ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είδα έναν από εκείνους τους τρομακτικούς εφιάλτες που αφορούν σε αγαπημένα σου πρόσωπα και σε φέρνουν για κάποιες στιμές σε επαφή με την ιδέα της απώλειάς τους. Μόλις ξύπνησα, έβαλα τα κλάματα,αλλά ήταν δάκρυα λυτρωτικά..ανακούφισης. Σκεφτόμουν λοιπόν πως τελικά δεν είναι και τόσο κακό να βλέπουμε τέτοια όνειρα...Μας υπενθυμίζουν πως υπάρχουν πρόσωπα στη ζωή μας που είναι πάντα δίπλα μας, ό,τι κι αν συμβαίνει στα προσωπικά, στη δουλειά και ό,τι κι αν (δε) συμβαίνει στη σχολή...Είναι άτομα που δεν αρκεί μόνο να τα αγαπάμε, αλλά είναι καλό πού και πού να δείχνουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας μόνο και μόνο για την παρουσία τους (άλλωστε το όνειρο μπορεί να πηγάζει κι από τύψεις ή αίσθηση ότι τα έχουμε αδικήσει, υποτιμήσει κλπ). Ήταν μια καλή ευκαιρία να πάρω την αδερφή μου απλά για να της πω πόσο σημαντική είναι για μένα (και πόσο χαίρομαι που δεν είναι κλεισμένη σε ένα φουρνάκι σε λειτουργία και καλωδιωμένο με εκρηκτικό μηχανισμό..ξέρω, ξέρω αυτές οι σειρές τύπου CSI με έχουν καταστρέψει)! Και περιττό να σας πω πως, για καμια βδομάδα τουλάχιστον(:D), θα ανταποδίδω χωρίς γκρίνια το "Σ'αγαπώ" της μαμάς στο τηλἐφωνο..