__________________
1.
Α, μπα; ΟΥυυ Πως επηρεάζουν ΤΟΣΟ τα πρότυπα τη ζωη μας ; Το χω Ζήσει κ γω κ οι άλλες πως γίνεται ο γκόμενος σου να σε εχει δίπλα του αυθόρμητη νατουραλ κ μη και να κοιτάει παντα ενα ξεκωλο; ΠΟΤΕ ως πρότυπο μια ΟΜΟΡΦΗ νορμαλ κοπελα
ΠΑΝΤΑ αυτήν πατσαβούρα η μη που θα τα δείξει όλα-Κονφιουζτν
Ο φίλος σου αδυνατεί να δει πόσο υπάκουα ανταποκρίνεται στα πρότυπα, είναι αλήθεια. Ακριβώς όπως κάνεις κι εσύ.
Και εσύ, η «νάτουραλ» (ή «αυθόρμητη»), και το «ξέκωλο» (ή «πατσαβούρα»), έχετε μάθει ότι η προσοχή ενός άντρα είναι υπέρτατη επιβεβαίωση. Η διαφορά σας είναι ότι έχετε επιστρατεύσει άλλη μέθοδο που πιστεύετε ότι είναι πιθανότερο να σας την εξασφαλίσει. Οι κοπέλες που ακούν από μωρά πόσο ωραίες είναι, επενδύουν στην εμφάνιση, οι κοπέλες που πιστεύουν στην πχιότητα, επενδύουν στο «νάτουραλ» και στο «αυθόρμητο».
Ακριβώς όπως ο φιλαράκος σου, διαχωρίζετε τις γυναίκες σε Αγίες και σε Πόρνες, σε αυτές που είναι για Σπίτι και αποκαλύπτουν την σεξουαλικότητα τους υπό προϋποθέσεις, και σε αυτές που την δίνουν παντού και είναι Β' Διαλογής. Εσύ που έκανες το σωστό, και διάλεξες την πχιότητα για να έχεις έναν άντρα δίπλα σου, νιώθεις εξαπατημένη που το καμάρι σου κοιτάει την πραμάτεια από τα καλάθια. Ο Άντρας είναι ο κριτής που αντιδρά σε ερεθίσματα σα να μην έχει χαρακτήρα και προσωπική βούληση, πλάσμα που ορίζεται μόνο από τις ορμές του, που αν δει κάτι γυαλιστερό, εντυπωσιάζεται.
Αν θέλεις να μην έχεις γκόμενο που κοιτάζει περαστικές ξελιγωμένος, φτιάξτα με έναν γκόμενο που δεν κοιτάει περαστικές ξελιγωμένος, και αν το κάνει, μην κατηγορείς τις περαστικές, αλλά αυτόν.
__________________
2.
Όλο παρηγορούμε φίλους και γνωστούς στα γκομενικά λέγοντας "δε σου αξιζε αυτός που σε παρατησε" κλπ. Έχω μια γνωστή σε κοινή παρέα που όλο την παρατάνε οι γκόμενοί της. Και σε ξεσπάσματά της αναρωτιέται τι γκαντεμιά τη δέρνει και την αφήνουν όλοι. Εγώ θεωρώ ότι λογικό να τη χωρίζουν γιατί είναι μικρόψυχη, κατίνα, προσκολλάται, την νοιάζουν μόνο τα γκομενικά και παρατάει όλα τα υπόλοιπα, και γενικά είναι κενή σαν άνθρωπος. Δε μπορείς να τα πεις αυτά. Αλλά θες, καίγεσαι. Τι λες λοιπόν;
Νομίζω ότι είναι λάθος η αίσθηση που κυριαρχεί, ότι μόνο οι καλοί άνθρωποι κάνουν σχέσεις. Όλοι μπορούν να κάνουν, όσο κενοί και αν είναι, αρκεί να βρουν κάποιον με την ίδια ποιότητα κενού. Οι σχέση γίνεται από κοινή απόφαση, δεν χρειάζεται να πετύχει, μπορεί να υπάρχει και χωρίς επιτυχία. Η ποιότητα της σχέσης βέβαια είναι άλλο καπέλο, για ψυχολόγους.
Σου το λέω για να μην παραξενευτείς όταν βρει αυτόν που δεν θα την παρατήσει.
__________________
3.
Θρησκευτικός ή πολιτικός γάμος;
Εγώ πιστεύω πως δεν έχει διαφορά. ...
Να τι παθαίνει κανείς όταν γεννιέται με το προνόμιο της ελεύθερης επιλογής. Νομίζει ότι όλα είναι ίδια.
Αν δεν υπήρχε διαφορά, δεν θα είχε περάσει η Εκκλησία εκατό χρόνια πολεμώντας. Αν νομίζεις ότι αυτή η αντίσταση, η θρησκευτική και η κοινωνική που τώρα βρίσκονται στο παρελθόν, δεν επηρεάζουν το παρόν σου, τότε τώρα είσαι ανενημέρωτος, και είσαι απροετοίμαστος, και απροστάτευτος για το μέλλον σου.
Και για να πούμε και το προφανές, πέρα από το πολιτικό μέρος: είναι εντελώς διαφορετικές τελετουργίες. Πραγματικά δεν ξέρω τι εννοείς. Ότι στο τέλος είσαι παντρεμένος;
__________________
4.
Αγαπητή μου Λένα,
έχω παρατηρήσει ότι όταν θέλω να αποφύγω κάποιον σε φιλικό επίπεδο, που δεν μου κάνει για παρέα, βρίσκω δικαιολογίες αντί να πω την αλήθεια. Για παράδειγμα, "δεν έχω χρόνο να βγούμε σήμερα", "έχω deadline και δεν προλαβαίνω μέχρι να παραδώσω" κ.τ.λ. Και το σέρνω τόσο πολύ που ο άλλος εκνευρίζεται, καταλαβαίνει ότι λέω ψέματα και στο τέλος μου επιτίθεται φραστικά και ειρωνικά. Μέχρι στιγμής μου έχει συμβεί αυτό δύο φορές. Και στην τελευταία διαδόθηκε ότι είμαι και ψεύτρα. Ενώ στην ουσία το έκανα για να αποφύγω διακριτικά τον άλλον, να το καταλάβει και να φύγει από μόνος του. Τι να κάνω για να μη βρεθώ πάλι να με λένε "ψεύτρα";
Katherine
Για να μην βρεθείς σε σημείο να σε λένε ψεύτρα (γιατί τα εισαγωγικά;) είναι αρκετά απλός ο τρόπος. Βασικά, αρκεί να μη λες ψέματα. Όταν αντί για την αλήθεια, λες κάτι άλλο, τότε λες ψέματα. Αν είναι δικαιολογίες με δικαιολογία «αποφεύγω διακριτικά τον άλλον», παραμένουν ψέματα. Λες ψέματα. Δεν χρειάζονται τα εισαγωγικά.
Η ευγενική άρνηση χωρίς να πληγώσεις τον άλλον είναι τέχνη, αυτό το έχεις καταλάβει, αλλά έχεις παρανοήσει την μέθοδο. Όταν λες όχι σε μια πρόσκληση, δεν είσαι υποχρεωμένη να αναφέρεις τον λόγο. Ένα «σόρι, δεν γίνεται σήμερα» αρκεί, και το πολύ που μπορείς να προσθέσεις είναι «ίσως μια άλλη φορά». Ευχαριστείς για την πρόσκληση, και λες αντίο.
__________________
5.
Γειά σου Άμπα!
σου έχω ξανά στείλει και άλλη φορά! έχω ένα θέμα με τις δύο ξάδερφες μου! μεγαλώσαμε μαζί, σαν αδερφές, έφυγα για εξωτερικό , πριν φυγω βασικα ποσα μηνυνατα και τηλεφωνα να κανονισουμε να βρεθουμε για ποτο για καφε για οτιδηποτε και παντα κατι συνεβαινε! εδώ και πέντε μήνες δε μου στείλανε ούτε ένα μήνυμα για καλή επιτυχία η να δουν πως είμαι και τι κάνω. κάνουν μόνο like στο Facebook και πες μου τι να το κάνω το like όταν είναι τελείως απαράδεκτες; σκέφτομαι ακόμα και να μην της καλέσω στο γάμο μου. είμαι κακια;- μπερδεγουει
Όταν κάποιος φεύγει, αλλάζει η καθημερινότητα του, αλλά όχι η καθημερινότητα των άλλων. Υπήρχε συχνή επαφή επειδή ήσουν μέσα στη ζωή τους, αλλά τώρα δεν είσαι. Είναι στενόχωρο, αλλά αναμενόμενο να μειωθεί η επικοινωνία από την μεριά τους. Μην το βλέπεις ως απόρριψη.
Το μηδέν μήνυμα σε πέντε μήνες λέει κάτι άλλο, βέβαια, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις η ερώτηση μου είναι: εσύ, έστειλες; Ή κάθεσαι και περιμένεις να σου στείλουν;
__________________
6.
Αμπα και αναγνώστες θελω τη γνωμη σας. Σε περιπτωση που ήσασταν σε κάποιο εστιατόριο για παραδειγμα και το μπιφτεκι που παραγγέλναται δεν ηταν και τόσο πετυχημένο,θα κάνατε παράπονα στο σερβιτορο; Εγώ προσωπικά δεν θα έλεγα τίποτα. Τι φταιει ο σερβιτορος αν για παραδειγμα η ντοματα ηταν λιγο άγουρη και δεν ταιριαζε στον δικο μου ουρανίσκο να ακούσει το κατσαδιασμα; Το συζητουσα με φιλους και η περισσότεροι είπαν οτι θα έκαναν παραπονα στο σερβιτορο. Εγω προσωπικα θεωρω βλακεία να ακούσει την δικια μου την γκρίνια ενας εργαζόμενος που κάνει τη δουλειά του και έχει τόσα στο κεφαλι του.Και μάλιστα γκρινια και σχόλια για κάτι που δεν μπορεί ο ίδιος να ελεγξει όπως με την ντόματα ας πούμε παραπάνω. Ποιά είναι η γνώμη σου; Εσύ τι θα έκανες/κάνεις;- Μαιρη
Όταν έχεις πρόβλημα με κάτι που πληρώνεις, όχι μόνο έχεις δικαίωμα να το μεταφέρεις στον υπεύθυνο, αλλά και υποχρέωση. Ο καταναλωτής έχει ευθύνες, και μια από αυτές είναι να ελέγχει την ποιότητα.
Όταν τρως σε εστιατόριο και πιστεύεις ότι το φαγητό δεν ανταποκρίνεται στην τιμή, τότε φυσικά και μπορείς να το πεις στον σερβιτόρο. Όχι επειδή φταίει ο σερβιτόρος, αλλά επειδή αυτός είναι ο μεσολαβητής μεταξύ του πελάτη και της κουζίνας, δεν βγαίνει ο μάγειρας για να σου σερβίρει. Είναι μέρος της δουλειάς του να αναφέρει τα σχόλια, και τα αρνητικά, και τα θετικά.
Όπως είναι ευθύνη σου να ελέγχεις την ποιότητα, ευθύνη σου είναι επίσης να κάνεις τα σχόλια/παράπονα με τρόπο που είναι σαφές ότι απευθύνεσαι στον υπεύθυνο για την ποιότητα και όχι στον σερβιτόρο. Το άλλο που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο είναι η ευγένεια. Το κατσάδιασμα είναι απαράδεκτο ακόμα κι αν είσαι επενδυτής στο εστιατόριο.
Αυτό που είναι δύσκολο είναι να εκτιμηθεί η αντικειμενικότητα της μαγικής φόρμουλας «ποιότητα σε σχέση με την τιμή». Για να διαμαρτυρηθείς, πρέπει να συμβαίνει κάτι που είναι αδιαμφισβήτητα απαράδεκτο (έλλειψη καθαριότητας, άψητο φαγητό, καμένο φαγητό) ή που σαφώς είναι χαμηλής ποιότητας σε σχέση με την τιμή. Εκεί γίνονται οι μεγάλες διαμάχες, και ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο. Το «όχι και τόσο πετυχημένο μπιφτέκι» τι θα πει; Αν δεν σου αρέσει το φαγητό κάπου, το δείχνεις με πολύ απλό τρόπο: δεν ξαναπάς. Ψηφίζεις κάθε μέρα με τα λεφτά σου.
__________________
7.
Λενα, πως εισαι:) Μπραβο σου για τη στηλη.. Θελω να μου λυσεις μια απορια μου. Ειμαι εικοσι, και εχω ακμη απο τα δεκαεξι, ευτυχως τον τελευταιο χρονο υποχωρει ομως μου εχει αφησει καποια σημαδια και ακομη βγαζω λιγα σπυρακια. Φοραω μεικ-απ σχεδον απο τοτε, και η αληθεια ειναι οτι εχω βρει το καταλληλο και καλυπτει αρκετα τα σημαδια μου κλπ. Πολλοι φιλοι μου μου λενε να μη φοραω γιατι σε μερικα χρονια θα καταστρεψω το δερμα μου, και πως πρεπει να μη νιωθω ασχημα που εχω ακμη, κανεις δεν θα με παρεξηγησει, και αλλα τετοια. α) Η αληθεια ειναι, πως οταν βγαινω εξω, οταν φοραω foundation εχω ηψυλοτερη αυτοπεποιθηση και νιωθω οντως πιο ανετα. Ισως αυτο να ειναι κομπλεξ, και να πρεπει οντως να σταματησω να βαφομαι; β)οντως το foundation μπορει να καταστρεψει την επιδερμιδα μου μετα απο καιρο παρολο που το καθαριζω καλα; (συνηθως αγοραζω απο φαρμακειο και δεν μου εχουν πει ποτε κατι τετοιο αλλα το ακουω συχνα και οχι μονο απο τους φιλους.)
Σ ευχαριστω Α Μπαα..
Το πώς θα εμφανίζεσαι στους άλλους είναι αποκλειστικά δικό σου θέμα και δεν χρειάζεσαι ούτε συμβουλές, ούτε κριτικές από τους άλλους. Είσαι ελεύθερη να ντύνεσαι και να βάφεσαι ή να μην βάφεσαι όπως νιώθεις εσύ ότι εκφράζεσαι καλύτερα, με τον τρόπο που εσύ νιώθεις περισσότερη αυτοπεποίθηση, και δεν χρειάζεται να δικαιολογηθείς ποτέ, σε απολύτως κανέναν.
Το πατρονάρισμα από τους άλλους για το πώς είναι σωστό να κυκλοφορείς με το πρόσχημα «την υγεία σου» είναι μια μορφή ελέγχου που αστυνομεύει την εμφάνιση των «καλών» κοριτσιών που δεν πρέπει να αισθάνονται την ανάγκη να είναι πιο όμορφες από όσο είναι. Την ανάγκη για «φυσικότητα» που λένε ότι έχουν οι φίλοι σου, ας την εφαρμόσουν στον εαυτό τους. Το δέρμα των άλλων είναι πέρα από τη δικαιοδοσία τους.
Το μέικ απ δεν καταστρέφει το δέρμα περίπου από το 1610, αρκεί να ακολουθείς όλους τους κανόνες περιποίησης που είναι σίγουρο ότι ξέρεις πολύ πιο καλά από όσους σου λένε ότι θα το χαλάσεις. Είναι πολύ της μόδας οι προειδοποιήσεις πάσης φύσης για επικίνδυνα «χημικά» παντός είδους σε διάφορα καλλυντικά, αλλά επιστημονική απόδειξη δεν υπάρχει, και αν είναι να μην βαφόμαστε επειδή κάτι από τα συστατικά (που αλλάζουν συνέχεια, οπότε αλλάζει και η έκθεση μας σε αυτά) μπορεί να αποδειχτεί στο μέλλον βλαβερό για την υγεία, τότε πρέπει να κόψουμε και τα αφρόλουτρα, τις κρέμες, τις οδοντόκρεμες, τα καθαριστικά, τις βαφές μαλλιών, τα απορρυπαντικά ρούχων, τα ντεπόν, τα πατατάκια από το περίπτερο, και τον αέρα που αναπνέουμε.
σχόλια