ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ερωτεύτηκα έναν άντρα 17 χρόνια μεγαλύτερο μου..Είμαι 21 και είναι 38..Αυτό που ζήσαμε ήταν πάρα πολύ έντονο και πραγματικά δεν έχω ξανά νιώσει έτσι ποτέ μου. Αγαπηθήκαμε πολύ, πάρα πολύ όμως διακόψαμε γιατί σκέφτηκα πως είναι μια σχέση χωρίς μέλλον. Ζω σε μια κλειστή κοινωνία και δεν θέλω να έχω προβλήματα με τους γονείς μου. Θέλω να προσθέσω πως ο άντρας αυτός είναι χωρισμένος με παιδί. Και το ξέρουν όλοι αυτό αν μάθαιναν κάτι οι δικοί μου θα με σκότωναν σίγουρα.Τον αγαπάω υπερβολικά και μου είναι πολύ δύσκολο να τον βλέπω καθημερινά. Το θέμα είναι πως προσπαθώ πολύ να τον αφήσω πίσω μου να μην τον σκέφτομαι να μην νιώθω έτσι όμως δεν μπορώ. Κατά καιρούς μου στέλνει μηνύματα και μου λέει πως ακόμα με σκέφτεται και με αγαπάει και εγώ προσπαθώ όσο μπορώ να μην απαντάω αλλά δεν είμαι κι από πέτρα φοβάμαι μην λυγίσω. Δεν ξέρω τι να κάνω..Και κάθε φορά που γνωρίζω κάποιον άλλον τον συγκρίνω μαζί του..Δεν μπορώ να ξεκολλήσω και δεν υπάρχει και νόημα σε όλο αυτό από την στιγμή που η κατάσταση δεν αλλάζει..