ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας. Δεν ξέρω απο που να αρχισω και που να τελειωσω. Νιωθω ενα απέραντο κενο, μια διαχυτη μοναξια. Ειμαι 20 εχω καλους γονεις, καθολου καλη οικονομικη κατασταση, εχω περασει στη σχολη που ηθελα που ειναι υψηλοβαθμη, αλλα... Αλλα ειμαι σε μια φαση που η μανα μου εχει παθει μια καταθλιψη και με επηρεαζει. Ο πατερας μου ολη μερα σχεδον δουλευει και οταν δεν δουλευει δεν ειναι και φοβερα συζητησιμος απλα καθεται πινει καφεδες και βλεπει τηλεοραση. Με ακουει αν του μιλησω αλλα δεν καταλαβαινει. Η μανα μου, ολη μερα μεσα στο σπιτι, ανεργη, ντυνεται σαν την κουρελου, ειναι με τα μουτρα κατεβασμενα και εχει μια κακομοιρια που δε λεγεται. Οκ δεν δινω σημασια εκει. Ας πουμε ο καθενας περναει τα δικα του. Εχω κρατησει μια κολλητη απο το σχολειο η οποια με προδωσε με τη συμπεριφορα της, δεν θελω να μπω σε λεπτομέρειες γιατι φοβαμαι ταυτισεις εστω και ετσι ανωνυμα, δεν χαιρεται με τη χαρα μου και με ανταγωνιζεται σε συγκεκριμενα θεματα... Εχω κανει κ αλλες παρεες απλως δεν με γεμιζουν. Νιωθω οτι δεν εχω προτυπο, εναν ανθρωπο νς μου δωσει δυναμη, κατι. Δεν εχω στήριγμα. Δεν εχω αγορι. Ολες οι περιπτωσεις ηταν αποτυχημενες τελικα, δεν αφησα το θεμα να προχωρησει γιατι απογοητευτηκα απο τον καθενα ξεχωριστα. Και τι δε θα εδινα να ειχα εναν ανθρωπο, να με καταλαβαινει, να νοιαζεται, να χαιρεται με τη χαρα μου, και να μου μεταδιδει αυτοπεποιθηση, και να ειμαι ο εαυτος μου οταν ειμαι μαζι του. Και ας ηταν και κολλητος και κολλητη και γκομενος. Ακομα και καποιος ηλικιακα μεγαλυτερος/μεγαλύτερη. Μου κοστισε η προδοσια της κολλητης και η κακια και η ζηλεια. Μου κοστισαν τα ψεματα της. Μου κοστισε το οτι την εβαλα πιο ψηλα απο οτι εκείνη εμενα. Και το χειρότερο.. Μου κοστίζει που δεν καταλαβε και δεν θς καταλαβει. Οι άνθρωποι σε πληγωνουν και μετα το παίζουν οτι εσυ τους πληγωσες. Με πληγωνει που οι περιστασεις ειναι ετσι που δεν μπορω να της την πω και αηδιαζω καθε φορα που μιλαω εστω πιο αραια μαζι της. Αληθεια πουθενα. Γιατι ρε παιδια; Τοσοι και τοσοι γραφουμε εδω, μιλαμε για τα ιδια προβληματα, δεν μπορουμε να γνωριστουμε ολοι εμεις οι ονειροπολοι να ονειρευτουμε και να ζησουμε τα ονειρα μας μαζι; Γιατι να μην θελουμε αγαπη και ανιδιοτελεια; Νιωθω οτι θα ειμαι για παντα μονη. Σε ολα τα επιπεδα..