ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μπαίνω στο τετάρτο έτος της σχολής μου. Βρίσκομαι σε μια περίοδο της ζωής μου όπου κάνω γιγάντιες προσπάθειες να είμαι ευτυχισμένη και αγαπημένη με τον εαυτό μου. Και τα κατάφερνω.Εντελώς τυχαία ειδα το ημερολόγιο μου,με καταγραφές από την πρώτη γυμνασίου μέχρι την τρίτη λυκείου και σκόρπια φύλλα γραμμένα με συναισθήματα και γεγονότα μέχρι και πέρισυ. Τα διάβασα ένα προς ένα και μετά τα εσκιζα. Ήταν ένα τετράδιο γεμάτο θλίψη,θυμό,απελπισία... Φύλλα χαρτιών γεμάτα πικρά δάκρυα για ότι κακό μου προκάλεσαν, για ότι και εγω η ίδια προκάλεσα. Συνειδητοποιησα πόσο δεμένη ήμουν με αυτό το τετράδιο καθώς εσκιζα τα φύλλα,ένιωθα τα χέρια μου να τρέμουν στην αρχή και ένα κομμάτι του εαυτου να θελει να ουρλιάξει που κάνω κάτι τέτοιο.Τελείωσε όμως. Οι άσχημες αναμνήσεις δεν πρέπει να γράφονται και να υπενθυμίζουν.Οπότε πικρό μου παρελθόν, αντίο!!!!