ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαστε φιλοι,αλλα οποτε συναντιομαστε κατι υπαρχει στην ατμοσφαιρα,ματιες,υπονοουμενα και μια ανεξηγητη ελξη.εγω στις αρχες που τον ειχα γνωρισει τον ειχα καψουρευτει αλλα με τον καιρο περασε,γνωρισα ενα παιδι που ειμαι μαζι του 2 χρονια.ο φιλος το ειχε καταλαβει οτι τον γουσταρα και μου το ειπε προσφατα και αρχισε να μου κανει ζηλιες κ παραπονα επειδη δεν συναντιομαστε οπως παλια.του εξηγησα οτι τα πραγματα εχουν αλλαξει και αρχισα να ειμαι πιο τυπικη μαζι του για να μην παρεξηγουμαι.προσφατα εκεινος θα πηγαινε με την κοπελα του ενα ταξιδι κ προσφερθηκα να του δωσω ενα ταξιδιωτικο οδηγο και να του πω τι αξιζει να δουν κ τι οχι.δεχτηκε με χαρα οπως μου ειπε γιατι ειχαμε να βρεθουμε κανα 5μηνο.αφου γυρισε μου ειπε να βρεθουμε για να μου φερει τον οδηγο,που τελικα δεν τον εφερε για να τον δωσει την επομενη φορα.οταν συναντηθηκαμε μου ειπε πως ολο αυτο ηταν αφορμη για να τον δω και και να αρχισουμε επικοινωνια και μου την επεσε γιατι ξερει λεει οτι τον γουσταρω ακομα.νευριασα γιατι καταλαβα οτι δεν τον εφερε επιτηδες.του ειπα οτι παρεξηγησε τις προθεσεις μου και δεν ειχα τετοιο σκοπο και αν θελει να ειμαστε φιλοι οκ αλλιως να σταματησουμε καθε επικοινωνια.αυτος επιμενει και λεει οτι αρνουμαι το προφανες και εχω φτασει σε σημειο να αμφιβαλω για τον εαυτο μου.μου ειπε οτι η συμπεριφορα μου ειναι ανωριμη κ απαραδεκτη και να ζητησω συγνωμη.αναρωτιεμαι εκανα κατι λαθος;τι πιστευετε;πως να φερθω;