ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξομολογουμε οτι κοντευω 26 και παλιμπαιδιζω, αντι να δω τι θα κανω στη ζωη μου να βρω καμια δουλεια θελω να βγαινω συνεχεια εξω και να φλερταρω με μικροτερους μου, να συχναζω σε μερη που βγαινουν φοιτητες...ονειροπολω ακουγοντας μουσικη ένα χαμένο ερωτα, κάποιες ωραίες στιγμές από το παρελθόν γενικά χάνομαι στις σκέψεις μου, θέλω να ακούω μουσική συνέχεια και να αράζω σε ουζερί και στην παραλία. Θεωρητικά είμαι σε ηλικία που πρέπει να αρχίσω να σοβαρεύομαι αλλά αρνούμαι! Στα 18-19-20 ήμουν υπόδειγμα φοιτήτριας, δεν πολυέβγαινα και μέχρι τώρα είμαι σε σοβαρή σχέση 8 χρόνων! Μόλις τελείωσα με έπιασε το αγχος της ευρεσης εργασίας και ψιλοδούλευα απο εδω και απο εκει αλλά δε μου έχει κατσει τιποτα καλό, εννοώντας που να με γεμιζει, να μου αρεσει και να ειναι σταθερο. Μήπως τώρα άρχισαν να μου βγαίνουν τα απωθημένα μου όλα; Αλήθεια δεν είμαι καλά, νιώθω τύψεις για τη συμπεριφορά μου αλλά ταυτόχρονα είμαι εθισμένη σε αυτή!