ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το περίμενα ότι κάποια στιγμή θα μου συνέβαινε κι αυτό, καθότι ανέκαθεν με έλκυαν οι κάπως πιο θυληπρεπείς άντρες(baby face, μέτριο ανάστημα και διάπλαση, να μοιάζουν περισσότερο με 18χρονα αγόρια κι ας έχουν καβατζάρει τα 30).Ο συγκεκριμένος φυσικά με απέρριψε πολύ πριν μάθω τελικά ότι είναι γκέι - απλά μου είπε κοφτά ότι τον κολακεύει το ενδιαφέρον μου αλλά βρίσκεται ήδη σε σχέση. Απογοητεύτηκα πολύ μεν, γιατί είχα φάει γερό κόλλημα μαζί του κι είναι κάτι που το παθαίνω σπάνια να γοητευτώ τόσο από έναν άντρα, αλλά το πρέπον ήταν να τον αφήσω από δω και πέρα ήσυχο κι αυτό έπραξα.Εκείνο όμως που με παραξένεψε ως προς τον ίδιο μου τον εαυτό είναι που ακόμα κι όταν έμαθα πως είναι γκέι, δεν ξενέρωσα, αλλά τον ήθελα το ίδιο με πριν.. Σε σημείο μάλιστα που κάποια στιγμή σκεφτόμουν πως θα αποδεχόμουν ακόμα και το να καταλήγαμε τρίο - εγώ, αυτός κι ο σύντροφός του -, παρότι γενικά δε με λες και σεξουαλικά απελευθερωμένη ή έμπειρη!Δεν ξέρω πώς να εξηγήσω το γεγονός ότι έκανα μια τέτοια σκέψη, που σχεδόν άγγιξε τα όρια της επιθυμίας, να δεχτώ δηλαδή την πιθανότητα να μοιράζομαι τον άντρα που έχω ερωτευτεί με έναν άλλο άντρα, ενώ το να τον μοιραζόμουν με γυναίκα δεν το δέχομαι ούτε σαν σκέψη! Να φταίει το γεγονός ότι είμαι σχετικά άπειρη κι απλώς αναζητώ νέες εμπειρίες μπας και μάθω πια τον έρωτα; Και το γεγονός ότι προτιμώ τους πιο θυληπρεπείς άντρες από τους νταγλαράδες που μοιάζουν να ξεχυλίζουν τεστοστερόνη, να είναι απλώς θέμα προσωπικού μου γούστου ή μήπως με τρομάζει η πολλή αρρενωπότητα στην όψη επειδή τυγχάνω μικροκαμωμένη κι "εύθραυστη"; Ίσως λίγο απ' όλα..