ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την είχα ξεχωρίσει απο την αρχή,ήταν η πιο όμορφη εκεί πέρα με διαφορά,ωστόσο δεν της μιλούσα γιατί πίστευα ότι ήταν ξινή.Μια μέρα τα φερε έτσι η τύχη να με εξυπηρετήσει αυτή και δίχως να χάσω ευκαιρία της έκανα συνεχώς κοπλιμέντα.Το χάρηκε και την επόμενη μέρα βρήκε μια χαζή αφορμή να μου μιλήσει πρώτη.Έτσι γνωριστήκαμε, αρχίσαμε να μιλάμε πιο πολύ και της πρότεινα να βγούμε, για να λάβω ως απάντηση ένα δεν γίνεται, ξερό.Σκέφτηκα ότι δεν θέλει να εκτεθεί στη δουλειά της (γιατί εκεί την βλέπω 2 φορές την εβδομάδα) ή οτι είναι θέμα ηλικίας καθώς εγώ είμαι 21 ενω αυτή πάνω κάτω 25.(λίγο αργότερα κατάλαβα ότι δεν ήταν αυτά)Πέρασε σχεδόν ένας μήνας,κάθε φορά με κοιτούσε όλο και πιο έντονα και κάθε φορά μου έλεγε όχι στον καφέ.Όλο αυτό το διάστημα της έλεγα πόσο όμορφη είναι και άλλα πολλά,αυτή χαμογελούσε ,με κοιτούσε μέρα με τη μέρα πιο έντονα,όμως τίποτα παραπέρα.Τότε πήρα την απόφαση να τα παίξω όλα η τίποτα,της είπα τι το κακό έχει ο καφές και ότι είμαι ερωτευμένος μαζί της για να αποσπάσω επιτέλους την παραδοχή της!!μου έκανε και αυτή τα πρώτα κοπλιμέντα και μάλιστα ότι είμαι τέλειος και μοναδικός! Ήμουν πανευτυχής εκείνη την ημέρα.Πήγα την επόμενη και την περίμενα 4 ώρες στο κρύο(έτρεμα κυριολεκτικά) να σχολάσει για να πάμε επιτέλους για εκείνο τον γαμημένο καφέ.Και πήγαμε.Με ρώτησε πολλά για μένα και της είπα διάφορα, με απόλυτη ειλικρίνεια, καθώς τα είχα στο μυαλό μου ιδανικά(οτι θα έχουμε συνέχεια) και δεν ήθελα στην πορεία να δει κάτι άλλο..Υποτίθεται θα μου έκανε τη χάρη για 20 λεπτά και κάτσαμε 2μιση ώρες.Περνούσαμε όμορφα.Έμαθε πολλά για μένα, εγώ τίποτα γι αυτήν,δεν ρώτησα κιόλας αφού έδειχνε να ακούει με αφοσίωση τις διάφορες ιστορίες μου και να διασκεδάζει..Πήγε τέλεια ο καφές, μέχρι να την ξαναδώ πετούσα στα σύννεφα και όταν την είδα πάλι, ήταν κι αυτή χαρούμενη και νόμιζα πως όλα πήγαιναν κατ ευχήν και πως η προσπάθεια μου δικαιωνόταν...Την ρώταγα πότε θα ξαναβγούμε και μου έλεγε συνέχεια δε μπορώ τώρα και θα σου πω εγώ και πιέζομαι..και περνούσαν οι μέρες και δεν καταλάβαινα..της είπα μετά απο δυο εβδομάδες δίχως προκοπή, να μου πει αν το χει αποκλείσει το ενδεχόμενο για να μην κουράζομαι-κουράζω ..και μου απάντησε ότι δεν έχουμε μέλλον,ότι βγαίνει με κάποιον και ότι το κέρδισα σαν πληροφορία, παρόλο που δεν αποκαλύπτει τα προσωπικά της..επίσης μου έλεγε πόσο με θαυμάζει και αν θα τη συμπαθώ και στο εξής..Δεν της έχω ξαναμιλήσει απο τότε, όχι γιατί δεν θέλω αλλα επειδή με απογοήτευσε..Ημουν τόσο αληθινός απέναντι της...Όσες φορές την ξαναείδα μετά,ήμουν ψυχρός παρόλο που αυτή συνεχίζει να με κοιτάει με τον ίδιο τρόπο και να μου μιλάει...Όλοι μου λένε να τα παρατήσω,αλλά εγώ ξέρω ότι δεν γίνεται να τελειώσει έτσι,θέλω να ξαναπροσπαθήσω μετά τις διακοπές..Δεν είμαι εγώ,αφέθηκα και μου πήρε το μυαλό.Δεν με πειράζει τίποτα απ'όσα έγιναν,αρκεί να μου δώσει την ευκαιρία..Το βλέμμα της είναι όλο υποσχέσεις όμως δε μπορώ να καταλάβω...