μου. Η άποψη σου? Πώς να κινηθώ? Δεν μπορώ να της πώ, ώρα να μη συμφωνεις μαζι μου πια! Ελα να διαφωνησουμε! Και αν ειναι ο τρόπος να μου δειξει οτι με αγαπάει? Ειναι τρελό. (συγνωμη για το μακροσκελες κειμενο)- Μπερδεμένος
Αγαπητέ μπερδεμένε,
Κάνεις τις λάθος ερωτήσεις.
Αυτό που πρέπει να απαντήσεις είναι το εξής: τι είδους σχέση θέλεις για σένα;
Όλα τα άλλα, τι κάνει και δεν κάνει, τι είναι και δεν είναι, και γιατί είναι έτσι και γιατί δεν είναι αλλιώς, είναι δευτερεύοντα. Εσύ, τι θέλεις για τον εαυτό σου; θέλεις μια γυναίκα που συμφωνεί μαζί σου βρέξει χιονίσει (ξέρεις υπάρχει μεγάλη αγορά για τέτοιους ανθρώπους), μια που έχει προσωπική άποψη και την υποστηρίζει (με ρίσκο να διαφωνήσετε κάποτε πάρα πολύ, ή να διαφωνείτε συχνά) ή μια που έχει προσωπική άποψη, αλλά τυχαίνει να συμφωνείτε στα περισσότερα;
Αυτό πρέπει να αποφασίσεις, και μην κάνεις σχέδια για το μέλλον με ανθρώπους που δεν ξέρεις ούτε αν συμπαθείς. Με ανθρώπους που δεν ξέρεις καν αν γνωρίζεις σε βάθος! Τι θα πει «τα πάμε καλά;» Αφού κάνει το άσπρο μαύρο για να τα πάτε καλά. Σταμάτα τα σχέδια για το μέλλον, και επικεντρώσου σε αυτό που γίνεται τώρα.
__________________
6.
Γιατί ενω υπάρχει τόση μοναξιά γύρω μας και όλοι ψάχνουν να βρουν τον ανθρωπο τους, δεν μιλάνε; Ο κόσμος δεν επικοινωνει πια, δεν ανοίγεται. Δύσκολα κανεις γνωριμίες και εχεις ουσιαστική επαφη με κάποιον. Οι περισσοτεροι ανθρωποι έχουν κλειστεί στον μικρόκοσμο τους. Γιατί; Πως μπορεί να αλλάξει αυτό;- Μικρός Πρίγκιπας
Νομίζω ότι είναι πολύ απλή η απάντηση. Διότι αν ανοίγεσαι χωρίς κριτήρια, ρισκάρεις να την πατήσεις πολύ άσχημα. Οι άνθρωποι διστάζουν γιατί όλοι ξέρουν ότι οι άλλοι άνθρωποι μπορεί να αποδειχτούν πολύ επικίνδυνοι. Δεν θα αλλάξει αυτό, και δεν χρειάζεται να αλλάξει. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να αναπτύξεις τα δικά σου κριτήρια σχετικά με το πότε κάποιος φαίνεται να αξίζει την εμπιστοσύνη σου, και να προχωράς με προσοχή. Αν νομίζεις ότι το να ανοίγεσαι εύκολα και να επικοινωνείς αβέρτα είναι κάποια αρετή, όχι. Δεν είναι απαραίτητα. Οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό με επιτυχία (που δηλαδή, τους βγαίνει σε καλό), είναι άνθρωποι που έχουν φιλοσοφήσει πάρα πολύ τον εαυτό τους, τους άλλους, και το Σύμπαν γενικότερα, και έχουν μαζέψει τεράστια ψυχική δύναμη.
__________________
7.
Αγαπητη Α μπα ή και abba,
Εδω και 1μιση χρονο βρισκομαι με εναν τυπο χωρις να εχουμε σχεση.Εγω 19..αυτος 34.η διαφορα μεγαλη,οκ αλλα το ηλικιακο κομματι θελει πολυωρη συζητηση και δε θα σταθω εκει.θα σταθω στο γεγονος οτι αυτος ο ανθρωπος με εχει εντυπωσιασει πολυ,περναμε απιστευτα μαζι,εχουμε αψογη επικοινωνια και χημεια.δεν με πιεζει για τιποτα και με σεβεται στο επακρο.παρολα αυτα δεν ψηνομαατε για σχεση-το χουμε συζητησει-.θαυμαζουμε πολυ ο ενας τον αλλον,περναμε πολυ ωραια,ταιριαζουμε σε πολλα αλλα δε νιωθουμε ερωτευμενοι.απο την πλευρα μου το ξερω γιατι με ξερω,αλλα κ απτην πλευρα του το ξερω γιατι φαινεται ο ανθρωπος που ναι ερωτευμενος.απλα περναμε πολυ καλα.συμβαινει ομως κατι περιεργο.δεν εχω αισθανθει ποτε να μου λειπει απο εκει καταλαβαινω οτι δεν ειμαι και ερωτευμενη,ομως μετα απο εναμιση χρονο εχω δεθει οπως ειναι φυσικο.τον εχω μαθει και ανησυχω για αυτον,θελω να ειναι καλα να μαθαινω νεα του και να τον βοηθαω.Ολα αυτα ειναι ενδειξεις αγαπης σωστα;Αισθανομαι πως τον αγαπαω λοιπον ως εναν ανθρωπο που εχω περασει πολλα μαζι του.και ο προβληματισμος μου ειναι ο εξης:γινεται να αγαπησεις εναν ανθρωπο χωρις να τον ερωτευτεις;η τελοσπαντων τι ειναι αυτο που αισθανομαι για εκεινον;- Φουντουκι
Ρωτάς αν είναι φυσικό που σε ενδιαφέρει αληθινά, βαθιά, ένας άνθρωπος με τον οποίο βρίσκεσαι συχνά εδώ και ενάμιση χρόνο και με τον οποίον περνάς πολύ ωραία και ταιριάζεις;
Τι έχει πάθει η νεολαία;
Αστειεύομαι.
Ας διαμορφώσω αλλιώς την ερώτηση. Γιατί νομίζεις ότι το σεξ είναι εμπόδιο για την αγάπη;
σχόλια