Ίσως σε βοηθήσει να ξεκολλήσεις η παρακάτω σκέψη. Η "ταμπελοποίηση" του τι έχουν δύο άνθρωποι είναι κάτι το απολύτως φτιαχτό και επικρατεί τελευταίως ως αναγκαία προυπόθεση για να "καταξιωθεί" η γυναίκα ότι δεν είναι καμμιά εξώλης και προώλης αν προχωρήσει σε σαρκικές επαφές με τον άλλο σε σύντομο χρονικό διάστημα. Δηλαδή κάναμε σεξ στην βδομάδα γνωριμίας πάνω αλλά όλα κι όλα: είχαμε σχέση! Κατανοείς ότι αυτό είναι απλώς ένα κατάλοιπο αναχρονιστικών αντιλήψεων σχετικά με την θέση της γυναίκας που μετωνομάζεται με σύγχρονους όρους. (Μιας και παλαιότερα σεξ γινόταν σε πολύ αργότερους χρόνους οπότε δεν υφίστατο ανάγκη ταμπελοποίησης)Θες να έχεις σχέση επειδή σε έμαθαν ότι ΠΡΕΠΕΙ να έχεις σχέση με αυτόν που σου αρέσει πολύ. Γιατί αλλιώς θα σε "εκμεταλλευτεί" ή θα σε παρατήσει ή δεν θα σε σεβαστεί κλπ κλπ. Όμως σε μια βδομάδα ή και σε δυο μήνες δεν γνωρίζουμε πραγματικά τι τον θέλουμε τον άλλο. Δεν γνωρίζουμε καλά καλά τον φλάρο μας. Το να κληθούμε να αποφασίσουμε τι ΘΑ έχουμε στο μέλλον είναι επομένως ένα ζήτημα άτοπο. Είναι μια κοινωνική σύμβαση. Η διαφοροποίηση επομένως των επιθυμιών σας ως προς την ταμπελοποίηση του τι έχετε δεν είχε και μεγάλη σημασία εκτός από ένα καίριο σημείο: το αν στο διάστημα της κοινής "πορείας" (όπως την περιγράφεις) θα έχετε το εκατέρωθεν δικαίωμα να συνευρίσκεστε και με άλλα άτομα. Επειδή οι περισσότεροι νέοι άντρες θεωρούν ότι είναι χρέος τους να δοκιμάσουν όσα περισσότερα πράγματα (κι άρα και γυναικείες ευκαιρίες) μπορούν, είναι απόλυτα λογικό ότι όσο κι αν τυχόν του άρεσες θα ήθελε να έχει τις εναλλακτικές του ανοιχτές ώστε να μεγιστοποιήσει ακριβώς τον ορίζοντα επιλογών του. Μάλιστα όσο πιο άπειρος είναι κανείς, τόσο περισσότερο φοβάται ότι το να δεσμευτεί νωρίς μπορεί να σημάνει λάθος για την ζωή του. Επομένως και μόνο το δίλλημα "σεξ ή σχέση" που τίθεται από τις κοπέλες κυρίως προεξοφλεί και την καταστροφή. Οι ανθρώπινοι σύνδεσμοι χτίζονται στην πορεία. Δεν υπάρχουν εγγυήσεις για τίποτα. Μπορεί να "σε πηδήξει" και να σου κάνει πρόταση γάμου. Μπορεί να "έχετε σχέση" και να το διαλύσετε άδοξα. Ζήσε αυτό που νιώθεις στην γνησιότητά του και μην σε απασχολούν οι ταμπέλες. Μην χρησιμοποιείτε καν αυτές τις λέξεις. Η σιωπή είναι χρυσός.
5.10.2016 | 02:16
Κολλημένη
Δύο μηνες εβγαινα με ένα παιδί και γενικά ήταν σαν σχέση ή όλη φαση..μιλαγαμε κάθε μέρα βρισκόμασταν μόνοι ή με φιλους μέρα παρά μέρα κοιμομασταν μαζί κτλ όχι κάτι ασφυκτικό αλλά εγώ πάντα έτσι κάνω σχέσεις δεν θέλω να είμαι κ όλη μέρα κάθε μέρα με τον άλλον οπότε μου φάνηκε λογικό!στους δύο μηνες μου λέει δεν το θεωρώ σχέση αυτό που έχουμε είναι χαλαρό κ αυτό προτιμώ δεν είμαι για κάτι παραπάνω!,του λέω εγώ σχεση θέλω το αφήνουμε τοτε σταματαμε όμως αυτός δεν ήθελε το έπαιρνε πίσω κ έλεγε δικαιολογίες..αφού επέμεινε λοιπόν είπα να συνεχίσω αν κ είχα ξενερωσει!στην συνέχεια με δυο λόγια έφαγα γράψιμο οπότε τον χωρίσα!και τώρα σκέφτομαι :, ο τύπος δεν με ήθελε ποτέ?δεν ξέρω νιώθω χαμένη στην όλη ιστορία..αλλιώς να σου λεει ο άλλος βαρέθηκα κ αλλιώς ετσι.νιωθω ότι ποτέ δεν ένιωσε κάτι κ αυτό μου το κάνει πολύ δύσκολο γιατί τον γουσταρα παρα πολύ κ έχω μείνει κολλημενη
1
