ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η οικογένεια μου με πιέζει να επισκεφθώ ένα στενό συγγενικό μας πρόσωπο, που είναι βαριά άρρωστο και έχει σχετικά λίγο χρόνο ζωής, με το οποίο προσωπικά έχω πολλά χρόνια να μιλήσω και να συναντήσω. Δεν θέλω να το κάνω. Δεν έχω συναισθήματα μέσα μου για το συγκεκριμένο άτομο, ούτε καν τώρα! Λυπάμαι γι' αυτό που λέω, όμως, ποτέ δεν είχαμε μεταξύ μας καλή σχέση, δεν είχαμε καν σχέση θα έλεγα. Το θεωρώ υποκρισία να πάω τώρα μετά από τόσα χρόνια, επειδή είναι κοντά στο τέλος.. Γιατί η οικογένεια μου δεν καταλαβαίνει και εμένα; "Κάνε το χρέος σου", λένε. Δυστυχώς, δεν μπορώ να υποκριθώ, να κάνω κάτι που δεν το αισθάνομαι απλά και μόνο επειδή πρέπει! Βαρέθηκα και τα πρέπει και τις κοινωνικές συμβάσεις και τους ανθρώπους που δεν εστιάζουν στην ουσία του πράγματος.Το γνωρίζω ότι μπορεί να ακούγομαι σκληρή αλλά εδώ εξομολογούμαστε ούτως ή άλλως.Τέλος πάντων, δεν με βλέπω να το αποφεύγω...Να έχετε καλό υπόλοιπο καλοκαιριού και να περάσετε όμορφα όπου και αν πάτε. :)