Αγκαλια και κουβεντα. Ειναι απιθανο το τι καταλαβαινουν τα πιτσιρικια! Τα αγορια ειναι ζωηρα αλλα μηπως σε ζηταει με αυτον τον τροπο; ξερω παρομοια περιπτωση που ξεπερασανε τα προβληματα με την αγκαλια.Βεβαια δυσκολο με δυο παιδια αλλα και αυτο που περνας δεν ειναι ευκολο. Μηπως του μεταφερεις εκνευρισμο η αγχος; Εγω το εκανα και σαν πρωταρα αργησα να καταλαβω τι φταιει.
16.9.2016 | 16:46
Ντρέπομαι και που το σκέφτομαι...
επειδή δεν μπορώ να το πω πουθενά αλλού, το λέω εδώ αν και ξέρω εκ των προτέρων τί θα ακούσω.Έχω ένα κοριτσάκι σχεδόν 7 κι έναν μικρούλη 1,5 έτους... η μεγάλη ένας άγγελος, όλα της τα χρόνια, απίστευτα καλό παιδί και εύκολο, ύπνος φαί κλπ όλα ακούραστα.Κι ερχόμαστε στον δεύτερο, τον "μπέμπη τον τρομερό"! Από τη μέρα που γεννήθηκε, συνέχεια γκρίνια κλάμα και πείσμα, δύσκολος στον ύπνο, δύσκολος στο φαί, όχι πάρκο, όχι καρότσι, πουθενά δε στέκεται, σκαρφαλώνει παντού (περπάτησε 9 μηνών!!!!!) μου έχει βγάλει την πίστη! ΄Έχουμε εφαρμόσει τα πάντα, συμβουλές από ειδικούς, τίποτα, καμία βελτίωση. 1,5 χρόνο δεν έχω κοιμηθεί βράδυ πάνω από 4 ώρες συνεχόμενες, και να ξύπναγε σαν άνθρωπος πάει στο καλό - ξυπνάει πάντα ουρλιάζοντας, να σου φεύγει η ψυχή! Τίς λίγες ώρες που θα βρεθεί λιγάκι ήρεμος είναι το πιο γλυκό και χαμογελαστό πλάσμα, αλλά είναι υπερβολικά λίγες. Τον αγαπάω ασφαλώς, αλλά έρχονται ώρες που εύχομαι να είχα μείνει στο ένα παιδί, με έχει γονατίσει, δεν αντέχω άλλο. Ορίστε το είπα. Πέστε να με φάτε :(
1
