ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα σε ολους!!! Ειμαι 19 χρονων και μπαινω στα 20 και νιωθω τελειως αδεια!!! Νομιζω δεν υπαρχει λογος που ζω!!! Εχω προβληματα( ψυχολογικα περισσοτερο) εχω φιλες επιφανιακες που κανω τα παντα για αυτες και οταν ολα ειναι καλα με ξεχνανε!!! Δεν εχω καποια ΚΑΛΗ φιλη που να νοιαζεται πραγματικα για εμενα οπως εγω για αυτες!!! Για παραδειγμα πριν δυο εβδομαδες χωρισε μια φιλη μου και ηταν πολυ χαλια!!! Ημουν ολη μερα διπλα της!!! Οταν λεω ολη μερα...ολη μερα!!! Ενω πιεζομουνα σε θεμα χρονου εγω εκει συνεχεια για να μην ειναι μονη της και κλεινεται στο σπιτι της και γινεται ακομα χειροτερα!! Και της εκανε καλο!!! Εγινε καλα !! Τωρα ειναι καλα!!! Αλλα μετα εμενα με ξεχασε !!! Δεν ενδιαφερεται αν εγω ειμαι καλα!! Το προσπερναω αυτο λεω νταξει οταν χωριζει καποιος γινεται πολυ εγωιστης και σκεφτεται οτι μονο αυτος εχει προβληματα στον κοσμο αυτο!!! Τρεχω για δουλειες των φιλων μου ( που δεν μπορουν να κανουν λογω δουλειας και αποστασης) πιεζομαι εγω γιατι και εγω δουλευω!!! Αλλα πραγματικα το κανω μεσα απο την καρδια μου!!! Και παλι μετα εγω δεν υπαρχω!!! Επιφανειακες φιλες ισως!!!? Δεν ξερω!!! Ισως δινω περισσοτερα απο οσο πρεπει!!!?Μισω τον ευατο μου!!! Δεν μου αρεσει τιποτα πανω μου!!! Ειμαι παχυσαρκη μεχρι αηδιας (80 κιλα με 1.61 υψος) προσπαθω συνεχεια με διαιτες αλλα παντα τα παραταω!!! Ετσι ειμαι ανασφαλης!! Δεν εχω κανει ποτε μου σχεση γιατι ντρεπομαι για τον ευατο μου!!! Δεν μου αρεσει η ζωη μου!! Θελω πολυ να την αλλαξω λεω λεω λεω αλλα δεν κανω τιποτα για εμενα τελικα!!! Εχω αγαπησει πραγματικα ανθρωπους αλλα εμενα δεν με εχει αγαπησει ποτε κανεις!!! Δεν ειναι απαισιο ολο αυτο? Μιλαω σε αγνωστους γιατι πολυ απλα δεν μπορω να μιλησω σε ''δικους μου'' ανθρωπους!!! Αυτα...ηθελα καπου να τα πω να ηρεμησω!!!