ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σε όλους, αυτή την χρονιά έπαιζα σε ένα θεατρικό έργο με την θεατρική ομάδα του σχολείου μου. Τα παιδιά που σηνεργαζόμουνα τα ήξερα από την περσινή χρονιά αλλά δεν είχαμε μιλήσει ποτέ. Μπήκα στην ομάδα γιατί είμαι πάρα πολύ ντροπαλή και ήθελα να γίνω ποιο κοινωνική και τα κατάφερα. Με τα παιδιά αυτά στην αρχή δεν μιλάγαμε και πολύ. Αλλά μετά από μερικές εβδομάδες αρχίσαμε και μιλάγαμε, κάναμε παρέα και στο σχολείο. Τώρα λοιπόν θα μπω στο θέμα. Τα παιδιά κατά την διάρκεια στις πρόβες τα συμπάθησα πάρα πολύ και δεν τους το έχω πει γιατί ντρέπομαι να τους το πω. Είχαμε γίνει η καλύτερη ομάδα. Μια μέρα έτυχε κάτι σημαντικό και έπρεπε να μετακομίσουμε. Όταν το άκουσα πήγα να πεθάνω. Τα είχα συμπαθήσει τόσο πολύ που δεν μπορούσα ούτε στιγμή μακριά τους. (Μπορεί να φανεί χαζό αυτό αλλά αυτή είναι η αλήθεια.) Στην τελευταία παράσταση κάνανε ένα αποχερετιστίριο πάρτι για εμένα. Μόλις τελείωσε η παράσταση μου κάνανε μία ομαδική αγκαλιά. Είναι η καλύτερη ομάδα και οι καλύτεροι φίλοι. Το θέμα είναι τους αγαπάω πάρα πολύ και δεν θέλω να τους χάσω. Είναι οι ποιο καλοί φίλοι που έχω, εκτός από τις κολλητές μου. Έχουμε περάσει τόσα μαζί δεν δεν θέλω να τους ξεχάσω ποτέ. Μπορεί να μην φαίνεται σαν εξομολόγηση αλλά ήθελα να μοιραστώ την σκέψη μου με κάποιον γιατί δεν μπορώ να τους το πω.