ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βέβαια και δικαιούσα αναπηρική σύνταξη από την πρόνοια. Είναι ψυχικη διαταραχη, επώδυνη με φάρμακα ισσοροπιες αλλά πρέπει πάντα να είσαι υπό παρακολούθηση διότι μπορεί να κάνεις πάλι ένταση η μείζονα κατάθλιψη. Δεν είναι ιασιμη. Σε ισσοροπια μπορείς να εργαστείς οπότε το επίδομα κόβεται αλλά και να χάσεις την εργασία σου σε περίπτωση που πάλι πάθεις κρίση. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολη διαταραχή και ο γιος μου άφησε την ιατρική γιατί εμφανίστηκε η διαταραχή και μέχρι να καταλάβουμε τι είχε και να ισσοροπησει πέρασαν 4 χρόνια. Οι ψυχίατροι είναι απαράδεκτοι και θα είσαι τυχερός να τύχεις σε ένα σωστό γιατρό να καταλάβει τι έχεις και να σου δώσει τα κατάλληλα φάρμακα. Αλλά και αυτά θέλουν χρόνο, έχουν φοβερές παρενέργειες και μέχρι να βρεθεί το σχήμα που σου πάει είναι λαβύρινθος. Βέβαια παράλληλα είναι πολύ δύσκολο όταν συγχρόνως έχεις και ψυχαναγκασμούς και παρορμητικό χαρακτήρα. Να μη βρίσκεται άνθρωπος σε τέτοια θέση. Όλη η οικογένεια αρρωσταινει.

Διπολική Διαταραχή γνωστή και ως μανιοκαταθλιψη έχει η μητέρα μου και βγήκε σε σύνταξη με 67% αναπηρία εξαιτίας της ασθένειας, αλλά σε μεγάλη ηλικία και με 25 χρόνια προϋπηρεσίας. Πρέπει να ρωτησεις το γιατρο σου. Θα πρεπει να περασεις διάφορες επιτροπες γιατρων που κρίνουν αν μπορείς να βγεις σε αναπηρική συνταξη.

Αν δικαιούσαι σύνταξη ή όχι θα το κρίνει η επιτροπή ΚΕ.Π.Α. Υποβάλλεις αίτηση αξιολόγησης, δικαιολογητικά που θα σου ζητήσουν και ιατρικό ιστορικό, ορίζεται μία ημ/νία που θα εξετάσουν γιατροί την περίπτωσή σου και ανάλογα σου δίνουν γνωμάτευση με ποσοστό αναπηρίας. Ανάλογα πάλι με το ποσοστό αυτό, πιθανό να δικαιούσαι μερική ή ολική, προσωρινή ή μόνιμη σύνταξη.Αν σου φαίνονται πολλά και δύσκολα για να τα τρέξεις μόνος/η, υπάρχουν συνήγοροι ΑΜΕΑ που αναλαμβάνουν τη συγκέντρωση φακέλων.

Δεν νομίζω πως δικαιούσαι κάτι τέτοιο, με την έννοια πως η διπολική διαταραχή, δεν θεωρείται αναπηρία. Οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτή, πέραν του οτι μπορούν να λειτουργήσουν αρμονικά με το κοινωνικό σύνολο, αναπτύσσουν και ιδιαίτερες ικανότητες κυρίως καλλιτεχνικής φύσεως. Ως εκ τούτου, η συγκεκριμένη ψυχολογική ασθένεις, αν αντιμετωπίζεται με τον σωστό τρόπο βλ. φαρμακευτική αγωγή, ψυχοθεραπεία κτλ, δεν αναγκάζει το άτομο ούτε σε αυτοπεριορισμό, ούτε σε αδυναμία εργασίας.Αναρωτιέμαι όμως γιατί το ρωτάς. Δυσκολεύεσαι να εργαστείς εξαιτίας της ιδιαιτερότητας σου;