Κορίτσι μου γιατι πηγες και παντρευτηκες τοσο μικρη αληθεια και επειτα απο αυτη την αντιμετωπιση απο την οικογενεια του γαμπρου που τι να πω πια δε βρεθηκε ενας άνθρωπος να σε αγαπει πραγματικα απο το σοι του να σε συνοδεψει στο γαμο; Που για μενα καλα εκανες και πηγες μονη σου, σιγα μωρε με τις ηλίθιες παραδοσεις! Απορω τι ειδους άνθρωποι τα ακολουθουν πιστα ολα αυτα το 2016! Χαιρομαι τη μανα μου που 27 χρονια πριν εβαλε μινι νυφικο και ας ακουγε σχολια. Συμπτωματικα κανενας δεν την αγαπησε πραγματικα ποτε απο το σοι του πατερα μου. Συγχωρεσε με μπορει να λεω και μπουρδες. Δεν ξερω αν ειναι τα δικα μου βιωματα που με εχουν κανει προσωπικά να σιχαινομαι τους γαμους και τα πανηγύρια γιατι βλέπω ολη την υποκρισία της κοινωνιας μας σε μια μικρογραφια ή τα δικά σου βιώματα που εχασες την οικογένειά σου και βιαστηκες να ξεκινησεις μια δικη σου νωρις. Μακαρι ολοι αυτοι οι τριτοι να μεινουν εξω απο τη ζωη που θα χτισεις με τον αντρα σου και σου ευχομαι να ζησεις στην πορεια του έγγαμου βιου πολυ ομορφες στιγμες που δεν θα θες να ξεχάσεις ποτε, ενώ τη μέρα του γαμου σου θα τη θυμάσαι σαν κατι.κωμικοτραγικο για να γελάς....
21.7.2016 | 14:54
Τι να πω κι εγώ που παντρεύτηκα- μόνη μου.
Λοιπόν ήρθε και εμένα η ώρα μου να παντρευτώ... ΌΛΕΣ οι μέλλουσες νυφούλες έχουν πολλά στον νου τους: Νυφικά, μπομπονιέρες, γλέντι κλπ, κορίτσια σας καταλαβαίνω, πολύ άγχος! Αλλά ο δικός μου γάμος είχε μια διαφορά. Ποτέ δεν ήρθε ο γαμπρός να με ζητήσει, ξέρετε αυτό το ρομαντικό... που βάζει η οικογένεια της νύφης τα κλάματα... Ή στην εκκλησία, που ο πατέρας και ο αδερφός (ή μόνο ο πατέρα ή μόνο ο αδερφός) παραδίδουν την νύφη στον γαμπρό... Ή στο γλέντι που κάθονται δίπλα από την νύφη η οικογένειά της. Όχι, τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε στον δικό μου τον γάμο!Θυμάμαι την πεθερά μου (νεότατη σας πληροφορώ, 42 χρονών) να παθαίνει την πλάκα της όταν της λέω πως δεν έχω γονείς αλλά (σαν μοναχοπαίδι κι εγώ) ούτε αδέρφια και πως ούτε μεγάλο σόι έχω, ούτε πολλούς φίλους και γνωστούς για να καλέσω στον γάμο (10 άτομα να κάλεσα, οι μισοί συγγενείς και οι άλλοι φίλοι). Στην εκκλησία όλες οι κυρα-Κατίνες να σχολιάζουν -" Μα καλά πώς πάει η νύφη μόνη της" και άλλα τέτοια.Δίπλα από τον άντρα μου αδερφή, αδερφός, μάνα, πατέρας. Δίπλα μου κανένας. Δεν είναι ότι έχω θέμα απλά φαινόταν άσχημα, έκανε μπαμ, έβγαζε μάτι! Και τα κακά σχόλια να πέφτουν βροχή και όλα να κατηγορούν εμένα και ούτε καν να είναι λίγο διακριτικά, εκεί φωναχτά! Ας κατηγορήσουμε την νύφη όσο πιο δυνατά μπορούμε!Πόσο ήθελα εκείνη την ώρα να παρατήσω και γάμους και γλέντια και όλα. Για τόσα πράγματα με κατηγόρησαν το "η νύφη το 'σκασε" θα με χάλαγε; Και τέλος πάντων τι θέλαν να τους πω; "Σόρρυ, κιόλας που σκοτώθηκαν οι γονείς μου όταν ήμουν 18, δεν θα το ξανακάνω!";; Δεν έφταιξα σε τίποτα και δεν μπορούσαν να το καταλάβουν. Ως και προικοθήρα με είπαν, ο γάμος γάμος και χαρά (εύκολο, έβαλα εκεί ένα ψεύτικο χαμόγελο) αλλά η ψυχολογία μου είχε πέσει πολύ. Πώς θα τον θυμάμαι εγώ αυτόν τον γάμο; Με τι συναισθήματα; Τι έκανα λάθος (και τι έπρεπε να κάνω κανονικά);Περιμένω σχόλιαΛία -25 χρονών
9
