ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν τον τελευταίο καιρό με έχει πιάσει ένας φόβος για το μέλλον όχι τόσο ως προς τα επαγγελματικά αλλά τα ερωτικά. Είμαι 21 χρονών ομοφυλόφιλος και δεν μπορώ να φανταστώ πως θα είμαι μετά απο μερικά χρόνια. Οι γονείς μου περιμένουν να βρώ κοπέλα να παντρευτώ να κάνω οικογένεια κλπ κλπ....Έλα όμως που εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό προφανώς. Σκέφτομαι ότι θα τους απογοητεύσω με το να μην τα κάνω αυτά. Από την άλλη πλευρά οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις έχει αποδειχτεί από την πείρα μου ότι συνήθως είναι κάτι εφήμερο δεν κρατάει πολύ. Σε συζητήσεις που έχω κάνει με γονείς και συγγενείς έχω καταλάβει ότι οι περισσότεροι είναι κατά των ομοφυλόφιλων. Κάθε φορά σε τέτοιες συζητήσεις παίρνω το μέρος τους σε σημείο που να αρχίσουν να υποψιάζονται για μένα. Κάτι σπόντες του ξαδέρφου μου συγκεκριμένα με εξοργίζουν. Και τότε αναγκαστικά σταματάω την κουβέντα για να μην εκτεθώ περαιτέρω. Ως πότε θα παίζω αυτό το κρυφτούλι; Με έχει κουράσει αφάνταστα τόσα χρόνια. Θέλω να το πω παντού θέλω να είμαι ο εαυτός μου επιτέλους. Ίσως μείνω μόνος μου στη ζωή με την έννοια οτι δεν θα κάνω οικογένεια αλλά το προτιμώ απο το να ζήσω μια ζωή ενός άλλου. Προσωπικά φοβάμαι να το πω στους γονείς μου γιατί τους αγαπώ πολύ είχαμε πάντα άριστες σχέσεις και θεωρώ οτι και αυτοί με αγαπάνε πολύ και αν τους το πω θα τους στενοχωρέσω μπορεί και να πάθουν τίποτα. Αν με αγαπάνε πραγματικά θα με δεχτούν αλλά και πάλι θα τους έχω κάνει δυστυχισμένους. Και σίγουρα δεν το θέλω αυτό. Μακάρι να μην ήταν έτσι τα πράγματα έχω ευχηθεί να ήμουν στρειτ πολλές φορές μόνο για το θέμα των γονιών. Έχω αποδεχτεί τον ευατό μου το θέμα τώρα είναι να με αποδεχτούν και οι γονείς μου. Το όνειρο μου είναι να τους το πω κάποια στιγμή και η αντίδραση τους να είναι μια αγκαλιά και ένας καλός λόγος όπως βλέπω στο youtube αντιδράσεις γονέων σε coming out. Δεν ξέρω τι να κάνω είναι στιγμές που θέλω να το φωνάξω σε όλους και άλλες στιγμές που λέω καλύτερα να ζήσω μια ζωή του στρειτ έτσι ώστε να μην τους στενοχωρήσω.