ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και να που ηρθε και η σειρά μου να δημοσιεύσω... Θεωρώ πως με το γράψιμο ανακουφίζεσαι.. Μα πλεον ακομα και αυτο εχει καταντήσει κουραστικό .. Σιχάθηκα τα ψεμματα ειλικρινα.. Τία δήθεν φιλίες και κυρίως τις δήθεν αληθινές.. Αυτές που εσυ βλεπεις πως δε νοιάζονται στην πραγματικότητα για σενα μα εκείνοι δεν το καταλαβαίνουν.. Τους ανθρώπους που σου χώνουν το μαχαίρι στην καρδια και μολις σε δουν να ματωνεις και να απομακρύνεσαι .. Σε ρωτούν "τι εχεις;" .. Και εσυ τοτε τι να τους πεις ;;; Ειμαι ετσι εξαιτίας σου;;! Υπάρχουν κάποια πραγματα που πρεπει να συνειδητοποιήσουν μονοι τους.. Και αν δεν το κανουν τοτε δε σε ξερουν.. Και αυτο ειναι το αλλο μου πρόβλημα.. Ειναι η πρωτη φορα που πραγματικα πιστευω πως κανεις δε με ξερει αληθινα.. Εκτός απο 1 άτομο , που και για αυτο δεν θα έβαζα το χερι μου στη φωτιά... Σιχάθηκα να προσποιούμαι πως ειμαι ενταξει.. Μα πρεπει.. Διότι ειμαι τοσο ξενερωμενη μαζι τους που θεωρώ πως δεν αξιζει καν να προσπαθήσω να φτιάξω κατι.. Και στην τελικη σιχαίνομαι το οτι εγω ειμαι παντα εκει για αυτούς.. Που χάνω πολλές φορες και τον υπνο μου για χαρη τους.. Ακομα και την προσωπική μου ζωη.. Και στο τελος παιρνω μονο απογοήτευση.. Και το χειρότερο; Δεν το αντιλαμβάνονται .. Θεωρούν πως "δε με πειραζει".... Εμ ετσι ειναι.. Αν εισαι καλός .. Θεωρούν πως δε θα εχεις πρόβλημα.. Μα εχω κουραστεί.. Τελος..! Ως εδω..!