ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.6.2016 | 15:55

Ο μπαμπάς μου.

Γενικά με τον μπαμπά μου, έχω μια πολύ καλή σχέση. Μπορεί να κρατάει μια απόσταση, αλλά μαζί του μπορώ να συζητήσω τα πάντα. Αν με απασχολεί κάτι, πάντα καταφέρνει να εντοπίσει το πρόβλημα και με κάνει να αισθάνομαι καλύτερα, είναι κάτι σαν ψυχαναλητής. Μαζί του μπορώ να συζητήσω τα πάντα.Είναι αστείος, καλός άνθρωπος , τον αγαπάω και τον θαυμάζω. Επίσης μοιάζουμαι πολύ, και εμφανισιακά ( λένε πως είμαι η θηλυκή έκδοση του) και στον τρόπο σκέψης. Παρ’άυτα υπάρχει ένα μικρό θεματάκι, που με κάνει να τον βλέπω σαν εμπόδιο μερικές φορές παρά σαν στήριγμα. Είναι υπερπροστατευτικός, όχι μόνο μαζί μου αλλά και με τον αδερφό μου. Εξαιτίας του έχω χάσει και χάνω πολλά. Πέρυσι είχα την ευκαιρία να πάω στο cern με το σχολείο και δεν με άφησε, πιο παλιά όταν τα άλλα παιδιά άρχισαν να συναντιούνται εκτός σπιτιού πάλι δεν με άφηνε ,και είχα χάσει εντελώς την παρέα μου . Θυμάμαι πρόσφατα είχα κανονίσει να πάω απόγευμα για καφέ με μια καινούρια συμμαθήτρια μου και με έκανε να το ακυρώσω. Μου ειπε πως αφού δεν πολυκάνουμε παρέα, δεν μπορεί να με αφήσει να πάω κάπου μόνο με αυτήν γιατί δεν ξέρει ’’τι μπορεί να συμβεί’’ και άλλες μπούρδες. Σε κουβέντα μου είχε πει ’’Δεν έχω πρόβλημα να έχεις αγόρι’’ με το υφάκι χάρη σου κάνω, το ίδιο υφάκι είχε και φετός που πήγαμε τετραήμερη με το σχολείο . Και μέχρι το περίπτερο να θέλω να πάω, μου λέει ’’Πρόσεχε!’. Ακόμη το πιο σπαστικό, έχει πρόβλημα να γυρίζω μόνη σπίτι (με παρέα εννοείται) όταν έχει αρχίσει να βραδιάζει (στις 9 ας πούμε) ενώ δεν μένουμε σε ερημική περιοχή και επιμένει να έρχονται να με πέρνουν με το αυτοκίνητο. Δεν το αντέχω αυτό το πράγμα μου καταστρεφει την διάθεση. Ας πούμε τώρα κλάιω από τα νεύρα, πολλά νεύρα! Με πνίγει ! Τα έχει καταφέρει και κάθε φορά που είναι να πάω κάπου, μέχρι και στο σπίτι της κολλητής μου, αγχώνομαι για το τι θα πει. Όσες φορές του έχω μιλήσει για αυτό, μιλάει χωρίς να λέει τίποτα και αν επιμείνω λέει ’’Δικούς κανόνες όταν φύγεις από εδώ’’. Το θέμα είναι πως από το σπίτι θα φύγω στα 25 και άμα (δεν υπάρχει δυνατότητα για σπουδές σε άλλη πόλη). Έχω τόοσα προβλήματα σε όλα, πρέπει να έχω και αυτό δηλαδή? Tι να κάνω? Πείτε κάτι να με ηρεμήσετε.
2
 
 
 
 
σχόλια
πηγαινε 18 και ριξε μπιστολα απο το σπιτι.θα βρεις τροπο αν εισαι δυνατη να σπουδασεις και χωρις να ειναι αυτος παρον.θα γυρισει μονος του γτ τωρα σε αυτη την φαση σε βλεπει ως μια αδυναμη σε χαρακτηρα κοπελα.παρτου τον αερα και βαλε εσυ τους δικους σου κανονες στην ζωη σου.τοτε θα κερδισεις εσενα και τον σεβασμο του γερου σου.αν πιστευεις πως δεν εισαι δυνατη και βαζεις τον εαυτο σου τοσο χαμηλα αστον να σε κανει οτι θελει!εγω θα ειχα φυγει νυχτα
Καλή μου κοπέλα, σε καταλαβαίνω απόλυτα και είναι λογικό να σε πνίγει ο υπερπροστατευτισμός του πατέρα σου. Θεωρώ ότι μεγαλώνοντας λίγο ακόμη (γιατί όπως κατάλαβα μάλλον μαθήτρια του λυκείου είσαι) θεωρώ ότι θα μαλακώσει και θα αμβλυνθούν τα όποια προβλήματα αυτού του είδους και θα αποκτήσεις περισσότερο ζωτικό χώρο. Οι γονείς θέλουν το καλό των παιδιών τους είναι αλήθεια, αλλά καμία φορά ίσως γίνονται υπερβολικοί σε αυτή τους την προσπάθεια.Εύχομαι να είναι ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ο πατέρας σου, στο εύχομαι ολόψυχα, και να μη χρειαστεί ποτέ να χάσεις επεισόδια της ζωής σου εξαιτίας των γονέων σου για άλλους λόγους από αυτούς τους οποίους περιγράφεις....
Scroll to top icon