ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω σχέση έναν χρόνο και έχω ξενερώσει. Της είμαι ο πρώτος της και έχει κολλήσει. Της φαίρομαι πολύ καλά, προσπαθώ πάρα πολύ σκεφτείτε ότι είμαι σαν δάσκαλος της (μου το έχει πει με κάποιον τρόπο σαν σπόντα) και γενικά είμαι ντόμπρος απέναντι της, ούτε δικαιώματα ούτε τίποτα. Το μόνο αρνητικό που μου το λέει και το αντιλαμβάνομαι είναι ότι δεν βγαίνουμε αρκετά έξω.Ο λόγος που ξενέρωσα είναι γιατί δεχομαι πίεση σαν να είμαι παντρεμένος ή λες και έχω δευτερη μάνα. Μπορεί να μου πείτε ότι ενδιαφέρεται το κορίτσι αλλά εγώ ήμουν ξεκάθαρος από την αρχή ότι δεν μπορώ την πίεση αλλά ας το κάνουμε πέρα αυτό. Ένας άλλος λόγος είναι ότι όταν δεν έχω καθόλου αυτοπεπίθιση, θέλω να μου πει έναν καλό λόγο να πάρω τα πάνω μου, όπως κάνω εγώ όταν αυτή βρίσκεται στην ίδια θέση μαζί μου. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που έχετε εσείς τα "κορίτσια" είναι η ζίλια, μεγάλο πρόβλημα αυτό όταν ξεπερνάει τα όρια. Βγαίνουμε έξω και καθόμαστε να κοιτάξουμε την θάλλασα και να είμαστε αγκαλιά αλλά αυτή βλέπει εμένα άμα βλέπω άλλες (χωρίς να την έχω δώσει το δικαίομα) και ελέγχει γύρο άμα με/μας κοιτάνε. Για αρχή "έσκυβα" το κεφάλι (3 φορές έγινε αυτό) να δω άμα καταλάβει ότι δεν με νοιάζει το γύρο περιβάλον και θέλω να της δείξω ότι θέλω να επικεντροθή σε εμένα για να περάσουμε καλά εκεί που βρισκόμασταν αλλά τίποτα (πιστευω λίγο λάθος τρόπος), της εξήγησα με λόγια και λέει ότι δεν το κάνει επιτηδες αλλά ακόμα τίποτα. Ακόμα και στο σεξ άρχισα να βαργιέμαι γιατί δεν ικανοποιούμε αντίθετα με αυτή αλλά δεν με πειράζει τόσο αυτό. Σκεφτήτε ότι όλα αυτά τα έχουμε συζητήσει αρκετές φορές.Επειδή δεν αντέχω άλλο δεν ξέρω τι να κάνω. Να κάνω υπομονή και αν ναι τι να κάνω ή να την χωρίσω με έναν όσο πιο ήρεμο τρόπο γίνεται?