__________________
1.
Αγαπητή Α Μπα συγχαρητήρια για τη στήλη σου! Έχω έναν προβληματισμό και θα εκτιμούσα τη γνώμη σου.
Γνωρίστηκα με ένα παιδί πριν λίγο καιρό(είμαστε και οι δύο άντρες, ας τον πούμε Χ). Ο Χ λοιπόν, αν και νέος σε ηλικία έχει ταξιδέψει πολύ και έχει κάνει αξιόλογες σπουδές στο εξωτερικό. Έδειξε οτι του αρέσω, κάτι που ήταν αμοιβαίο. Όμως στην συνέχεια της γνωριμίας μας, κατάλαβα πως πρόκειται για ένα πολύ οικονομικά ευκατάστατο άτομο, παραπάνω απ' όσο νόμιζα. Έχει ζήσει πολλές εμπειρίες λόγω χρημάτων, έχει έναν τρομερό κύκλο γνωριμιών και έναν έντονο τρόπο ζωής που δε μπορώ εύκολα να ακολουθήσω. Δεν ξέρω αν θα προχωρήσει, καταλαβαίνω πως έχουμε πολύ διαφορετική νοοτροπία και στόχους. Αυτό που με θορύβησε είναι το πως ένιωσα εγω. Μέχρι τώρα ήμουν περήφανος για αυτά που είχα κατορθώσει επαγγελματικά ακαδημαϊκά, έχω διαβάσει ταξιδέψει, προσέχω τον εαυτό μου κλπ αλλα παραδέχομαι πως όταν μου έλεγε όλα του τα κατορθώματα(έχει δουλέψει πολύ και έχει κάνει αρκετά) ένιωσα τρομερά "λίγος" και μια ζήλεια. Όχι οτι δεν είχα ξανα ζηλέψει κάτι, αλλα στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο έρωτας θέλει και λίγο εντυπωσιασμό, πως μπορείς να εντυπωσιάσεις έναν άνθρωπο που έχει μάθει να τα έχει ΟΛΑ; Είναι αγχωτικό και ταυτόχρονα εκνευριστικό. Είναι κάτι αρκετά πάνω απο το δικό μου επίπεδο και δε ξέρω πως να το διαχειριστώ.
Θα ήθελα την άποψης σου, καλή συνέχεια!- Scrooge McDuck
Κανείς δεν έχει μάθει να τα έχει όλα. Και ο Διάδοχος του Θρόνου παράπονα κάνει στον ψυχολόγο του. Ο Χ κάποτε θα γνωρίσει, αν δεν έχει γνωρίσει ήδη, κάποιον που είναι πολύ πιο πλούσιος, πολύ πιο γυρισμένος, και πολύ πιο διαβασμένος από τον ίδιο. Αν η άποψη για τον εαυτό μας είναι ανάλογα με τον ποιον γνωρίζουμε κάθε φορά, μάλλον δεν ξέρουμε τον εαυτό μας. Αν ως τώρα ήσουν περήφανος για τον εαυτό σου επειδή έβγαινες καλύτερος σε σύγκριση με όσους ήξερες ως εκείνη τη στιγμή, μάλλον η περηφάνια σου δεν βασιζόταν κάπου στέρεα. Όπως φαίνεται, του άρεσες. Αυτά είναι τα καλά νέα. Τα κακά νέα είναι ότι δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί του άρεσες, άρα σου λείπει η αυτογνωσία. Οι άνθρωποι δεν μετριούνται σε αξιόλογους και μη αξιόλογους ανάλογα με τα λεφτά, τα ταξίδια και τη μόρφωση. Αυτά είναι ή τυχαία, ή σκέτη τύχη. Αυτό που μετράει είναι η προσπάθεια που έχει κάνει ο καθένας σύμφωνα με τις δυνατότητες του, και αυτό λέγεται χαρακτήρας. Εσύ τι χαρακτήρα έχεις; Ξέρεις, ή περιμένεις να το καταλάβεις κάθε φορά που συναντάς κάποιον που σε ψαρώνει στα κοινωνιολογικά;
__________________
2.
θέλω να πω ότι έχω κουραστεί με όλη αυτήν την παραπληροφόρηση που ακούω μήνες τώρα. Και εξήγω. Η χώρα μου είναι σε άθλια κατάσταση οικονομικά και μας βομβαρδίζουν διαρκώς για τους μετανάστες προσπάθώντας να μας δημιουργήσουν και τύψεις για το τι περνούν. Οι προγονοί μας τόσους πολέμους γνώρισαν δεν είδα κανέναν να ξενιτεύεται, αντίθετα έμειναν πολέμησαν, γυναικόπαιδα σφαγιάστηκαν τα παλικάρια στρατολογήθηκαν χωρία ολόκληρα ξεκληρίστηκαν, αλλά έμειναν στην πατρίδα. Αυτός ο χαμός που γίνεται τώρα γιατί πρέπει να το ανεχτούμε; Τόσες Ασιατικές ΄χωρες υπάρχουν κοντά τους, γιατί δεν κατέφυγαν εκεί; Κουράστηκα να ακούω πως το μόνο πρόβλημά μας είναι πως θα φαν και πως θα κοιμηθουν, όταν οικογένεις Ελλήνων έχουν πεταχτεί στο δρόμο, τους κατάσχουν τα σπίτια τους και οι μόνοι που την πληρώνουμε είμαστε εμείς που ξυπνάμε και κοιμόμαστε με μια θηλεία στο λαιμό κάθε μέρα και με αγωνία πώς θα πληρώσουμε για το προς το ζην... Και δεν νιώθω καμία περηφάνια που το κράτος αποφάσισε να δείξει το κοινωνικό του πρόσωπο μόνο σε αυτούς, ενώ τον Έλληνα τον έχει στραγγίξει. Και επιτέλους δεν μπορούμε τους Έλληνες πρόσφυγες που λόγω διωγμού έφυγαν από την Τουρκία αλλά γύρισαν στην πατρίδα τους! ούτε με τους Έλληνες μετανάστες, που πήγαν στην Γερμανία Αμερική να εργαστούν, χωρίς να δημιουργήσουν ούτε το παραμικρό πρόβλημα σε κείνα τα κράτη, αντίθετα εργάστηκαν σα σκυλιά, πρόκοψαν και πολλοί από αυτούς γύρισαν. Να ξέρουμε και τι λέμε επιτέλους!
Πολλά πράγματα στο ίντερνετ είναι ανυπόφορα, αλλά αυτοί που λένε χιλιοειπωμένα, πασίγνωστα κλισέ λες και τα σκέφτηκαν μόνοι τους, και μάλιστα με στόμφο, σα να περιμένουν ότι θα μείνουμε έκπληκτοι από το βάρος της «μεγάλης αλήθειας», είναι στη λίστα με τους πέντε πιο ανυπόφορους τύπους των σόσιαλ μήντια.
Όσο συνηθισμένα είναι αυτά που λες, άλλο τόσο συνηθισμένα είναι και τα επιχειρήματα ενάντια σε αυτά που λες, αλλά αντί να γράψω άλλα τόσα χιλιοειπωμένα και πασίγνωστα, προτιμώ να σκουπίσω το πεζοδρόμιο με μια οδοντόβουρτσα. Αν σε ενδιαφέρει να συνεχίσεις να πιστεύεις αυτά που πιστεύεις, είναι πολύ εύκολο γιατί οι απόψεις αυτές είναι το στάτους κβο. Αν σε ενδιαφέρει να ακούσεις για ποιους λόγους είσαι κι εσύ θύμα παραπληροφόρησης, και αυτό είναι πολύ εύκολο, γιατί και αυτές οι απόψεις είναι πολύ διαδεδομένες. Αν σε ενδιαφέρει να μορφωθείς πραγματικά κάποια στιγμή στο ζωή σου σχετικά με αυτά τα θέματα, διάβασε ιστορία, αλλά αυτό δυστυχώς δεν είναι πολύ εύκολο.
__________________
3.
Α,μπα καπνίζεις? Έχεις καμία δοκιμασμένη συμβουλή για το ελαττώσω/κόψω το ρημάδι (ή εσείς, πολύτιμοι αναγνώστες)? Το σκέφτομαι εδώ και καιρό (καπνίζω και 15 χρόνια τώρα). Επίσης σε πρόσφατη επίσκεψη στη γυναικολόγο συζήτησα μαζί της το ενδεχόμενο να πάρω αντισυλληπτικά χάπια. Μου είπε ότι θα πρέπει να καπνίζω μέχρι 7 τσιγάρα την ημέρα γιατί αλλιώς υπάρχει κίνδυνος θρόμβωσης και δεν αναλαμβάνει την ευθύνη. Το διάβασα μεν στο ιντουρνέτ (ότι αντισυλληπτικά + κάπνισμα = κίνδυνος θρόμβωσης) αλλά δεν βρήκα άρθρα που να αναφέρουν αποδεκτό αριθμό τσιγάρων ημερησίως! Μήπως δεν υπάρχει αποδεκτός αριθμός? Μήπως η γυναικολόγος μου έχει την κλασική αντικαπνιστική άποψη που έχουν όλοι οι γιατροί (ακόμα και ο οφθαλμίατρος το πρώτο πράγμα που με ρώτησε ήταν αν καπνίζω και το δεύτερο πότε θα το κόψω!)? Ή μήπως έχει δίκιο και καλό θα ήταν να αποφύγω τα χάπια? (πω πω, αφού το έγραψα συνειδητοποίησα ότι το φτωχό μου μυαλό δύο λύσεις βρίσκει: ή είναι υπερβολική η γιατρός, οπότε ξεκινάω τα αντισυλληπτικά και καπνίζω με τους ίδιους ρυθμούς ή δεν θα πάρω χάπια και συνεχίζω να καπνίζω με τους ίδιους ρυθμούς. Το ενδεχόμενο να το ελαττώσω?? Μάλλον εξαντλήθηκε στις πρώτες γραμμές αυτού του μηνύματος!!Αρρώστια!!!)- Θεριακλού!
Η «κλασική αντικαπνιστική άποψη που έχουν όλοι οι γιατροί» δεν είναι κάποια εκκεντρικότητα του επαγγέλματος, ή κάποια προτίμηση σε σουβλάκι. Είναι δεδομένο ότι το κάπνισμα μαζί με αντισυλληπτικά αυξάνει τον κίνδυνο θρόμβωσης. Τα εφτά τσιγάρα την ημέρα σου τα είπε μια γιατρός που δεν είναι ιδιαίτερα φανατική με την αντικαπνιστική άποψη. Δεν βρήκες μελέτη που δικαιολογεί εφτά τσιγάρα γιατί τέτοια μελέτη είναι πολύ δύσκολο να γίνει με τρόπο που να είναι αξιόπιστη. Αν θες να πάρεις αντισυλληπτικά, κόψε το κάπνισμα. Αν δεν θες να το κόψεις, να μην πάρεις αντισυλληπτικά. Αυτός είναι ο πιο σίγουρος τρόπος, και το ξέρεις.
Δε νομίζω ότι είναι ρεαλιστικό να πειστείς να κόψεις το κάπνισμα επειδή η γιατρός σου είπε ότι κάνει κακό στην υγεία. Αυτό το ξέρεις ήδη. Θα το κόψεις όταν πραγματικά θελήσεις να το κόψεις, όταν φτάσεις σε σημείο να σου φανεί η διακοπή του καπνίσματος σαν απελευθέρωση, και όχι σαν περιορισμός.
__________________
4.
Καλησπερα σε ολους! Αγαπητη αμπα στην ερωτηση 6 (16/2/2016) γραφεις μια απαντηση την οποια εχω κουραστει να ακουω απο ανθρωπους.Ειμαι μια κοπελα με κανονικη εμφανιση και ναι θαυμα δε μου αρεσει ο Ντανιελ Κρεγκ και η αληθεια ειναι αν μου την επεφτε θα τον απερριπτα,γιατι πολυ απλα δεν μου αρεσει σαν αντρας.Δηλαδη επειδη ειναι ο τζειμς μποντ θα πρεπε να πεταξω το σουτιεν μου απο χαρα που με προςεγγιςε;Οχι δεν ειμαι πιο ωραια απο αυτον ουτε πιο πλουςια ουτε εχω παιξει σε ταινια,απλα δεν ειναι του γουστου μου.Μου θυμισες μια φιλη μου που μιλουσαμε τις προαλλες για τον Matthew McConaughey και ελεγα εγω οτι δε μ αρεσει -αληθεια ΔΕΝ μου αρεςει-και γυρναει και μου λεει "ναι μωρε αν σου την επεφτε θα λεγες και οχι δηλαδη;"...ε ξερω γω;ναι θα λεγα οχι!γιατι θα πρεπε να πω ναι επειδη θεωρειται αντικειμενικα ελκυςτικος η επειδη ειναι διασημος;; p.s. Θα πετουσα το σουτιεν μου για τον Clive Owen ομως η για τον Viggo Mortensen :) η και για τον Στανκογλου-Παπακι
Νόμιζα ότι το έκανα σαφές σε εκείνη την απάντηση, αλλά φαίνεται ότι χρειάζεται να γίνει ακόμη πιο λιανά.
Έγραψα:
«Σε όλους αρέσει το ωραίο, και το ωραίο είναι περισσότερο αντικειμενικό από όσο θέλουμε να παραδεχτούμε. (Τώρα κάποιος θα πεταχτεί και θα πει «ναι αλλά εμένα ο Ντάνιελ Κρεγκ δεν μου αρέσει», ξέρεις, δεν μας ενδιαφέρει, αυτός είναι ο Τζέιμς Μποντ, εσύ δεν είσαι το κριτήριο, κι αν σε προσεγγίσει και τον απορρίψεις, δώσε μας το τηλέφωνο).»
Και πάμε ξανά:
Αυτό που ήθελα να γράψω, και έγραψα, είναι ότι η ομορφιά είναι σε μεγάλο βαθμό αντικειμενική, και το καλύτερο είναι ότι συμφωνείς με αυτό, αλλά σε τρώει πολύ να μας πληροφορήσεις για τα προσωπικά σου γούστα. Ο Ντάνιελ Κρεγκ είναι ωραίος. Αν εσένα δεν σου αρέσει, δεν έχει σημασία, και δεν μας ενδιαφέρει, γιατί δεν είναι οι δικές σου προτιμήσεις το θέμα μας. Εξακολουθεί να είναι ωραίος. Αν σου την πέσει και δεν τον θέλεις, πάλι δεν έχει σημασία και δεν μας ενδιαφέρει, γιατί και πάλι, δεν είναι οι προτιμήσεις σου το θέμα μας. Εξακολουθεί να είναι ωραίος. Αυτό που ήθελα να γράψω, και το έγραψα, είναι ότι η ομορφιά είναι αυταπόδεικτη, και πλειοψηφική, όσο και να πετάγονται διάφοροι όπως κι εσύ, καλή ώρα, που σπεύδουν να μας πληροφορήσουν ότι έχουν άλλα προσωπικά γούστα. Ο Ντάνιελ Κρεγκ εξακολουθεί να είναι ωραίος. Ότι σου αρέσει ο Κλάιβ Όουεν περισσότερο από τον Ντάνιελ Κρεγκ και πάλι δεν μας ενδιαφέρει, ούτε έχει σημασία, ούτε είναι στο ελάχιστο αυτό το θέμα μας. Και οι δύο είναι ωραίοι, άσχετα από την προτίμηση σου.
Με λίγα λόγια: δεν είσαι εσύ το θέμα μας. Για την αντικειμενικότητα της ομορφιάς λέγαμε.
__________________
5.
Αγαπητη Α μπα σε διαβαζω καθε μερα κ οι συμβουλες που δινεις πιστευω οτι εχουν βοηθησει παρα πολυ.εισαι παντα ακεραιη κ λες τα συκα συκα κ τη σκαφη σκαφη.να που εφτασε κ η δικη μου μερα να μου δωσεις τα φωτα σου σε κατι που με απασχολει.το καλοκαιρι γνωρισα καποιον γιναμε πολυ καλοι φιλοι κ εκμηστηρευομασται τα παντα ο ενας στον αλλο.στη πορεια αυτη η φιλια εξελιχθηκε σε μια ωραια σχεση με αμοιβαια αισθηματα.περναμε πολυ καλα οι δυο μας κ ευχομαι να διαρκεσει.το θεμα μου ειναι ομως οτι τακτικα στον υπνο του φαντασιωνεται ερωτικα μια παλια του σχεση η οποια ειναι μια γυναικα πανεμορφη κ γνωστη ηθοποιος. Κ καθεται κ μου το λεει με τη παραμικρη λεπτομερεια.κ καθομαι κ σκεφτομαι εγω τωρα οτι τι να σημαινει αυτο?απο τι στιγμη που ειναι ικανοποιημενος μαζι μου κ εγω δε του εχω δωσει τη παραμικρη αφορμη.- Felicity
Δεν του έχεις δώσει την παραμικρή αφορμή για ποιο πράγμα; Για να έχει ερωτικές φαντασιώσεις με την πρώην του;
Ο δικός σου λοιπόν λιγουρεύεται ακόμα την πρώην του, τόσο πολύ, που το βλέπει στον ύπνο του, και το θεωρεί τόσο δικαιωματικό αυτό (ίσως επειδή είναι αντικειμενικά όμορφη και διάσημη;) που σου το αναλύει χαρτί και καλαμάρι. Τι σημαίνει αυτό; Ότι, μεταξύ άλλων, θεωρεί αυτονόητο ότι εσύ πρέπει να τα ακούς χωρίς να διαμαρτύρεσαι. Γιατί το θεωρεί αυτό, και γιατί συμφωνείς εσύ, είναι κάτι που απαντάται με το είδος της σχέσης που έχετε μεταξύ σας, συνυπολογίζοντας την αξία που δίνουμε ως κοινωνία στη φήμη και στην ομορφιά, σα να είναι κάτι μεταφυσικό που δικαιολογεί την υποταγή.
Εσένα σου φαίνεται εντάξει αυτό που γίνεται; Δεν έχω καταλάβει τι νιώθεις. Ρωτάς «τι σημαίνει αυτό» σα να είναι κάποιος χρησμός. Αν δεν ήταν όμορφη και διάσημη η πρώην του, πώς θα ένιωθες;
__________________
6.
Καλησπερα αμπουλα...Ηθελα να σε ρωτησω κατι για τη σχεση μου. Ειμαι με ενα παιδι σχεδον 2 χρονια και γενικως η σχεση μας ειναι..περιεργη να το το πω? Απο την αρχη ειχαμε τσακωμους επειδη εβρισκα διαφορα ψεμματακια απο τη μερια του (συνομιλιες με διαφορες κοπελες χωρις να εχω δει κατι που να αποδεικνυει οτι εχει κανει κατι). Γενικως οτι θεμα ειχαμε, το ανελυα με οοοοοοολες μου τις φιλες, οι οποιες φυσικα με συμβουλευαν να χωρισω. Εγω ομως δε χωριζα και ειμαι ακομα μαζι του με αποτελεσμα να αρχισω να ντρεπομαι ως προς τους φιλους μου. Αλλα και ως προς τους γονεις μου οπου επισης τον εχω βρισει και ντραπηκα να τους πω οτι ειμαι ακομα μαζι του. Αυτο εχει συβει σιγουρα πανω απο 5 φορες-να τον βριζω και να λεω θα χωρισω-ομως ειμαι ακομα εδω. Αυτο που συμβαινει τωρα ειναι οτι δεν ξερω πως να χειριστω την κατασταση-οποτε ειμαι μαζι του δε βγαινω με τους φιλους μου, γενικως δεν τον φερνω σε επαφη με τον κυκλο μου με αποτελεσμα να εχει συναντησει φιλους μου το πολυ δυο φορες οσο ειμαστε μαζι. Φυσικα κι αυτος το χει καταλαβει και μου χει πει οτι νιωθει αβολα γιατι τον εχω βρισει παντου, και πραγματικα εχω αγχωθει με ολο αυτο και νιωθω φοβερες τυψεις. Η αληθεια ειναι οτι με πληγωνε πολυ με τις συμπεριφορες του και οντως εβρισκα πραγματα που δε θα επρεπε να ανεχομαι, αλλα εφοσον εχω επιλεξει να ειμαι μαζι του, σημαινει οτι τα δεχομαι και τα συγχωρω. Επισης, επειδη ειμαστε και 30 φευγα, θελω να βρω ενα τροπο να το χειριστω ολο αυτο, να εχουμε κοινες παρεες, να ειναι στη ζωη μου καπως. Νιωθω οτι και οι δυο μας εχουμε απομονωθει απο ολους και φταιω εγω σε αυτο. Εβγαλες ακρη τωρα απο ολα αυτα που εγραψα? Μακαρι να μου δωσεις καμια συμβουλη αν θες... -Τυψεις παντου
Οι άλλοι αντιπάθησαν τον φίλο σου επειδή τον έβριζες, και όχι επειδή τον ήξεραν. Από τα μάτια σου τον έμαθαν. Αν τον συγχώρεσες, πες τους ότι τον συγχώρεσες. Με τον καιρό, αν είναι φίλοι σου, και πάλι θα τον συγχωρήσουν μέσα από τα μάτια σου. Οι δικοί σου άνθρωποι θέλουν να είσαι καλά, και περιμένουν να ξέρεις πώς θα το διεκδικήσεις. Οπότε, αν έχεις πειστεί ότι καλώς εξακολουθείς να είσαι μαζί του, δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα πέρα από το να ανακοινώσεις ότι είσαστε πάλι μαζί και είσαστε καλά. Πρόβλημα είναι αν δεν είσαι σίγουρη, γιατί αυτό φαίνεται, και ειδικά για αυτούς που σε ξέρουν, φαίνεται πάρα πολύ.
__________________
7.
Αγαπητή Α μπα , συγχαρητήρια για τη στήλη σου! Εδώ και λίγο καιρό είμαι σε ένα γραφείο με μια ομάδα συνομηλίκων 25-27.Εγω,σαν άνθρωπος, γενικά είμαι κοινωνική, και προσπαθώ να ενταχθώ σε αυτη την ομάδα κ πιο παρεΐστικα. Σημειωτέον,π ως εκείνοι ήταν εδώ από πιο πριν κ έχουν "δέσει". Δέχομαι ότι δε ταιριάζω με όλους...προσπαθώ να ενταχθώ λέγοντας κάποια ιστορία σχετική με οσα λένε για να γελάσουν λίγο κ να ερθουμε πιο κοντά, όμως τις 9 στις 10 φορές, έχω παρατηρήσει 2 παιδιά να κάνουν κάτι γκριμάτσες μεταξυ τους,σαν να λενε "ναι, τωρα σε πιστέψαμε", και γελάνε μόνοι τους. το θέμα είναι ότι αρχίζουν κ οι άλλοι να αντιδρουν ετσι και νιωθω σα να ειμαι στο δημοτικο,που τα παιδακια κοροιδευουν το ενα το αλλο.Μέχρι τώρα κανω πως δεν τους βλεπω. Σκεφτομαι πως αν μιλησω οταν βλεπω τετοια αντιδραση,θα προκαλεσω θεμα κ θα γινω αντιπαθητικη.Τι προτείνεις;- Άννα
Προτείνω να μην προσπαθείς να ενταχθείς μιμούμενη τους κώδικες που έχουν ήδη διαμορφωθεί. Δεν θα έρθετε πιο κοντά αν λες μια ιστορία σχετική με όσα λένε, προσπαθώντας να ενσωματωθείς με το ζόρι. Είσαι αυτή που είσαι. Η ένταξη γίνεται με τον καιρό και χωρίς πίεση όταν βρεθούν από την ομαλότητα της καθημερινότητας κοινά σημεία. Θα γίνει σταδιακά, και όχι το ίδιο εύκολα με όλους. Μην προσπαθείς να τους κερδίσεις. Άσε τους να σε κερδίσουν και αυτοί. Αμοιβαίο πρέπει να είναι, μην εκβιάζεις τίποτα. Παρακολούθα, και περίμενε να δεις πότε θα νιώσεις άνετα. Αν δεν νιώθεις άνετα, δείξε το. Υπάρχουν άπειροι μη λεκτικοί τρόποι πριν κάνεις κάποια «σοβαρή κουβέντα» που προκαλέσει αμηχανία στους πάντες.
Ποιον συμπαθείς περισσότερο από όλους; Ξεκίνα από κει.
σχόλια