ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.9.2016 | 22:27

Να χωρίσω ή να μείνω σ' αυτή τη σχέση;

Εδώ και τρία χρόνια διατηρώ μια σχέση με έναν αρκετά μεγαλύτερό μου, εγώ μόλις πριν ένα μήνα έγινα τριάντα κι αυτός είναι ήδη σαράντα χρονών, χωρισμένος με ένα αγοράκι που πηγαίνει δημοτικό. Το θέμα είναι ότι, λόγω της συμπεριφοράς του, της ζήλιας, της κτητικότητας, των αντιδράσεων μερικές φορές από μέρους του παιδιού του (είναι αρκετά κακομαθημένο και εμφανίζει πολλές φορές άσχημη συμπεριφορά) αλλά και του γεγονότος ότι πλέον δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ (τον είχα πιάσει πριν ένα χρόνο να με κερατώνει), δεν ξέρω αν μπορώ να συνεχίσω πλέον αυτή τη σχέση. Περιττό να πω ότι οι γονείς μου από την πρώτη στιγμή που έμαθαν γι' αυτή τη σχέση είναι αντίθετοι. Ακόμη κι αδερφή μου που συνήθως είναι πολύ υποστηρικτική πάντα, μου λέει εδώ κι ένα χρόνο να χωρίσω. Το ίδιο και το φιλικό μου περιβάλλον.Πρόσφατα γνώρισα ένα παιδί στον εργασιακό μου χώρο, το οποίο μου έδειξε από την πρώτη στιγμή ενδιαφέρον και μου μίλησε πολύ σοβαρά για το τι θέλει από τη ζωή του κλπ. Απ' την άλλη η σχέση μου όλο μου λέει ότι θα γίνει πιο σοβαρό το μεταξύ μας κι όλο το τρενάρει βρίσκοντας πολλών ειδών δικαιολογίες (οικονομικά, εργασιακά κλπ). Πιστεύω ότι κατά βάθος με αγαπάει και υπάρχουν πολλές φορές που βλέπω ότι με προσέχει ή με φροντίζει, αλλά πλέον έχω αμφιβολίες για το αν αυτός ο άνθρωπος είναι ο κατάλληλος για μένα. Αν τελικά χωρίσω μαζί του θα γίνω η κακιά της υπόθεσης (ήδη έχει περάσει ένα διαζύγιο). Κι αν το παιδί που γνώρισα τελικά αποδειχθεί σκάρτος και χάσω έναν σωστό άνθρωπο από τη ζωή μου; Είμαι μπερδεμένη...
12
 
 
 
 
σχόλια
Παρόλο που η κοινωνία μας κατευθύνει να λογίζουμε το παιχνίδι των σχέσεων με όρους ανταλλακτικούς (τι κερδίζω ή τι χάνω και πόσο ρισκάρω) η πραγματική πλήρωση έρχεται μόνο αν ακολουθήσουμε αυτό που λέει η καρδιά μας κι ας "χάσουμε" στο τέλος. Είσαι 30. Δεν είσαι 60. Μην σκέφτεσαι σαν 60.
Η σχέση σου έχει πολλά προβλήματα και δεν οφείλονται στο ότι έχει ήδη παιδί. Κατά τη γνώμη μου είναι φως φανάρι τι πρέπει να κάνεις. Και δε χρειάζεται ΄να χωρίσεις για να είσαι με τον άλλον αλλά επειδή εσύ χωρίς τον φίλο σου θα είσαι πολύ καλύτερα απ'ό,τι φαίνεται. Αν ο άλλος αποδειχθεί σκάρτος, τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Ο νυν όμως έχει μπει ήδη στη μαύρη λίστα.
Θα συμφωνήσω με αυτά που είπαν οι υπόλοιποι σχολιαστές και θα προσθέσω ότι το αν θα φανείς η κακιά της υπόθεσης θα έπρεπε να είναι το τελευταίο που σε απασχολεί.Πρόκειται για τη ζωή σου κι όχι για το τι θα πει ο κόσμος (ακόμα κι αν ο κόσμος είναι ο νυν σου).Πάρε λοιπόν μια απόφαση σύμφωνα με τα δικά σου θέλω κι όχι σύμφωνα με τα θέλω των άλλων.
Πως ειναι σωστος αυτος που σε κερατωσε και τωρα το παει για σοβαρα αλλα ολο βρισκει δικαιολογιες?Αν τον ηθελες πραγματικα και αν ηθελες να το πατε σοβαρα δε θα ειχες ολες αυτες τις αμφιβολιες, και σιγουρα οχι σε βαθμο που θα σκεφτοσουν να τον χωρισεις για καποιον αλλο.Και ΑΝ τον χωρισεις καντο γιατι δεν τον θες, οχι γιατι μετεφερες ολες τις ελπιδες σου στον καινουργιο. Τα βαρη και τις προσδοκιες δεν μπορεις να τα φορτωσεις στο παιδι απο τη δουλεια, ουτε φυσικα και να τον κατηγορησεις ποτε επειδη 'παρατησες αλλον για χαρη του' (λεμε τωρα, γιατι δε φαινεται ετσι η κατασταση).Εγω σου προτεινω να σκεφτεις για τον καθενα ξεχωριστα. Ο μεγαλος παντως μονο κελεπουρι δε φαινεται, κι αφου σε εχει απατησει κιολας ανετα μπορεις να του πεις 'σορρυ, νομιζα οτι το ειχα ξεπερασει αλλα τελικα δεν μπορω να σε εμπιστευτω και να σε δω σοβαρα' και να ξεμπερδεψεις.
Η πιθανοτητα να μεινεις για καποιο χρονικο διαστημα μονη σου, να παρεις τις αποστασεις σου για να ξεδιαλυνεις τη σκεψη σου, δεν παιζει ε; Εμ, ετσι ειναι. Οσοι δεν αντεχουν τη μοναξια τους, βολοδερνουν δεξια κ αριστερα σε 'ο,τι κατσει' μονο και μονο για να βρισκονται σε σχεση. Αυτοι λοιπον, συνηθως δεν ευτυχουν ποτε, γιατι δεν προλαβαινουν καλα καλα να μαθουν ποιοι ειναι και τι θελουν απ'τη ζωη, με αποτελεσμα να μην επιλεγουν επι της ουσιας οι ιδιοι, αλλα να τους επιλεγουν οι αλλοι με βαση τις δικες τους αναγκες και προτεραιοτητες. Ψευδαισθηση λοιπον οτι εχεις επιλογη.
Σύμφωνα με όσα έγραψες, η σχέση σου έχει μόνο αρνητικά, φοβάσαι να μείνεις ξεκρεμαστη χωρις σχέση κ τώρα που κάποιος έδειξε ενδιαφέρον, θυμηθηκες πως δεν σε καλύπτει αυτός που είστε μαζί. Τέλος, λες " αν ο καινούριος αποδειχθεί σκαρτος, θα χάσω έναν σωστό άνθρωπο..." ποιος είναι σωστός ; Αυτός που είχες πιάσει να σε κερατωνει;Σε ενα πράγμα συμφωνω, στο ότι είσαι μπερδεμένη. Κ όχι ως προς τον ποιον θα διαλέξεις, αλλά ως προς το τι ψάχνεις στη ζωή σου κ τι σε κάνει ευτυχισμένη.
Αν ήμουν στη θέση σου δεν θα επέλεγα έναν σύντροφο που ήδη έχει παιδί, αλλά έναν ελεύθερο. Επίσης από τη στιγμή που έχεις δει με τα ίδια σου τα μάτια να σε απατά, γιατί απορείς το τι θα κάνεις μαζί του? Ακόμα μαζί του είσαι?? Από τη στιγμή που σε βλέπει κάποιος άλλος σοβαρά γιατί δεν δίνεις μια άλλη ευκαιρία στον εαυτό σου? Γιατί να γίνεις η κακιά της υπόθεσης? Έχεις απλώς μια σχέση μαζί του που δεν σε σέβεται και δεν αγαπά πραγματικά αφού σε απάτησε. Θα ήθελες να γίνεις μητέρα ενός παιδιού που δεν σε βλέπει ως μητέρα του? (γιατί δεν είσαι κιόλας).
Εννοείται ότι όλοι οι άνθρωποι, ακόμη κι αυτοί που έχουν ένα χωρισμό από γάμο στο ενεργητικό τους αξίζουν να ξαναφτιαξουν τη ζωή τους. Ο συγκεκριμένος την πληγωσε και προφανώς της έχει προκαλέσει χαμηλή αυτό εκτίμηση, αλλιώς δεν εξηγείται γιατί ακόμη και μετά από τόσα αρνητικά που έχει απαριθμισει μιλάει για ένα ''σωστό" άνθρωπο.
Ενα παιδι από προηγούμενο γαμο επιβαρυνει την προσωπικη ζωή του γονέα. Αυτο ΙΔΙΩΣ συμβαινει στις γυναικες γιατι συνηθως οι γυναικες συνηθως έχουν την επιμελεια Επιπλέον οι ανδρες δε θελουν να πανε σε γαμο με γυναικα χωρισμενη με παιδι για τους ευνοητους λογους (εγωίσταροι).Οσο για τη συγκεκριμενη περίπτωση, το προβλημα συμφωνω οτι δεν ειναι ΚΑΙ ΤΟΣΟ το παιδι αλλά ο πατερας που ειναι κτητικος ζηλιαρης ΚΑΙ άπιστος.Λεω για το παιδί οτι δεν ειναι ΚΑΙ ΤΟΣΟ προβλημα διότι στην πραγματικοτητα ΕΙΝΑΙ προβλημα μιας και αντιδρα, όπως φαινεται στην εξομολόγηση.
Scroll to top icon