Καλά έκανες, να τα κρατας μέσα σου δεν κάνει καλό. Είναι σαν το σαράκι που σε τρώει απο μέσα. Να μιλάς, ακομη και αν νιώθεις ότι θες να κλαψεις να κλαψεις και να φωνάξειςκαι ότι άλλο αισθάνεσαι. Θα σου κάνει καλό. Κουράγιο! Η σκέψη μας μαζί σου!
19.7.2016 | 01:29
5 μήνες..
Δεν θα ξεχασω ποτέ την πρωτη φορα που μου έφερες καφέ και χαμογελουσαμε και οι 2 σαν χαζοι...δεν θα ξεχασω ποτέ το πόσο πολύ και ποσο εντονα ερωτευτηκαμε...δεν με αναγνωριζα!αν ησουν εδω θα ημασταν μαζι..δεν θα αφηνα τιποτα να μας χωρισει θα προσπαθουσα οσο δεν παει!δεν θα ξεχασω ποτέ τη μερα της πρωτοχρονιάς...πόσες ωρες στο κρύο γελαγαμε χορευαμε..ειπαμε πολλα..ηθελες να με παρεις σηκωτη να με πας στο σπιτι σου και δεν σε άφηνα...το εχω μετανιωσει πικρα..δεν θα ξεχασω ποτέ την έκφραση σου με την καρμποναρα μου!σου αρεσε πολυ...δεν θα ξεχάσω το ποσο σφιχτά με εκανες αγκαλιά...χωρις υπερβολές με ποναγαν τα κοκαλα μου αλλα ελιωνα...μου αρεσε οσο τιποτα αλλο...δεν θα ξεχασω ποτέ την πρώτη μας φορά..ουτε τη δευτερη ουτε τη δέκατη!!δεν θα ξεχασω καμία!δεν θα ξεχασω το πρόσωπο σου οταν κοιμοσουν και εγω σε χαϊδευα...δεν θα ξεχασω ποοοοτεεεεεεεε την αγκαλια που με πηρες όταν τα ξαναβρήκαμε...ουτε το πρόσωπο σου...δεν θα ξεχασω ποτέ το κλαμα μου και το κλάμα σου που επρεπε να χωριστουμε παλι...δεν θα ξεχασω τα τραγουδια μας που τα ακουγαμε μαζι χερι χερι την τελευταία μερα που βρεθήκαμε.....δεν θα ξεχασω ποτέ την θεληση μου να τα παρατησω ολα για να ειμαι μαζι σου!!!!!και την χαρά σου οταν κανονισαμε να βρεθουμε και να μιλησουμε σοβαρα....δεν θα ξεχασω ποτε την τελευταια βιντεο κληση μας...ησουν πολυ χαρούμενος...χαμογελαστος...και κουρασμενος...δεν θα ξεχασω ποτέ οτι την επομενη μερα δεν ειχα σχολη...δεν θα ξεχασω ποτέ την αντιδραση μου οταν εμαθα οτι ειχες ενα ατύχημα...δεν θα ξεχασω ποτέ τη φωνή της αδελφής σου απο το τηλέφωνο ουτε τα λογια που που ειπε...δεν θα ξεχασω ποτέ το τρεμουλο που ειχα στο νοσοκομείο....δεν θα ξεχασω ποτέ την αντίδραση μου οταν μου ειπαν οτο εφυγες και οτι δεν ζεις...δεν θα ξεχασω ποτέ την πρωτη εικόνα οταν μπηκα στο νεκροτομείο....δεν θα ξεχασω ποτέ το ποσο όμορφος και ήσυχος ησουν εκεινη τη στιγμή...φοραγες το αγαπημενο μου πουκάμισο...σε εβλεπα με αυτο και έτρεμα..δεν θα ξεχασω ποτε το ποσο παγωμενος ησουν οταν σε χαιδεψα και σου ψιθύρισα στο αυτί πως σ αγαπάω...δεν στο ειχα πει ποτε...δεν θα ξεχασω ποτέ αυτο που σου εδωσα να παρεις μαζι σου....αυτο που αυτη τη στιγμή βρισκεται μεσα απ το πουκάμισο σου απ τη Μερια της καρδιάς σου..δεν θα ξεχασω ποτέ το πρόσωπο σου πριν στο κρύψουν για να σε σκεπάσουν και μα κλείσουν το φέρετρο.....δεν θα ξεχασω ποτέ αγαπη μου το το ποσο σε ερωτευτηκα και το ποσο ειμαι ακομα ερωτευμένη μαζι σου!!!!εισαι διπλα μου...σε ολα!!και μου ανοιγεις πόρτες στη ζωη μου με τον δικο σου τροπο...γι αυτο σ αγαπάω ματια μου...γι αυτο δεν θα βρω κανεναν σαν και εσενα ξανα....Γιατι κανενας δεν μπορει να με κανει να τρεμω απο χαρά...κανενας δεν μπορει να με κανει να μεινω ξυπνια για να χαζευω το πρόσωπο του..γιατι κανενας ματια μου δεν ειναι σαν και σενα!!!μου λειπεις αγγελε μου...5 μήνες σήμερα..
7