ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

χωρις να θελω να μιλησω για αυτα τα λαθη, καθως ειναι πολυ σοβαρα (φονος) θελω να μιλησω για την αντιμετωπιση που εχω εγω απο τον κοσμο. Καταγομαι απο ενα χωριο της βορειας ελλαδας, το οποιο αποτελειται απο λιγους κατοικους. Σπουδαζω εξωτερικο και πριν λιγες μερες ηρθα στο χωριο. Δεν ειμαι ουτε λιγες μερες εδω και πραγματικα με κοιτανε με υποτιμηση, πολλοι πρωην φιλοι μου μου δειχνουν λυπηση και φαινεται μεσα απο τα λογια τους οτι με απαξιωνουν και προσφατα εμαθα οτι ο καλυτερος μου φιλος καθοταν στο καφενειο του χωριου και για κουτσομπολιο σχολιαζε την οικογενειακη μου κατασταση. Ξερω τι ειναι οι γονεις μου και ντρεπομαι για αυτους και αυτη η ντροπη πηγαζει αποκλειστικα απο προσωπικη μου κριση και απο προσωπικα μου βιωματα μαζι τους. Εγω ομως και ο αδερφος μου γιατι να ακουμε αυτα τα λογια απο την στιγμη που δεν φταιμε πουθενα και δεν εχουμε δωσει κανενα δικαιωμα σχολιασμου στο χωριο? Εγω σπουδαζω στο εξωτερικο , καθως με πηραν με υποτροφια και ο αδερφος μου περασε στις πανελληνιες με διαβασμα και ειναι Θεσσαλονικη και δουλευει ολη μερα για να τα βγαλει εις περας. Περναμε δυσκολα γιατι ειμαστε μονοι μας και εκτος αυτου εχουμε τον κοσμο να μας κατακρινει και να μας ποναει με τα λογια του..για ποιο λογο? επειδη οι γονεις μας δεν ειναι αυτοι που ειναι? Εμας δηλαδη γιατι να μην μας συμπεριφερονται με αξιοπρεπεια και εκτιμηση? φταιξαμε πουθενα? απλα δεχτηκαμε τις συνεπειες μιας τραγικης καταστασης...παρολα αυτα ομως αξιζει να αναφερω οτι υπαρχουν και αυτοι οι σπουδαιοι ανθρωποι που θα σε στηριξουν και θα ειναι διπλα σου και θα σε θαυμασουν κιολας που καταφερες να φτασεις ως εδω μονη σου και θα σου πουν και μπραβο..αλλα δυστυχως μια πικρη κουβεντα σου μενει περισσοτερο και ο λογος ειναι επειδη σε ποναει και επειδη εκεινη την στιγμη που την ακους νιωθεις αδικημενη που συμβαινει αυτο σε εσενα...