ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το τελευταίο εξάμηνο πορεύομαι μόνη μου... Εκτός της οικογένειάς μου που με λατρεύει και είναι δίπλα μου κτλ, δεν έχω παρέες... χώρισα κιόλας μετά απο μακροχρόνια σχέση...Για την ακρίβεια έχω δύο φίλες που έχουν μπλέξει σε σχέσεις και δεν τις ενοχλώ γιατί δε με ενοχλούν ούτε αυτές... Ούτε τηλέφωνο δεν παίρνουν... Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το point της συζήτησης... Είχα άδεια και συνεχίζω να έχω.. οι γονείς μου είναι διακοπες με αποτέλεσμα να είμαι εντελώς μόνη... οπότε τα απογεύματα πηγαίνω για περπάτημα και εχω κάτσει και για καφέ μόνη μου... Τη μια φορά: έρχεται ο σερβιτόρος με δύο ποτήρια και ένα μπουκάλι νερό... Μου λέει: "θα παραγγείλετε τώρα ή όταν έρθει η παρέα σας?" ... λέω "τώρα, γιατί δεν περιμένω με παρέα"... με κοιτάει σαν ουφο... το προσπερνάω... Πάω να χθες για φαγητό (σουβλατζίδικο - Όχι τίποτα lux )... ήμουνα σε φαση να τα πάρω για το σπίτι αλλα λέω αστο.. τι να παω να κάνω πάλι μόνη μου σπίτι...ας κάτσω...Σημειωτέον είναι μεγάλο σουβλατζίδικο με πάρα πολύ κόσμο, όχι "της γειτονιάς"...Έρχεται η σερβιτόρα.. Μου λέει "θέλετε να έρθω σε λίγο που θα έρθει η παρέα σας?"... Χαχαχαχα! Όχι λέω, μονη μου θα είμαι... Είναι τόσο κακο να βγαίνεις μόνος τελικά?? Ουτε εμένα είναι το καλύτερο μου αλλα δεν έχω άλλη επιλογή ρε παιδιά... Και γενικά ένιωθα τα βλέμματα του κόσμου πάνω μου να μου μετράνε τις μπουκιές....Οπως και να έχει, προσπαθήστε να μην κρίνετε τον άλλον.. Είναι άσχημο... Δεν ξέρετε τι περνάει... Και φυσικά δεν είναι επιλογή μου να είμαι σε αυτή την κατάσταση... αισθάνομαι άσχημα αλλα δεν κάθομαι μόνη μου ούτε με σκοπό να γκομενισω, ούτε τίποτα... απλά για να περάσει κάπως πιο "ανώδυνα" η ώρα μου....Ευχαριστώ για το χρόνο σας και ολα τα σχόλια καλοδεχούμενα! Κορίτσι, στα 28