Η χαρμολύπη είναι ο μόνο αληθινό συναίσθημα. Όλα τα άλλα είναι χαζομάρες.
2.8.2016 | 03:58
χαρμολύπη, χαρά και λύπη δηλαδή
Αξίζει η επιστήμη αρκετά ώστε για χάρη της να μένουμε για χρόνια μακριά από αγαπημένα πρόσωπα, συγγενείς, φίλους, ακομα και απο τα κατοικιδια μας; Ελπίζω να αξίζει. Γιατί και εγώ αυτήν την επιλογή έκανα. Και γιατί κι εσύ... Οπότε δεν θα υπάρξει δεύτερη ευκαιρία. Και οι δρόμοι μας θα χωρίσουν οριστικά. Αν σε αγαπούσα αληθινά μάλλον θα πρεπε μονο να χαιρομαι με τη χαρά σου. Αλλά νιώθω χαρμολύπη. Όπως κι εσύ. Αν ήταν γραφτό θα το χαμε προσπαθησει, να φερουμε τη ζωη στα μετρα μας. Φαίνεται δεν ήταν. Ή απλά δεν θέλαμε. Όταν ήλπιζα να πας αλλού αν δεν τα βρούμε για να μην σε βλέπω και πονάω, έλεγα στον εαυτό μου "μην την κάνεις αυτή τη σκεψη, γιατί αν πραγματοποιηθεί θα εύχεσαι να μην την είχες κάνει".
1