Αν δεν έχετε προοπτική συνύπαρξης σε έναν κοινό τόπο, θα συμφωνήσω με το ερώτημα της Ειμαρμένης.
4.11.2016 | 19:56
Θελω να το περιγράψω οσο πιο απλα γινεται..
Με τον σύντροφο μου είμαστε μαζί ένα χρόνο.Δε ξεκίνησε η σχέση με έρωτα αλλα με το ότι ας κάνω μια καινούργια αρχή,από την πλευρά μου.περναμε σχετικά καλά όταν είμαστε μαζί αφού δεν μένουμε στην ίδια πόλη αλλα είναι και στιγμές που ουτε να τον βλέπω θέλω ούτε να του μιλάω και δεν είναι ότι είμαι τρελη άλλα συνεχώς με τη συμπεριφορά του με διώχνει μακριά του.ειναι απίστευτα ζηλιάρης και πολύ νευρικός άνθρωπος.του το έχω πει αμέτρητες φορες και παρότι τις υποσχέσεις του καταλήγουμε στο ίδιο σημείο.βλέπει σοβαρά τη σχέση μας λέει ενώ ξέρουμε και οι δυο πως δεν υπάρχει προοπτική να μείνουμε μαζί.με χει βάλει σε ένα τρυπάκι στο να σκέφτομαι τι μπορεί να γίνει μετά από τρία και τέσσερα χρόνια ενώ εμένα με νοιάζει το τώρα..με αγχώνει και με πνίγει όλο αυτό γιατί αν θα πρέπει να τα σκεφτω όλα αυτα θα χωρίσουμε.ειναι τόσο κακό που από τα 22 μου δε σκέφτομαι γάμους και παιδιά;
2