ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν με δεις online μπορει να πεις "παλι ψαχνεται αυτος" ή "που εχουν φτασει οι νεοι"... η αληθεια ειναι πως μπαινω οταν νιωθω αφορητα μονος...και αν με δεις να σου αφηνω αποτυπωμα ή να στελνω ενα δειλο γεια, παρακαλω δειξε κατανοηση...ειναι μια τελευταια προσπαθεια να παλεψω οσα νιωθω, να προσπαθησω, να ερθω σε επαφη...Μονος...τουλαχιστον κλειδωσα την πορτα και ξερω πως σιγουρα κανεις δεν θα το αλλαξει αυτο.Ουτε οι φιλοι που ειναι διακοπες, ουτε αντρες που με βλεπουν σαν ενα περαστικο scroll down ουτε οι γονεις μου που με μεγαλωσαν μα δεν με ξερουν.Ουτε εγω ο ιδιος.Σημερα δεν μου κανω παρεα, σημερα ο εαυτος μου λειπει, ειναι καπου αλλου απολυτα υγιης, χορευει στην νυχτα,σε μια ξενη πολη, αναμεσα σε ατομα που κανεις δεν τον ξερει αλλα ολοι θελουν να τον γνωρισουν.Αυτο που αφησε πισω, κλειδωμενο σ ενα δωματιο στην μεση της πολης, ειναι απλα το παλιο δερμα του, μηχανικα να δακρυζει και να κανει scroll down ψαχνοντας...Για νεες αγαπες, για νεες πολεις, για νεες ελπιδες, για "καποτε"...Για τωρα,παραμενει...μονος.