ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαστε φίλες περίπου 10 χρόνια.. Του χρόνου παντρεύεται και θέλει να γίνω εγώ κουμπάρα μαζί με έναν άλλο φίλο του γαμπρού..Το θέμα είναι ότι εγώ δεν νιώθω σίγουρη ότι θέλω να τους παντρέψω..Δέχτηκα καθαρά επειδή δείλιασα να αρνηθώ και δεν ήξερα και αν ήθελα ή όχι εκείνη τη στιγμή... Ψάχνω μέσα στον εαυτό μου το λόγο που με κάνει και διστάζω..Δεν την αγαπάω, αυτό είναι μάλλον το..Νιώθω πως αγαπάω μια άλλη μου φίλη την οποία θα την πάντρευα με τα 1000 αν μου το ζητήσει καθώς τη νιώθω σαν την αδερφή μου που δεν είχα ποτέ αν και τη γνωρίζω μόλις 1 χρόνο εν αντιθέσει με τη μελλόνυμφη φίλη μου που την ξέρω 10 χρόνια...Αν της πω ξεκάθαρα ότι δεν νιώθω σίγουρη για την κουμπαριά μας θα χαλάσει η φιλία μας κάτι το οποίο δεν θέλω και θα το έχω βάρος μια ζωή..Θα μου πείτε τι φίλη είναι αφού δεν την αγαπάς? Την εκτιμώ, έχουμε σπουδάσει μαζί και έχουμε πολλές όμορφες στιγμές μαζί αλλά εδώ κ 5 χρόνια ζούμε σε μακρινές πόλεις..Αυτή είναι πολύ κτητική και την κουμπαριά ίσως τη βλέπει και σαν ένα τρόπο να επισφραγιστεί η φιλία μας και να μη χαλάσει εύκολα στο μέλλον..Παιδί της δεν της βαφτίζω, αυτό το ξεκαθάρισα..Θα το βαφτίσει ο συγκούμπαρος..Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου πως αν βαφτίσω παιδάκι ποτέ θα είναι κάποιο από φτωχή οικογένεια ώστε να αναπληρώσω εγώ τις όποιες ελλείψεις έχει από τους γονείς του πέρα από την αγάπη που θα του δώσω..Τί να κάνω ρε παιδιά? Θα μου πείτε βάλε τους εκεί το στεφάνι και τέλος..Αλλά για μένα η κουμπαριά είναι ιερή και πρέπει να γίνεται ολόψυχα και όχι με μισή καρδιά..Φοβάμαι πως αν της τα πω όλα αυτά θα ψυχρανθούμε πολύ και δεν θέλω να σβηστούν τα 10 χρόνια φιλίας μας γι αυτό τον λόγο.. Φταίω που τόσα χρόνια αστειευόμουν ότι θα γίνουμε κουμπάρες αλλά τώρα που ήρθε η στιγμή έχω ένα κόμπο στο λαιμό..Φταίω και που δέχτηκα από συστολή και ντροπή να μην την πληγώσω...Πώς τα έμπλεξα έτσι :/