Φίλη μου! Ο μόνος άνθρωπος που χρειάζεσαι για να ξεπεράσεις τα προβλήματα σου είσαι εσύ η ίδια και μόνο! Όλοι οι άλλοι ξένοι θα είναι! Εσύ είσαι η μόνη αιτία της αρρώστιας, ή της ευτυχίας σου! Το να εξαρτάσαι από κάποιον άλλον άνθρωπο, είτε αυτός είναι φίλος, είτε σύντροφος, για να γνωρίσεις την ομορφιά της ζωής, για εμένα είναι η αρχή της δυστυχίας! Πίστεψε με, έχω περάσει καταστάσεις, οι οποίες με φέρνουν στα όρια μου, και αρκετές φορές κινδύνευσα να περάσω το κατώφλι αυτής της αρρώστιας. Αλλά τελικά βρήκα έναν τρόπο, ώστε να μην χρειαστεί ποτέ μου να επιλέξω την εύκολη οδό της παραίτησης και της αποτυχίας. Ονομάζεται Εγωισμός! Δεν κάνω λόγο βέβαια για την μορφή εκείνη του εγωισμού, που σε ενδιαφέρει περισσότερο ο εαυτός σου από τους άλλους, και κοιτάζεις μόνο την πάρτη σου! Μιλάω για την πιο ευγενική μορφή του εγωισμού, εκείνη που δημιουργεί ισχυρό χαρακτήρα, ικανό να αντιμετωπίσει όλες τις καταστάσεις. Μιλάω εκείνον τον τύπο του εγωισμού, που σπρώχνει τον καλλιτέχνη να δημιουργήσει, το καλύτερο έργο του. Μιλάω για εκείνον τον εγωισμό, που δεν επιτρέπει στους άλλους να επεμβαίνουν στη ζωή του! Διάβασε βιβλία, μην επισκέπτεσαι κανέναν ψυχολόγο, και μην μπεις στη διαδικασία να μοιράσεις την θλίψη σου με άλλους επίσης άρρωστους ανθρώπους! Χειρότερα θα γίνεις και όχι καλύτερα! Ανακάλυψε τις ξεχωριστές δυνατότητες σου! Προσπάθησε να ζωγραφίσεις, να γράψεις ένα ποίημα ή ένα διήγημα, χόρεψε! Κάτι θα βρεις που να σου ταιριάζει, και θα σου δίνει χαρά! Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ικανοί σε κάτι! Μην το ξεχνάς! Είσαι μοναδική, όπως ο κάθε άνθρωπος, αρκεί να βρεις μέσα σου τη δύναμη, την επιμονή και την αισιοδοξία, που χρειάζεσαι, ώστε να αγαπήσεις επιτέλους, ότι πιο πολύτιμο έχεις στη ζωή... τον Εαυτό σου! Και ύστερα μοιράσου όχι την ανημποριά σου, αλλά την ευτυχία σου, με τον άνθρωπο που θα είναι ικανός να αγαπήσει αυτό που είσαι ήδη!
22.7.2016 | 22:53
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
Καλησπέρα και από μένα δυστυχως και εγω εχω πρόβλημα κατάθλιψης τα τελευταια δεκα χρονια ημουν παρα πολλα χρονια με καποιον ανθρωπο ο οποιος με παρατησε και δεν μπορεσα ποτε να το ξεπερασω εν πολύ δυσκολο και το να υποχρεώσεις τον αλλον που ενδεχομένως είναι διπλα σου παρολο που εγω ειμαιι μονη δεν εχω καποιον να σου συμπαρασταθεί δεν είναι ευκολο. εγω παντα οποθ πηγαινα μου ερχοταν στο νου οι αναμνήσεις τα ωραια χρονια που περασα το ότι καποιοι αλλοι μου χαλασαν την ζωη. ακομη και να πας σε καποιο ψυχολογο δεν θεραπευεται χρειαζεσαι ανθρωπο διπλα σου σε συνεχη βαση και αν το αντεξει να σε στηριζειηθελα όμως να ρωτησω υπαρχει καπου οπου ατομα που εχουν καποια προβλήματα μπορουν να συναντιούνται και να παρεχουν συμπαρασταση ο ενας στον αλλον?ευχαριστω
2
