ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι τρια χρόνια με ενα παιδί και αγαπιόμαστε πάρα πολύ. Δεν έχει συμβεί τίποτα αυτά τα τρια χρόνια. Μαλώνουμε αλλά όπως κάθε ζευγάρι.Προχτές του έκανα παράπονα οτι βγαίνει συνέχεια με τους φίλους του και ποτέ με μένα (που είναι και αλήθεια, έχουμε να βγούμε βράδυ για ποτό πολύ καιρό) και αυτό τον νευρίασε τόσο για κάποιο λόγο που βγήκε, πήγε σε ενα πάρτυ και φάσωσε μια άλλη. Όλη μέρα την επομένη, με απεφευγε και το κατάλαβα οτι κάτι έγινε. Όταν το σήκωσε μου πε οτι ΝΟΜΙΖΕ οτι χωρίσαμε (αυτό το έλεγε συνεχώς χωρίς να του το έχω πει εγώ στον καβγά, λες και ήθελε να πείσει τον εαυτό του) και οτι δεν ήθελε να μου μιλήσει. Με τα πολλά τον έπεισα να ρθει σπίτι να μιλήσουμε και εκεί τον ρώτησα αν έκανε κάτι με άλλη και παραδέχτηκε οτι φάσωσε μια αλλά δεν προχώρησαν. Εγώ πληγώθηκα πάρα πολύ γιατί δεν με έχουν ξανακερατώσει (ίσως και να έχει γίνει αλλά δεν το έμαθα ποτέ).Αυτός επιμένει οτι για εκείνον δεν ήταν κέρατο εφόσον δεν υπήρξε σεξ και ζητάει μια δεύτερη ευκαιρία. Μου λέει τα κλασσικά, οτι είμαι η γυναίκα της ζωής του και άλλα τέτοια. Αν ίσχυε αυτό δεν θα έχωνε τη γλώσσα του στο στόμα μιας άλλης. Αυτός νόμιζε οτι κάνω πλάκα αλλά μόλις του είπα οτι τελειώσαμε οριστικά γιατί με πρόδωσε, αυτός με παρακαλάει να το ξανασκεφτώ.Εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου? Θα συγχωρούσατε ενα φάσωμα? Το θεωρείτε κέρατο? Πως μπορεί να συνεχιστεί μια σχέση μετά απο κάτι τέτοιο?