ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τους τελευταίους έξι μήνες έκανα μια διπλή απόπειρα μήπως μπορέσω και εγω πλησιάζοντας τα 24 να καταφερω να κάνω μια σχέση με μια κοπέλα. Εχω συναίσθηση των δυνατοτήτων μου στο σπορ οποτε είπα να κινηθω αναλόγως. Πλησίασα λοιπόν δυο κοπέλες η μια από το πανεπιστήμιο που ήμουν. Αυτά σε απόσταση 4 μηνών το καθένα. Βγήκαμε ενα ραντεβού με τη μια, δυο με την άλλη και αποφάσισαν οτι το πράγμα δεν προχωράει. Το δέχτηκα - δεν μπορούσα να κάνω και τίποτα αλλο. Οι κοπέλες είχαν διακριτικο χαρακτήρα, απλα νορμάλ εμφανισιακά και ο,τι λέει ο τίτλος. Η μια 24, η άλλη 22. Γιατί τα λέω ολα αυτά; Λοιπόν... Η πρώτη μαθεύτηκε οτι μετα από δυο μήνες τα έφτιαξε με έναν 32αρη DJ αγνωστου club και η άλλη με έναν 37αρη γιατρο που εχει παιδί κιολας σε παράλληλη σχέση (αυτοί ξεκίνησαν ενα μήνα αφοτου ειχαμε βγει). Ρε μαλακα λέω στον εαυτό μου, τι στον πο...ο δηλαδή; Το έχετε αντιμετωπισει και άλλοι αυτο το φαινόμενο; Και όταν δεν ανήκετε στη κατηγορία που μπορείτε να βγάζετε κοπελα οποτε θέλετε, πως τη παλεύετε; Ειδικα μετα τη κρίσιμη ηλικία των 25; Μια φορά μπακουρια, για πάντα μπακουρια φάση δηλαδή;