ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
10.10.2016 | 15:31

μια συμβουλή βρε παιδιά

λοιπόν είμαι κοπέλα 22 χρονών και έχω έρθει τώρα σε άλλη χώρα για σπουδές.επειδή είναι αρχή ακόμα προσπαθώ να γνωρίζω κόσμο είτε στη σχολή είτε έξω κ.λ.π.. φοβάμαι μη γίνουν κλίκες μετά, βασικά δε ξέρω κιόλας...ρε παιδιά δεν είμαι καλά όμως όσον αφορά την κοινωνική μου ζωή, γιατί όλα τα άλλα κομπλέ.λοιπόν τα αγόρια που γνωρίζω δεν είναι και πολύ φιλικά, την πέφτουν κατευθείαν και εγώ ψάχνω για φίλους αυτή τη στιγμή.μετά γνώρισα και 1 αγόρι ο οποίος ήταν φιλικός και κουλ άτομο και βγαίναμε έξω με παρέα, αλλά τώρα του αρέσω, αλλά εμένα μ'αρέσει πολύ μόνο σαν άτομο και δε ξέρω πως να το χειριστώ, κάποια στιγμή πρέπει να κάνουμε αυτή την πολύ άβολη συζήτηση αλλά το πάω πίσω πίσω...μετά οι συγκάτοικοι. φαίνονται κομπλέ και θέλουν να κάνουμε παρέα, αλλά η κοπέλα κάποιες φορές τσαντίζεται με τις φίλες της και της λέω μετά εγώ να μη στεναχωριέται και να έρθει μαζί μας (το πήρα όμως το μάθημα μου, δεν το ξανακάνω), αλλά είναι πολύ αδέξια τελικά, λέει πολύ άκυρα πράγματα, χθες είπε σε κάτι φίλες ότι ο ένας συγκάτοικος είναι γκέι, οκ καμία δεν είναι ομοφοβική, αλλά δε μας αφορά εμάς αυτό, είναι προσωπικό θέμα... επίσης, κανονίσαμε κάτι για σήμερα, γιατί χθες είχε εκνευριστεί με τις φίλες της, σήμερα όμως που τα βρήκαν δε με ειδοποίησε καν ότι μου το ακυρώνει, γιατί το ξέχασε...και μετά ο άλλος μου συγκάτοικος είναι πολύ καλός βασικά, αλλά πλέον δε με βλέπει φιλικά. στην αρχή μου είπε ότι είμαι ο τύπος του σαν άτομο, όχι σαν κοπέλα, αλλά χθες και προχθές μου είπε κι άλλα διακριτικά και καλά, αλλά οκ δεν είμαι χαζή... απλώς έχω απελπιστεί... βαρέθηκα να μου την πέφτουν και βαρέθηκα με τα άτομα που έχω γνωριστεί να μην υπάρχει συνεννόηση, δηλαδή είναι πολλοί που πχ θα με ρωτήσουν αν έχω κανονίσει κάτι, οπότε εγώ φυσικά θα πω ξέρεις κάτι ναι έχω κανονίσει, έλα μαζί. μετά βρίσκουν φαντάζομαι κάτι καλύτερο να κάνουν και δεν έρχονται και δεν ειδοποιούν καν... τι φάση... έχω βαρεθεί και απελπιστεί και θέλω να βάλω τα κλάματα. το χειρότερο είναι που τα αγόρια όλο με προσκαλούν να βγω με την παρέα τους, αλλά λέω όχι, γιατί ξέρω που το πάνε, αλλά σήμερα 1η φορά σκέφτηκα να βγω μπας και γνωρίσω νέα άτομα, αλλά απ' την άλλη να βγω με άτομα που ξέρω ότι θα μου την πέσουν μήπως και τύχει να γνωρίσει άλλους; αυτό είναι αξιολύπητο... ευτυχώς γενικά κάνω πράγματα μόνη μου σαν άτομο και το σκ και εκδρομή πήγα μόνη, αλλά οκ θέλω κι εγώ κάπου να μιλήσω, να πάρω έναν καφέ με άλλον άνθρωπο...θέλω φίλους...
4
 
 
 
 
σχόλια
Τα γράφεις μπερδεμένα. Λες οτι δεν έχεις φίλους και κοινωνική ζωή αλλά μετά λες οτι βγαίνεις με τις φίλες σου και σε ενοχλεί που καλείς κοσμο που δεν έρχεται και σου αλλάξει τα σχέδια. Μετά δείχνεις να σε ενοχλεί που στην πέφτουν, εντάξει μην τραγικοποιείς την κατάσταση, σπουδάζεις, συναναστρέφεσαι με φοιτητές και λογικό είναι να υπάρχει κάποιο φλερτ. Αν δε θες να σε φλερτάρουν μην δίνεις ελπίδες, μην φλερτάρεις κι εσύ. Αν δεν το κάνεις τοτε αποκλείεται να στην πέφτουν μετά (εξαρτάται βέβαια τι εννοείς εσύ πέσιμο, ένα κομπλιμέντο πχ δεν θεωρείται πέσιμο).Το προβλημά σου είναι οτι γνωρίζεις πολλά άτομα που δεν ταιριάζεις, προσπαθείς να ταιριάξεις μαζί τους αλλά δεν τα καταφέρνεις. Η απλά ψάχνεις γκόμενο και γκρινιάζεις που δεν στην πέφτουν αυτοί που θες (και γι αυτο συνεχίζεις να θες να "γνωρίζεις κόσμο"
Scroll to top icon