Σε νιωθω! Να σκεφτεσαι οτι δεν εισαι η μονη,μπορει να σου δωσει κουραγιο! Ειναι η σωματικη και ψυχολογικη κουραση που εχουν συσσωρευτει,το αγχος.. Σπανε τα νευρα σου,ειναι απολυτως φυσιολογικο,μην αισθανεσαι ενοχες! Καλο ειναι να περιορισεις την αυτοκριτικη, γιατι σου κλεβει ενεργεια! Να σκεφτεις πρωτα τον εαυτο σου και να τον νταντεψεις και λιγακι,εχεις κανει μεγαλη προσπαθεια!Δωσε οσα μαθηματα αντεχεις,ακομη και ενα ή κανενα,ριξε λιγο τους ρυθμους!Η προτεραιοτητα σου ειναι παντα η υγεια σου,οχι το πτυχιο!Αν δεν εχεις το ενα,δεν θα ερθει ουτε το αλλο!Στο τελος ολα καλα θα πανε!
7.9.2016 | 03:40
Θέλω να αποσυρθώ.
Το τελευταίο διάστημα βιώνω τη πιο πιεστική περίοδο της ζωής μου . Μετά απο ενα μαραθώνιο διαβασνατος τα τελευταια 2μιση χρονια κ εχοντας περασει 30 μαθηματα ..μου μενουν πλεον 7 για πτυχιο και εκει που λεω οκ παμε το χουμε ....με πιανει μια κριση γυρω στα μεσα αυγουστου και ολα αλλαξαν!!! Δεν μπορω να αφομοιωσω τιποτα . Δεν εχω κουραγιο ουτε το βιβλιο να ανοιξω . Μια απιστευτη αρνηση ,μια συνεχης ταση για υπνηλια , πονοι σε ολο το σωμα ,απαισιοδοξια φουλ και το χειροτερο ..... Κλαααααααμα!!! Διαβαζω μια σελιδα και με πιανουν τ κλαματα . Ξυπναω κοιμαμαι ,ενα και το αυτο . Νιωθω σα ζωντανη νεκρη χωρις να ξερω πώς να με βοηθησω . Επισης ,μου κατσανε και κατι αναποδιες στη προσεχη εξεταστικη με δυο μαθηματα που πρεπει αναγκαστικα ν τα δωσω τωρα αντι του φλεβαρη που ηθελα και ...αναγκάστηκα να αλλαξω ολο μ τ προγραμμα τελευταια στιγμη και διαβαζοντας 15 ωρες τη μερα για ν τα προλαβω γτ ειναι κ παλουκια !!!! Δε ξερω τι μ συμβαινει αλλα νιωθω οτι απλα θελω ν αποσυρθω απο ολα !!!! Να κουλουριαστω στην αγκαλια της μητερας μου και να κλαιω για ωρες .....σημειωτεον ,ειμαι 25χρ ....που σημαινει οτι ειμαι ακομα πιο ξεφτιλα που ακομα δν εχω παρει πτυχιο . αυτα . Παραληρημα πάλι ......
2
