ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ηταν εκεινο το καλοκαιρι που σε γνωρισα 18 αυγουστου 2011..ψαχνομασταν για κατι ανεμελο κ σύντομο..δν ξεραμε οτι ολα θα γινόντουσαν τοσο γρηγορα..1 μηνα μονο 1 μηνα μας πηρε για να εκφράσουμε τα αισθηματα μας τοσο δυνατα κ τοσο αληθινα..κ 10 μηνες μετα με ενα υπεροχο πλασματακι..ενα αγγελουδι που στιγματισε τν δικη μας αγαπη..η διαδρομη δυσκολη κ τα λαθη πολλα ποτε δικα μου ποτε δικα σου..ο θυμος,τα νευρα,οι τσακωμοι,ο εγωισμος (κυριως ο δικος μου),φωνες τοσες φωνες για το ποιος θα υπερισχύσει..προσπαθησαμε πολυ να παμε παρακατω να φτιαξουμε διαφορετικες ζωες αλλα καταληγαμε κ παλι μαζι..κ ακομα μια προσπαθεια κ παντα τα ιδια χωρις ομως να εχουν αλλαξει τα αισθηματα μας..4 χρονια ο ιδιος φαυλος κυκλος κ το κοριτσακι μας να μεγαλώνει εφτασε κιολας 3 ετων κ δν ειχαμε καταλαβει ποτε περασε ο καιρος..ουτε διορθωναμε τα λαθη μας..μεχρι που ειπα τελος θα προχωρησω παρακατω..χωρισαμε κ αμεσως καταπιάστηκα στο πρωτο φλερτ..θυμωσες πολυ αλλα δν εφυγες απο το σπιτι ερχοσουν το βραδυ κ μου ελεγες ποσο πολυ με θες κ εγω με οση δυναμη προσπαθουσα να εχω σε εδιωχνα αλλα μεσα μου ηθελα τοσο πολυ να μν με ακουσεις..δν αντεξες αλλο ισως ενιωσες οτι δν μπορουσες να κάνεις κατι παραπανω για να με παρεις παλι πισω σε εσενα..εφυγες κ το ξερω οτι σε πληγωσα αλλα πιστευα οτι είναι η μονη διεξοδος σε ολο τν παραλογισμό αυτο τς σχεση μας..απομακρυνθηκες ακομα κ απο το παιδι κ μετα σε κρατησα κ εγω μακρια τς..προσπαθουσα να συνεχισω με τα ολα προβληματα που αντιμετωπιζα απο το κοριτσακι μας για το που είσαι..κι ομως τα ματια μου δν τα ανοιγα..προσπαθουσα να πεισω τν εαυτο μου οτι ειμαι με εναν ανθρωπο που μου προσφερει μια ισορροπία αλλα μεσα μου ημουν οσο πιο ανισόρροπη γινοταν..μου εκανε πρόταση να αρραβωνιαστουμε για να ειναι πιο επίσημο λογο του παιδιου κ δεχτηκα..μακαρι να ήξερες ποσο ηθελα να ερθεις κ να με σταματησεις..δν αντεξαμε πολυ οσο περνουσε ο καιρος η σύγκριση με εσενα ηταν τρομερη δν σε εφτανε πουθενα..κ οσο προσπαθουσα τοσο γυρνουσαν οι σκεψεις μου σε εσενα..περασε ενας χρονος κ εμαθα τόσα πολλα..ξαναβρεθηκαμε για να μιλησουμε για το παιδί αλλωστε κ εσυ εχεις φτιαξει ξανα τν ζωη σου με μια αλλη..δν σε κατηγορω..αλλα ξερω οτι καθε φορα που ερχεσαι υπάρχει αυτή φλογα που περιμενει να φουντωσει..βλεπω τν τροπο που με κοιτας κ τν τροπο που με αποφευγεις οταν μου μιλας..βλεπω τν κρυφο ενθουσιασμό σου οταν καταλαβαινεις οτι σε κοιταω..φαίνεται το παθος μας μεσα απο τα ματια μας κ το ξερουμε κ οι 2 αυτο..φοβομαστε να αφεθουμε γτ πιστευουμε οτι δν θα μας βγαλει πουθενα..κανεις λαθος ματια μου εγω πιστευω σε εμας κ ξερω οτι θα τν βρουμε τν δρομο μας..5 χρονια κ ακομα δν εχει αλλαξει τπτ στα συναισθηματα μας οσο χωρια κ αν περασαμε οσο κ αν ημασταν σε ξενα κρεβατια..ολοκληρωνουμε ο ενας τν αλλον κ ξερουμε οτι αυτο δν θα το βρουμε πουθενά αλλου..καταλαβε το αυτο δν ειναι κολλημα αυτο ειναι αγαπη οσο παρανοϊκή κ αν ειναι γτ κανενας δν αγαπησε φυσιολογικα κ κανενας δν ειπε οτι η αγαπη δν ειναι παρανοϊκη..ξερω οτι εισαι μπερδεμενος κ δν θα σε πιεσω..αλλα να ξέρεις οτι σ'αγαπω κ θα περιμενω οσο χρειαστει..αφηνοντας πισω τα λαθη τς φωνες τους τσακωμους κ τους εγωισμους..αλλωστε τοτε ημασταν μονο εγω 18 κ εσυ σχεδον 20..