ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πανελληνιες= πίεση + ψυχολογική αδιέξοδος θελω την αποψη σου αγαπητε αναγνώστη!ειμαι δευτερα λυκειου και του χρονου θα ερθω αντιμέτωπη με αυτες τις "περιβόητες" εξετασεις...Εκανα μια μεγαλη βλακεια που μου στοίχισε πολυ,πηγα στην θετικη κατευθυνση ενω επρεπε να παω θεωρητικη..Παρασύρθηκα απο τον αδερφο μου που περασε ημμυ στο πολυτεχνειο και ηθελα να του μοιαξω και να ακολουθήσω κ εγω τα χναρια του προς τις πολυτεχνικές σχολές και συγκεκριμενα την αρχιτεκτονικη! μου αρεζε πολυ σαν ιδεα να γινω αρχιτέκτονας ώσπου πηγα στο σχεδιο εκανα 4 φορες και τα βρηκα πολυ σκουρα... δεν το εχω το καλλιτεχνικό και υστερώ απο υπομονη,δυο χαρακτηριστικα βασικα για την αρχιτεκτονικη!Εκανα ενα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού στο σχολειο και μου εβγαλε το χημικό και το χημικών μηχανικών για σχολη ψάχτηκα λιγο πολυ και ειδα πως ειναι ενδιαφερον το χημικό,ομως η επαγγελματικη αποκατάσταση σπανίζει...Εγω σαν "ελευθερία" θα ηθελα να γινω δημοσιογράφος και να ασχοληθώ με την συγγραφή άρθρων γιατι εκανα αραγε αυτην βλακεια; Γιατι πρεπε να παθαινω για να μαθαινω; μαλλον ο ανταγωνισμός δεν οδήγησε ποτε κανεναν πουθενα ... Τωρα πλεον ανήμπορη ψυχικά και κουρασμενη σωματικά κατέληξα να ακόλουθηςω τα οικονομικα μια σχολη που δεν ξερω αν μου αρεσει; πες μου σε παρακαλω κανα λαθος; εγω διαλεξα αυτη την διέξοδο μονο και μονο λογο τωβ χαμηλών βάσεων γιατι δεν πιστευω στον εαυτο μου και αγχωνομαι με το παραμικρό κατι που δεν θα με βοηθούσε αν ηθελα μια υψηλόβαθμη σχολη ... Δωσε μου καμια συμβουλη μηπως και μπορεσω να ξεθολώσω τις μπερδεμένες σκέψεις μου.. εχθες ειχα αυτοκτονικές τάσεις λογο του θεματος αλλα δεν πρεπει να τα βαλλω κατω, η ζωη ειναι μικρη για να ειναι γεματη πίκρες