ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η θεωρία από την πράξη είναι μία απόσταση τεράστια. Γιατί θεωρητικά όλοι το ίδιο θέλουμε, να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε. Αλλά όσο περισσότερο καιρό είσαι μόνος, τόσο πιο "ρομαντικός" γίνεσαι, τόσο πιο πολύ εξιδανικεύεις τον σύντροφο που ψάχνεις και τόσο πιο εύκολα απογοητεύεσαι μετά. Ακόμα κι εσύ που χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου ρομαντικό, μπορεί να ψάχνεις τον ρομαντισμό σε συγκεκριμένες προδιαγραφές. Μπορεί να γνωριστείς με μια κοπέλα που σκέφτεται ακριβώς όπως εσύ και τελικά να σε χαλάει το στραβό της χαμόγελο ή εκείνη να σε ήθελε λίγο πιο ψηλό π.χ, και ενώ θέλετε να συμπορευτείτε με το βαθύ τρόπο που περιγράφεις, εντέλει να μην υπάρξει ούτε δεύτερο ραντεβού.Γιατί κάπου εκεί που ονειρευόσουν, ήρθε η ζωή και σε συνέφερε. Κυνικά και με ένα μπουκέτο ανασφάλειες.

Αισθήματα ωραια από έναν βαθύ άνθρωπο που θα σου κρατήσει τα χέρια και θα στα σφίξει να πορευτειται μαζί στη ζωή!!!υπεροχο!!!

Ο βαθύς ο πραγματικός έρωτας που ζεις μέσα από τη ζωή του άλλου!!!

Είναι αλήθεια πως το φυσικό έγινε αφύσικο στις μέρες μας, όμως δεν είναι αυτό κάτι πρωτόγνωρο απλά ο τρόπος άλλαξε. Ο άνθρωπος δεν αντιμετωπίζεται ως μια ολότητα αλλά επιμέρους. Εάν όμως κι εσύ δεις από μια άλλη οπτική την άποψη που εκφράζεις εδώ, βλέπεις μερικώς το κάδρο. Οι περισσότερες επιλογές της σύγχρονης εποχής δεν είναι κάτι κακό όταν μπορείς να τις διαχειριστείς σωστά και να μην γίνεις έρμαιο τους, όπως και οι λιγότερες του παρελθόντος κατέληγαν σε ναυάγια λόγω ενός εξωγενούς επιβαλλόμενου περιορισμού. Μάλλον έχω την αίσθηση πως βλέπεις την άρρωστη πλευρά της σύγχρονης εκδοχής... Και αντίθετα βλέπεις υπερομαντικά το άλλο άκρο όπου συνήθως η πραγματικότητα διαψεύδει και καταλαβαίνεις πως το ιδανικό δεν υπάρχει, μόνο ο αγώνας μας για να κερδίσουμε και ή να διατηρήσουμε την ομορφιά που μας περιβάλλει, αν την βλέπουμε, ανάμεσα σε εμπόδια και αρνητισμούς.

Είχα διαβάσει κάποτε το παρακάτω και με έβαλε σε σκέψεις. "Κάποτε οι άνθρωποι επινόησαν το τραγικό (ή: κατέφυγαν στο τραγικό) για να ισορροπήσουν τη ματαιότητα τους. Εντέλει αυτό είναι :) αυτό παραμένει) το πρόβλημα του έρωτά μας: ο διαρκώς επερχόμενος θάνατός μας. Αν τον πασπαλίσουμε με την ψευτιά της σωτηρίας, ίσως να γίνει κάπως γλυκότερος – κι εμείς θα έχουμε τελειώσει τα προβλήματά μας βάζοντας στο στόμα το κουφέτο: ένα κουφέτο αποδοχής πως κάτι μάς λείπει.Αν πάλι εννοήσουμε το θάνατο ως χαμό, τότε έχουμε να διαλέξουμε: ο χαμός μπορεί να είναι πτώση, μπορεί να είναι και έλξη. Μα τούτο το δεύτερο θα προϋπέθετε να φ α ν τ α σ τ ο ύ μ ε τι δάγκωσε η Εύα σ’ εκείνο το παραμύθι της Γένεσης: τη γεύση του κόκκινου μήλου, την αίσθηση της δαγκωμασιάς, το γαίμα στο στόμα, την αφή του σμιξίματος με το φίδι. Και το ερώτημα κόβει σαν το ξυράφι:Πόσοι διαλέγουν να ζούνε δίχως να κρατούνε μαστίγιο; Απαντάμε κουνώντας το κεφάλι, σηκώνοντας τους ώμους, θαρρείς να λέμε πως δεν προλαβαίνουμε – ουσιαστικά παραδεχόμαστε πως είμαστε άνθρωποι «πλασμένοι για να πυροβολούν μες το μουνί των γυναικών». Κι όσο ο φόβος παιδαγωγεί, όσο η ματαιότητα είναι κατάρα, όσο ο θάνατός μας είναι μια τιμωρία, όσο η ηδονή είναι αμαρτία, κι όσο το τρεμάμενο σώμα μας παραμένει ζυγισμένο παρεπόμενο μιας διανοητικής παλάντζας, τέτοιοι θα είμαστε, χριστιανοί, φανεροί ή κρυφοί, με το μαστίγιο στο χέρι για να (επι)ζήσουμε, με το μαστίγιο στο χέρι για να αγαπήσουμε.Θανάσης Τριαρίδης "

Ένα ζευγάρι χέρια που θα σε πάρουν αγκαλιά και θα νιώσεις ότι είσαι δικη τους!!!

Χωρίς συναίσθημα δε γίνεται τίποτα!!!πρεπει νά νιώθεις ότι ανήκεις κάπου!!!οι φίλοι είναι καλοί για κάποιες ώρες που περνάς μαζί τους!!!καθημερινα όμως θέλεις τον άνθρωπο σου!!!που θα τον βρεις;

Μπραβο φιλε μου για τα σωστα που ειπες! Αν θες την γνωμη μου αυτα δεν ειναι λογια ενος ρομαντικου αλλα λογια ενος λογικου. Αλλα που να βρεις την λογικη στη συγχρονη εποχη; Οι λογικοι ανθρωποι σπανιζουν..

να ξερεις αδελφε μεσα απο το σεξ ο καθενας κρινει πρωτα απο ολα τον εαυτο του. οι ανθρωποι που το κανουν με πολους εχουν συναισθηματικα προβληματα τις περισσοτερες φορες... οτι και να λεμε το σεξ ειναι η ολοκληρωση μιας σχεσης αν αυτη η σχεση δεν εχει ολοκληρωθει εγκεφαλικα μενουν καταλοιπα...