ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.6.2016 | 13:03

Όλα γύρω μου αλλάζουν

Καλησπέρα στη παρέα,Είμαι άντρας 23 ετών, και αυτή τι στιγμή νιώθω όλη μου τη ζωή να αλλάζει, και ταυτόχρονα τη ψυχολογία μου. Ζω πολλές και μεγάλες αλλαγές: Μόλις πήρα το πτυχίο μου από τη σχολή μου, και τον Σεπτέμβριο θα μπω στρατό ώστε να τελειώσω και με τη θητεία μου. Νιώθω φουλ μπερδεμένος διότι ακόμα δεν ξέρω τι θέλω να κάνω στη ζωή μου, και με αγχώνει αυτό πολύ, διότι μόλις τελειώσω από το στρατό, τι; Έχω πτυχίο από το ΤΕΦΑΑ, ωστόσο όλοι ξέρουμε πως η αποκατάσταση είναι δύσκολη. Άγχος λοιπόν για το επαγγελματικό μου μέλλον. Άγχος διότι βγήκα από μια δύσκολη σχέση(ήταν και η πρώτη μου), και είμαι εντελώς ευάλωτος αυτό το διάστημα. Άγχος διότι αρχίζω πλέον να νιώθω ενήλικας, και ότι πρέπει να αναλάβω ευθύνες, και δε μπορώ να κάθομαι και να με ταΐζουν οι γονείς μου συνέχεια. Έχω μια έντονη ανάγκη να φύγω από το πατρικό μου, όχι διότι με ενοχλεί κάτι, καθώς έχω άψογες σχέσεις με την οικογένεια μου, απλώς επειδή όλη μου τη ζωή ζούσα μαζί τους, και έχω αρχίσει να κουράζομαι. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να έχω χάσει την όρεξη μου για τα πάντα, να νιώθω εντελώς κενός, και απλώς όλη τη μέρα βγαίνω έξω για καφέδες απλώς για να ξεχνιέμαι. Απλώς σαπίζω μέχρι να έρθει ο Σεπτέμβριος και να μπω στο στρατό. Αυτό δε μου αρέσει, διότι εγώ πάντα στη ζωή μου ήμουν πολύ δραστήριος. Με ανησυχεί πλέον αυτή η απάθεια που έχω επέλθει. Τι πιστεύετε ότι φταίει; Είναι απλώς παροδικό ή να ζητήσω κάποια βοήθεια; Το ρωτάω διότι πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω έτσι.. Ευχαριστώ εκ των προτέρων, και συγγνώμη αν σας κούρασα!
1
 
 
 
 
σχόλια
Νομίζω πως καταλαβαίνω το πρόβλημα σου, ωστόσο η συνειδητοποίηση του από πλευράς μου όπως και η παραδοχή του δεν λύνει το δικό σου πρόβλημα.Το να ζητήσεις βοήθεια ,ναι, δεν θα ήταν κάτι κακό αλλά πιστεύω πως μόνο ο εαυτός σου μπορεί να σε βοηθήσει καλύτερα από κάθε άλλον.Αν έχεις φίλους καλό θα ήταν να συζητήσεις και μαζί τους για ό,τι σε απασχολεί.Τέλος,θα σου πρότεινα να αλλάξεις την οπτική με την οποία βλέπεις τα πράγματα ,δες τα σαν σημαντικές εμπειρίες και μην αποβάλλεις το άγχος.Ναι καλά ακούς μην το αποβάλλεις αυτό θα φύγει όταν αρχίσει η διαδικασία τη αυτογνωσίας και συνειδητοποιήσεις ποιος είσαι τι κάνεις και τι θέλεις να πετύχεις,αλλά να ξέρεις πως και η ανάπαυση για ένα διάστημα (υποκειμενική η χρονική διάρκεια)είναι μηχανισμός τους οργανισμού μετά από μία έντονη περίοδο κόπωσης και μην αποκλείεις την διασκέδαση από είδος κόπωσης.
Scroll to top icon