ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έρχονται τα 27 και ok για άλλους μπορεί να μην είναι πολλά για εμένα είναι τα περισσότερα από κάθε άλλη φορά. Γιόρτασα πέρσι τα 26, ήρθαν οι φίλοι μου, φάγαμε, έσβησα κεράκια... 26 κεράκια,1 ευχή με 2 πτυχές... Πέρασε ένας χρόνος και δεν έγινε τίποτα, αν φυσήξω πάλι κεριά, πάλι τα ίδια θα ευχηθώ. 27 χρονών και ήδη μετράω τα χρόνια που χάνω από την ζωή μου. 1.5 χρόνο άνεργη και βάλε άνεργη, 1 χρόνο και βάλε χωρίς αυτόν, 1.5 χρόνο και βάλε πίσω στο σπίτι. Δεν θέλω πλέον να γιορτάζω τα γενέθλια μου,παλιά όταν το άκουγα αυτό το θεωρούσα ανώριμο και ανεύθυνο. Τώρα δεν ξέρω τι να γιορτάσω; Το μόνο που άλλαξε από τον τελευταίο εορτασμό είναι ότι επιβίωσα 1 χρόνο ακόμη μέσα σε μια κατάσταση που με τρώει μέρα με την μέρα, χρόνο με τον χρόνο... Όλα είναι νούμερα που αυξάνονται κ όσο αυξάνονται τα νούμερα τόσο μεγαλώνει ο βάλτος... Κάποτε ήμουν πολύ αισιόδοξη!