ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ώρες ώρες αρχίζω να με φοβάμαι..Πάντα θεωρούσα ότι ήμουν διαφορετική από τους άλλους, σε πολλά επίπεδα, ότι κάτι δεν πάει καλά με το μυαλό μου, ότι δεν ταιριάζω τόσο με τους γύρω μου..Είτε ήταν φίλοι, είτε συμμαθητές/φοιτητές, είτε οικογένεια, είτε σχέσεις..Από τότε που με θυμάμαι ήμουν αυτοκαταστροφική, με τρομερές αλλαγές στη διάθεση χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο, δεν είχα αίσθηση του κινδύνου φτάνοντας σε σημείο να κάνω παράτολμα πράγματα, είμαι απίστευτα παρορμητική, με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι σχέσεις μου (είτε φιλικές, είτε ερωτικές) είναι ασταθείς και κυρίως, δεν μπορούσα να κάνω ρεαλιστικά όνειρα και να θέσω μακροπρόθεσμους στόχους που να έχουν υπόσταση στη συγκεκριμένη πραγματικότητα..Πρόσφατα, άρχισα να ψάχνω λίγο για τα άτομα με οριακές διαταραχές, τους sociopath, τους σχιζοφρενείς και άρχισα να παρατηρώ ολοένα και μεγαλύτερες ομοιότητες με μένα..Σε σημείο να βρίσκω τον εαυτό μου στις 9 από τις 10 περιπτώσεις..Και όλα άρχισαν να έχουν μια εξήγηση..Απ'τον τρόπο που σκέφτομαι, από το γεγονός ότι δεν μπορώ να νιώσω κοινωνικά παραγωγική, έως και τα ελαττώματά μου (αναβλητικότητα, κακή σχέση με το χρόνο/χρήμα, κυνικότητα σε ορισμένες καταστάσεις, επικριτικότητα με το "μέσο" άνθρωπο)..Το θέμα είναι ότι ακόμα και αν φαινομενικά δείχνω εντάξει, ακόμα και αν έχω πολλούς φίλους, είμαι κοινωνική, έχω πέραση στους άλλους ως άτομο και είμαι ευφυής, νιώθω παράταιρη και απρόσιτη τον περισσότερο χρόνο..Ότι κάτι δεν πάει καλά..Το συζήτησα πρόσφατα με κάποια άτομα και ενώ στην αρχή ήταν κάθετοι ότι όλα αυτά είναι ιδέα μου γιατί δείχνω "φυσιολογική" έχοντας στο μυαλό τους το σχιζοφρενή ως κάποιον μανιακό-τρελό-επικίνδυνο που θα βγάλει μαχαίρι και θα σφάζει κόσμο επειδή ακούει φωνές στο κεφάλιτου, όταν τους εξήγησα τα χαρακτηριστικά του ατόμου με σχιζοφρένεια, άρχιζαν να τα συνδέουν και να πιστεύουν ότι θα ήταν καλό να δω έναν ψυχολόγο..Εγώ, ως άτομο, δεν πιστεύω ότι η σχιζοφρένεια είναι κάτι κακό ή ενοχικό που πρέπει να γιατρευτεί για να γίνεις "φυσιολογικός", εκτός και αν φτάσεις να βλάπτεις τους άλλους ή τον εαυτό σου..Και φυσικά, ακόμα και τότε, όχι με τη βοήθεια φαρμάκων/λοιπών ανάλογων μεθόδων..Απ'την άλλη όμως, θα με βοηθούσε πάρα πολύ να ξέρω τι ακριβώς πρέπει να κάνει ένα άτομο με σχιζοφρένεια και κατά πόσο μπορεί να γίνει έστω και λίγο κοινωνικά παραγωγικός, ώστε να μη συνεχίζω επ' άπειρον να ζω παρασιτικά εις βάρος των δικών μου..Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω..Και αρχίζω να φοβάμαι..