ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 18 χρονών και ειλικρινά βαρέθηκα να ζω με αυτούς τους ρυθμούς...Η παρέα μου (και εν γένει η πλειοψηφία των παιδιών στην ηλικία μου) την βρίσκουν να κλαμπάρουν μέχρι πρωίας και να γυρνάνε σπίτι λιώμααα από το ποτό και την ορθοστασία...Σεβαστό.Και εγώ αρχικά προσαρμόστηκα και προσπαθούσα να συμβαδίσω με αυτή την μορφή διασκέδασης αλλά μετά από λίγο καιρό κατάλαβα πως πραγματικά ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΓΑ ΚΑΛΑ...! Γυρνούσα σπίτι και ένιωθα πιο κενή, άσε που έκανα να συνέλθω από το ξενύχτι καμιά εβδομάδα...Θα μου πεις αφού δεν γουστάρεις γιατί πηγαίνεις? ....γιατί δεν θέλω να κάθομαι σπίτι και να κλαίω την μοίρα μου, να στεναχωριέμαι που δεν έχω φίλους να πάμε θέατρο ή σε καμιά συναυλία, να έχω μια παρέα να πάμε σε κανένα τζαζ/ροκ μπαράκι να χαλαρώσουμε, να συζητήσουμε και να γυρίσουμε νηφάλιοι σπίτια μας...Από το να κάθομαι ΜΟΝΗ και να μην κάνω τίποτα προτιμώ να βγαίνω, να βλέπω λίγο κόσμο και ας διασκορπίζω την ενέργεια μου σε κάτι που δεν με αντιπροσωπεύει και δεν με γεμίζει...Κουράστηκα όμως ρε συ,γι αυτό και σήμερα θα αράξω σπίτι να δω καμιά ταινία...μόνη....Τουλάχιστον απόψε δεν θα μου ρίξει κανένας μ@λ@κ@ς στάχτη στο ποτό, δεν θα μου πιάσει κανένας τον κ&λο "καταλάθος" και αύριο θα ξυπνήσω νωρίς να πάω στο μαραθώνιο....Στην υγειά μας μοναξιά μου....!*απλά ήθελα να πω κάπου τον πόνο μου, μάλλον δεν θα με νιώσεις....αν όμως το κάνεις πες μου που κρύβεσαι να σε γνωρίσω!!!!!Καλά να περνάς ο,τι και να κάνεις!*