Γειά σου!Μέχρι κάποια στιγμή το Μάρτη είχα υποτίθεται σοβαρή σχέση, φίλους, καλούς συνεργάτες. Είχα ανατρέψει μέσα σε μια πορεία 4 χρόνων τη ζωύη μου και την έφτιαξα υποτίθεται καλύτερη κι ενώ ένιωθα πως κάτι δεν πάει καλά στην υγεία μου όλοι με καθησύχαζαν ενώ βλέπανε πως για να αντέξω ορισμένους πόνους που αποδίδονταν σε άλλα αίτια ανταπερχόμουν με ματζούνια και placebo για να τα βγάλω πέρα.Όταν πραγματικά χρειάστηκε για να το κάνω σωστά, για να ησυχάσω και να μπορώ πραγματικά να προχωρήσω το έκανα μόνος μου, δεν βασίστηκα πουθενά και το κυριότερο δημιουργήθηκε μια απόσταση που κανένας δε μπόρεσε να καλύψει για να με φτάσει και είδα πολλά.Δεν ξέρω λοιπόν αν είναι καλύτερα ή χειρότερα που είσαι μόνη και το αντιμετωπίζεις ούτε αν η φράση κλισέ ''όλοι μόνοι είμαστε'' πως ανταποκρίνεται πραγματικά στα δεδομένα ή πως θα σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, έχω όμως να σου δώσω μια συμβουλή: μην κλαφτείς σε κανέναν για να τον έχεις κοντά σου, σου αξίζουν περισσότερα. Και περαστικά, μη μασάς σε τίποτα και να ξέρεις εσύ για 'σενα τι αξίζεις και ποιά είσαι, είναι η αρχή κάθε θεραπείας.
26.5.2016 | 22:04
..
Βγήκαν τα αποτελέσματα της βιοψίας και τελικά έχω λέμφωμα..Ο γιατρός μου είπε οτι είναι πλήρης ιάσιμη ασθένεια γιατί είναι στην αρχή ακόμη..Αποφάσισα να είμαι δυνατή και θα το παλέψω,θα κάνω τις θεραπείες και όλα θα πάνε καλά..Μπορώ και θα τα καταφέρω και ας είμαι μόνη μου σε όλο αυτό..Παιδιά πάνω απο όλα υγεία,τίποτα άλλο..
20
