ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τους πιο άκυρους - για να μην πω χειρότερους και με πείτε υπερβολική- άντρες που θα μπορούσα ποτέ να γνωρίσω τους γνώρισα μέσω φίλων/γνωστών. Ναι, μέσω αυτού του υποτιθέμενου "ασφαλή" προσωπικού κοινωνικού κύκλου που διαθέτει ο καθένας μας. Απ' όλα αυτά λοιπόν τα "προξενιά" μόνο με δυο έφτασα στη σχέση, με όλους τους υπόλοιπους το πράγμα έφτασε ευτυχώς μόνο μέχρι το πρώτο ραντεβού , που ακόμα ευλογώ την κωλόφαρδη τύχη μου που μου αποκάλυψαν το πραγματικό τους πρόσωπο από τόσο νωρίς και γλίτωσα από περισσότερα άσκοπα ραντεβού και χαμένο χρόνο από τη ζωή μου.Άρα, όπως αντιλαμβάνεστε, η συμβουλή του κοινού φίλου/γνωστού για το "καλό" παιδί που μας γνώρισε δεν πιάνει και τόσο. Κι όχι γιατί οι φίλοι/γνωστοί μας μάς γνωρίζουν σκόπιμα κακά παιδιά παρουσιάζοντάς τα ως καλά επειδή θέλουν να σαμποτάρουν την ερωτική μας ζωή, προφανώς κι όχι, αλλά επειδή στην πραγματικότητα ζουν κι εκείνοι στην ίδια με εμάς άγνοια περί του πόσο καλό είναι τελικά το παιδί που μας προξενεύουν. Με λίγο απλούστερα λόγια, αλλιώς λειτουργεί/συμπεριφέρεται κάποιος στον φιλικό/οικογενειακό/επαγγελματικό του κύκλο κι αλλιώς στον ερωτικό. Π.χ. εγώ μπορεί να φαίνομαι κι όντως να είμαι το καλύτερο κορίτσι στις φιλικές μου παρέες, να λένε τα καλύτερα λόγια για μένα οι γείτονές μου κι οι συνάδελφοι στην δουλειά, αλλά απέναντι στους ερωτικούς μου συντρόφους να είμαι μια μέγαιρα με χειριστική συμπεριφορά, να τους κερατώνω ασύστολα ή ακόμα και να σηκώνω και το χεράκι μου εναντίον τους! Δεν μπορούν να το ξέρουν αυτό ούτε οι φίλοι μου, ούτε οι γείτονες, ούτε οι συνάδελφοι - εκτός κι αν με πιάσουν γκόμενά τους!Άρα λοιπόν, κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί για κανέναν το πώς θα σου φερθεί αν γίνετε ζευγάρι, όσο φιλαράκι κι αν τον έχει, όσο καλή παρέα κι αν κάνουν μεταξύ τους όταν βγαίνουν μαζί για μπυρίτσες. Πάντοτε μόνοι μας και ιδίοις όμμασι ανακαλύπτουμε τι πραγματικά είναι ο άλλος, ασχέτως πώς μας τον έχουν παρουσιάσει οι φίλοι μας οι προξενητές. Άρα λοιπόν, γιατί μας φοβίζουν τόσο πολύ οι γνωριμίες κι οι σχέσεις με κάποιον εντελώς άγνωστό μας;Προσωπικά, πλέον, θέλω κι επιδιώκω η επόμενή μου σχέση να είναι με κάποιον που θα τον γνωρίσω κάπου τυχαία - στη στάση του λεωφορείου, στην καφετέρια που θα αράξω μόνη μετά την δουλειά, στο πάρκο που θα πάω βόλτα τον σκύλο μου κτλ., αλλά διαπιστώνω δυστυχώς πως οι ίδιοι οι άντρες είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν με περισσότερο φόβο, ίσως και προκατάληψη, το να γνωρίσουν μια άγνωστή τους κοπέλα. Μήπως φταίει κάτι στην δική μου συμπεριφορά που ίσως κομπλάρει τον άλλον; Αλλά, ρε παιδιά, πόσο δα τρομακτικό είναι το να τους σκας ένα απλό γλυκό χαμόγελο;